گروه جهاد و مقاومت مشرق - سردار سیدعلی‌اکبر مصطفوی از مبارزان قبل از انقلاب بود که با آغاز جنگ تحمیلی نیز به جبهه ها شتافت و به اسارت دشمنان در آمد. او 10 سال در زندان های عراق بود و پس از بازگشت به عنوان آزاده ممتاز، سعی کرد تا دانش نظامی خودش را در اختیار نسل جوان قرار دهد. آنچه در ادامه می خوانید، یادداشتی به قلم اوست:
حکومت های سلطنتی موروثی و دیکتاتوری حکومت هایی هستند که خود را وارث مردم می دانند و کمتر از رأی و نظر مردم استفاده می کنند. در واقع این گونه حکومت های تحمیلی خواه ناخواه مورد انزجار و تنفر اکثر جامعه هستند. حتی فرزند آن حاکم هم آرزو می کند هرچه زودتر پدر بمیرد تا در جایگاه او قرار گیرد.
اما حکومت هایی که با رأی مردم انتخاب می شوند را اکثر جامعه قبول دارند. امکان دارد آن ها هم ظلم کنند ولی بهتر از حکومت های موروثی هستند.
بیشتر بخوانیم:
روایت اسیر 10 ساله از سلول‌های انفرادی رژیم بعث
چهار گروهی که ایران را نابود می‌کنند!
ماجرای نامه ای که صدام را به عقب‌نشینی واداشت
انقلاب اسلامی ایران دستاوردهای استثنایی و نادر در زمینه های مختلف به ارمغان آورده است. از پیروزی انقلاب گرفته، 8سال دفاع مقدس و پیروزی های بعد از آن تحت امر ولایت فقیه که نه تنها ملت ایران بلکه دشمنان را نیز به حیرت واداشته است.
همه این دستاورد ها یکطرف، دستاوردی که باعث واژگونی حکومت 2500ساله سلطنتی گردید یک طرف چون کمتر کسی از خودی گرفته تا مخالفین نظام تصور می کرد حکوت پهلوی به آن زودی و آسانی سقوط کند. در واقع این دستاورد و دستاوردهای جنگ و تحکیم نظام، یکی از معجز های الهی است که همچون خورشید می درخشد. در هر حال کار استثنایی و بزرگی که امام «ره» کردند این بود که اعلام داشتند: ملاک و معیار حکومت رأی و نظر ملت است.
لذا بر همین اساس است که مردم وارد خیابان می شوند و خواسته های خود را می طلبند. آیا این اجازه را حکومت سعودی و دیگر حکومت ها و امثالهم به مردمانشان می دهند؟ بنا بر این به این نتیجه می رسیم در حکومت سلطنتی، حاکم عادل و ظالم یکسان است چون راجع به هر چیز در حکومت سلطنتی می شود اظهار نظر و انتقاد نمود جز سلطنت موروثی و تحمیلی.
حال به فرض اینکه کوروش عادل بوده اگر به همان کوروش می گفتی آقای کوروش در کشور از شما عادل تر هم هستند؛ بیا و حکومت را با رأی مردم به آن واگذار کن؛ و یا اینکه بعد خودت به جای اینکه به خانواده ات واگذار کنی به شایسته ترین فرد با رأی جامعه واگذار کن؛ آن موقع همان حکومت عادل؛ سرب گداخته به دهان آن شخص نمی ریخت؟ ضمنا این کار امام«ره» را نه تنها دوستان نظام بلکه مخالفین نظام هم تأیید می کنند.
