
در بخشي اين نامه مديرعامل «خانه سينما» آورده است: سپاس خداي را که در ميان همکاران هنرمند و منزلت شناسي حيات مديريتي خود را سپري ميکنم که هر کدامشان باعث سربلندي کشورمان هستند. بدون شک حمايت روشن و منزلت مدار شما کار را براي من و مديران بعدي خانهمان دشوار کرد.
در اين نامه آمده است: ذات کار و فعاليت صنفي سينما در شناخت، دسته بندي و اولويتگذاري نيازها و خواستههاي فعالان عرصه سينماست و پس از آن تدوين برنامه و پيگيري و پايمردي براي اجراي آنها است. نيازها و درخواستهايي که از حداقل تامين رفاه اجتماعي چون بيمه بيکاري، و از کار افتادگي (مصرح در ميثاق ملي و قوانين موضوعه کشوري) آغاز و با تأمين مؤلفههاي امنيت شغلي پيوستگي و تا ضرورت مشارکت مؤثر در تدوين آييننامهها، مقررات و لوايح و طرحهايي که به فعاليت سينمايي مربوط ميشود، گسترش مييابد.
عسگرپور در اين نامه نوشته است: سينماي ارزشمدار ايران برخاسته و برآمده از اصول چهارگانه جمهوري اسلامي يعني: استقلال، آزادي، جمهوريت و اسلاميت است به خود و همگان از جمله مسئولان دولتي و عمومي که به وکالت مسئوليت تدبير جامعه را برعهده دارند سفارش ميکنم که مشورت روشمند در اموري را که به معيشت و آينده شاغلان يک حرفه سرو کار دارد سرلوحه مشي و منششان قرار دهيم.
عسگرپور در بخشي از اين نامه نيز در ادامه مشاجرات موجود در نامهنگاريهاي اخيرش نوشته است: «برخي مسئولان با اين توهم که همه آنچه را که سينماي ايران ميخواهد، ميدانند خود را مستغني از مشورت با صنف قلمداد ميکنند و خواستهها و مطالبات صنفي را به جبران سوءتدبير و بيکفايتيشان، سياسي تلقي ميکنند.»