به گزارش مشرق، ویلیام برنز، معاون وزیر خارجه آمریکا در دوران دولت اوباما می‌گوید یکی از مضمون‌های گسترده‌ای که می‌توان برای توصیف دولت کنونی آمریکا به کار برد، یک نوع بی‌پروایی در خصوص مسئولیت‌ها ... و بی‌اعتنایی به نهادهای مستقر است.

معاون وزیر خارجه آمریکا در زمان وزارت جان کری، دیپلماسی کنونی آمریکا را یک دیپلماسی مبتنی بر خودشیفتگی و نه یک دیپلماسی مبتنی بر نهادها، هم‌پیمانان و ائتلاف که مهمترین ابزار و امتیاز آمریکا در جهان واقعی بوده است، توصیف کرد.

بیشتر بخوانید:

ترامپ به بولتون: اجازه جنگ با ایران را نداری

کمیسیون مشترک برجام در نیویورک برگزار می‌شود

ویلیام برنز که با سی‌ان‌ان گفتگو سخن می‌گفت، در ادامه اظهار داشت که هم‌اکنون نهادهای آمریکایی همچون دیپلماسی حرفه‌ای در حال تهی شدن است؛ مسلئه‌ای که به گفته وی برای آمریکا هزینه‌زا بوده است.

وی در ادامه در خصوص خروج دولت ترامپ از توافق برجام، تصریح کرد: «این یک اشتباه عمده برای ایالات متحده است که از این توافق خارج شود. فکر می‌کنم ما براساس یک راهبرد عمیقا معیوب این گام را برداشتیم.»

ویلیام برنز در تشریح راهبرد دولت آمریکا گفت: «تا جایی که درک می‌کنم هدف این راهبرد به دست آوردن یک توافق بهتر نیست، بلکه هدف این است که نظام ایران منفجر یا تسلیم شود.»

معاون وزیر خارجه آمریکا در ادامه تصریح کرد: «فکر می‌کنم ما توان‌مان را برای تجدید آن نوع فشار اقتصادی که چندین سال پیش ایران را به پای میز مذاکره کشاند، بیش از حد ارزیابی کرده‌ایم. زیرا، در میانه یک جنگ تجاری، چینی‌ها به آسانی با کاهش واردات نفت [از ایران] موافقت نمی‌کنند.»

ویلیام برنز که هم‌اکنون ریاست اندیشکده کارنگی را برعهده دارد، گفت با راهبرد کنونی دولت ترامپ شکاف‌ها بین آمریکا و اروپایی‌ها افزایش می‌یابد.

وی افزود که آنچه که آمریکایی‌ها در خصوص ایران و برجام انجام می‌دهند، بیش از آنکه ایرانی‌ها را منزوی کند، آمریکا را منزوی کرده است.

معاون جان کری در دوران تصدی‌گری وزارت خارجه آمریکا افزود که آمریکا با اقدامات کنونی‌اش باعث رهایی [و راحتی] ایران شده است، زیرا بازسازی و اعمال دوباره آن نوع فشارهای اقتصادی که پیشتر [بر ایران اعمال کرده بودیم] بسیار دشوار است.

ویلیام برنز در خصوص تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران گفت، این مسئله آسیب‌های جانبی نیز دارد، زیرا در شرایطی که آمریکا در مقابل بسیاری از دیگر کشورها از جمله نزدیک‌ترین هم‌پیمانان خود، تحریم‌هایی را اعمال می‌کند، انگیزه آن‌ها را، در کنار چینی‌ها و روس‌ها، برای کاهش اتکای‌شان به دلار و نظام مالی آمریکا را افزایش می‌دهد.