به گزارش مشرق به نقل از فارس ، احمد توکلی در نامه‌ای خطاب به نمایندگان مجلس توضیح داد که چرا با انحلال خانه سینما در شرایط کنونی مخالفت کرد.
متن این نامه به شرح ذیل است:
پس از آنکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خانه سینما را منحل اعلام کرد، بنده طی مصاحبه‌ای با این اقدام مخالفت کردم. به دنبال آن برخی خیرخواهان از کار بنده انتقاد کردند. لازم است به احترام منتقدان توضیحات زیر را تقدیم کنم:
1.تکیه اصلی‌ام بر چند نکته بود: اول آنکه، وزارت ارشاد قانوناً نمی‌تواند خانه سینما را منحل کند؛ زیرا خانه سینما شرکت به ثبت رسیده است و انحلال شرکت ثبت شده جز بر اساس اساسنامه‌اش و یا حکم مقام قضایی مقدور نیست. دولت تنها بر اساس قانون می‌تواند با مردم، چه حقیقی، چه حقوقی برخورد کند و حق مردم جز به شکل قانونی سلب شدنی نیست. گزارش کارشناسی مرکز پژوهش‌ها که امروز منتشر شده است،ضمن آنکه اختیار وزارت ارشاد را در توقف فعالیت‌های غیرمجاز خانه سینما تأیید کرده است، انحلال را حق وزارتخانه مزبور ندانسته و تعیین تکلیف را به دادگاه صالح مربوط می‌دارند. ظاهراً دوستان وزارت ارشاد نیز تا اینجا را پذیرفته‌اند.
2.نکته دوم این بود که مواضع و سوابق افراد، چه حقیقی و چه حقوقی، در رعایت حقوق آنان دخالتی ندارد. با رفتارهای ناپسند و غیرقانونی پیشین سر جای خویش باید رسیدگی و برخورد قانونی صورت گیرد. در تماس با آقای دکتر حسینی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، ایشان به تخلفات و مواضع سیاسی نامناسب در خانه سینما، و زیر این تابلو اشاره می‌کرد. بنده در پاسخ گفتم شما باید به موقع خود با آن رفتارها برخورد می‌کردید، نه آنکه بعد از چند سال یکباره حکم به انحلال خانه سینما بدهید و بدین ترتیب مرتکب کاری غیر قانونی شوید. رعایت حق طرفداران حکومت کاری است که همه حکومت‌ها حتی حکومت‌های ظالم به آن پایبند هستند، حکومت وقتی عادل و اسلامی خواهد بود که در رعایت حق معترضان یا مخالفان، از مدار حق و قانونی که خودش تصویب کرده است، خارج نشود.
برخوردهای حضرت علی علیه السلام با خوارج را به یاد بیاورید. مرحوم شهید مطهری نقل فرموده است که امیر مؤمنان در مسجد در حال نماز جماعت بود. یکی از خوارج وارد می‌شود و در طعنه به مولا با صدای بلند شروع به خواندن آیه‌ای از قرآن می‌کند. چون مستحب است وقتی قرآن خوانده می‌شود سکوت شود، حضرت که در حال قرائت سوره حمد بود، تا آن مخالف شروع کرد، حضرت سکوت کرد و گذاشت تا طعنه مخالف به گوش همه برسد، بعد به حمد ادامه داد. فرد مزبور دوباره با صدای بلند آیه را تکرار کرد، علی(ع) نیز مجدداً سکوت کرد، بار سوم با یک آیه جوابش را داد و به نماز ادامه داد. علی علیه‌السلام تا خوارج دست به شمشیر نبرده بودند، حقوق آنان را از بیت‌المال قطع نکرد.
3.گله شده است که این موضعگیری تو دفاع از خانه سینما با برخی رفتارهای غیر قابل قبول آنان، تلقی می‌شود. درتوضیح عرض می‌کنم، اما نمایندگان مبتنی بر اصل شصت و هفتم قانون اساسی سوگند خورده‌ایم که از حقوق ملت ایران دفاع کنیم. ملت هم ترکیبی است از آدمهایی با عقاید و رفتارهای گوناگون و دفاع از حق همه آنها، وظیفه ماست. بنده همانطور که در توقف روزنامه اعتمادملی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعتراض کردم، در توقیف هفته‌نامه 9 دی آقای رسایی نیز مخالفت کردم و برای بازگشایی سریع آن رایزنی‌های جدی انجام دادم. همان‌گونه که برای خانه سینما موضع گرفتم، در بسته شدن سایت دانشجویان عدالتخواه و تعقیب مدیر مسؤل محترم سایت رجاء به تکاپو افتادم.
4.نکته چهارم این بود که گفتم برخورد تند وزارت ارشاد با خانه سینما، که رعایت همه جوانب قانون در آن نشده، در آستانه جشنواره فیلم فجر و انتخابات مجلس عاقلانه نبوده است. می‌گویند از دو سال پیش می‌خواستیم برخورد کنیم ولی چون مشایی با آنها ارتباط گرفته بود و کمکشان کرده بود نتوانستیم! این دلیل برای پذیرفتن تعلل در انجام وظیفه قابل قبول است؟
اگر شما آنان را مقصر می‌دانستید چرا تحت تأثیر منحرفی مثل مشایی خلاف وظیفه کردید؟ حرف من این بود که آیا بعد از چند سال عدم اجرای وظیفه قانونی، در بدترین زمان آن هم نه کاملاً قانونی دسته‌ای از هنرمندان این کشور را رنجاندن معقول است! در حالی که تعداد قابل توجهی از برجستگان عرصه سینمای دینی و انقلابی در میان آنان هستند؟ هنوز هم این کار وزارت ارشاد را عاقلانه نمی‌دانم و تلاشم این است که نقطه التیامی و نزدیکی پیدا شود که هم خانه سینما تخلفات قبلی‌اش را اصلاح کند و هم در شکل قانونی از حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برخوردار شود.
5.می‌ماند تحلیل سیاسی مصاحبه من که آن را به انتخابات نسبت دادم. درباره این قبیل امور حقایق بسیاری است که به تدریج بر مردم شریف ایران، به ویژه انقلابیون دلسوز آشکار خواهد شد.
شرح این هجران و این خون جگر این زمان بگذار تا وقت دگر
متن این نامه به شرح ذیل است:
پس از آنکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خانه سینما را منحل اعلام کرد، بنده طی مصاحبه‌ای با این اقدام مخالفت کردم. به دنبال آن برخی خیرخواهان از کار بنده انتقاد کردند. لازم است به احترام منتقدان توضیحات زیر را تقدیم کنم:
1.تکیه اصلی‌ام بر چند نکته بود: اول آنکه، وزارت ارشاد قانوناً نمی‌تواند خانه سینما را منحل کند؛ زیرا خانه سینما شرکت به ثبت رسیده است و انحلال شرکت ثبت شده جز بر اساس اساسنامه‌اش و یا حکم مقام قضایی مقدور نیست. دولت تنها بر اساس قانون می‌تواند با مردم، چه حقیقی، چه حقوقی برخورد کند و حق مردم جز به شکل قانونی سلب شدنی نیست. گزارش کارشناسی مرکز پژوهش‌ها که امروز منتشر شده است،ضمن آنکه اختیار وزارت ارشاد را در توقف فعالیت‌های غیرمجاز خانه سینما تأیید کرده است، انحلال را حق وزارتخانه مزبور ندانسته و تعیین تکلیف را به دادگاه صالح مربوط می‌دارند. ظاهراً دوستان وزارت ارشاد نیز تا اینجا را پذیرفته‌اند.
2.نکته دوم این بود که مواضع و سوابق افراد، چه حقیقی و چه حقوقی، در رعایت حقوق آنان دخالتی ندارد. با رفتارهای ناپسند و غیرقانونی پیشین سر جای خویش باید رسیدگی و برخورد قانونی صورت گیرد. در تماس با آقای دکتر حسینی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، ایشان به تخلفات و مواضع سیاسی نامناسب در خانه سینما، و زیر این تابلو اشاره می‌کرد. بنده در پاسخ گفتم شما باید به موقع خود با آن رفتارها برخورد می‌کردید، نه آنکه بعد از چند سال یکباره حکم به انحلال خانه سینما بدهید و بدین ترتیب مرتکب کاری غیر قانونی شوید. رعایت حق طرفداران حکومت کاری است که همه حکومت‌ها حتی حکومت‌های ظالم به آن پایبند هستند، حکومت وقتی عادل و اسلامی خواهد بود که در رعایت حق معترضان یا مخالفان، از مدار حق و قانونی که خودش تصویب کرده است، خارج نشود.
برخوردهای حضرت علی علیه السلام با خوارج را به یاد بیاورید. مرحوم شهید مطهری نقل فرموده است که امیر مؤمنان در مسجد در حال نماز جماعت بود. یکی از خوارج وارد می‌شود و در طعنه به مولا با صدای بلند شروع به خواندن آیه‌ای از قرآن می‌کند. چون مستحب است وقتی قرآن خوانده می‌شود سکوت شود، حضرت که در حال قرائت سوره حمد بود، تا آن مخالف شروع کرد، حضرت سکوت کرد و گذاشت تا طعنه مخالف به گوش همه برسد، بعد به حمد ادامه داد. فرد مزبور دوباره با صدای بلند آیه را تکرار کرد، علی(ع) نیز مجدداً سکوت کرد، بار سوم با یک آیه جوابش را داد و به نماز ادامه داد. علی علیه‌السلام تا خوارج دست به شمشیر نبرده بودند، حقوق آنان را از بیت‌المال قطع نکرد.
3.گله شده است که این موضعگیری تو دفاع از خانه سینما با برخی رفتارهای غیر قابل قبول آنان، تلقی می‌شود. درتوضیح عرض می‌کنم، اما نمایندگان مبتنی بر اصل شصت و هفتم قانون اساسی سوگند خورده‌ایم که از حقوق ملت ایران دفاع کنیم. ملت هم ترکیبی است از آدمهایی با عقاید و رفتارهای گوناگون و دفاع از حق همه آنها، وظیفه ماست. بنده همانطور که در توقف روزنامه اعتمادملی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعتراض کردم، در توقیف هفته‌نامه 9 دی آقای رسایی نیز مخالفت کردم و برای بازگشایی سریع آن رایزنی‌های جدی انجام دادم. همان‌گونه که برای خانه سینما موضع گرفتم، در بسته شدن سایت دانشجویان عدالتخواه و تعقیب مدیر مسؤل محترم سایت رجاء به تکاپو افتادم.
4.نکته چهارم این بود که گفتم برخورد تند وزارت ارشاد با خانه سینما، که رعایت همه جوانب قانون در آن نشده، در آستانه جشنواره فیلم فجر و انتخابات مجلس عاقلانه نبوده است. می‌گویند از دو سال پیش می‌خواستیم برخورد کنیم ولی چون مشایی با آنها ارتباط گرفته بود و کمکشان کرده بود نتوانستیم! این دلیل برای پذیرفتن تعلل در انجام وظیفه قابل قبول است؟
اگر شما آنان را مقصر می‌دانستید چرا تحت تأثیر منحرفی مثل مشایی خلاف وظیفه کردید؟ حرف من این بود که آیا بعد از چند سال عدم اجرای وظیفه قانونی، در بدترین زمان آن هم نه کاملاً قانونی دسته‌ای از هنرمندان این کشور را رنجاندن معقول است! در حالی که تعداد قابل توجهی از برجستگان عرصه سینمای دینی و انقلابی در میان آنان هستند؟ هنوز هم این کار وزارت ارشاد را عاقلانه نمی‌دانم و تلاشم این است که نقطه التیامی و نزدیکی پیدا شود که هم خانه سینما تخلفات قبلی‌اش را اصلاح کند و هم در شکل قانونی از حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برخوردار شود.
5.می‌ماند تحلیل سیاسی مصاحبه من که آن را به انتخابات نسبت دادم. درباره این قبیل امور حقایق بسیاری است که به تدریج بر مردم شریف ایران، به ویژه انقلابیون دلسوز آشکار خواهد شد.
شرح این هجران و این خون جگر این زمان بگذار تا وقت دگر
