به گزارش مشرق به نقل از فارس، پس از بخش اول و بخش دوم گزارش اسناد سیا که در نفوذ سایبری یک تیم از جوانان سوری به سیستمهای رایانهای برخی افسران سازمان جاسوسی آمریکا (سیا/CIA) به دست آمده است، در بخش سوم به ترورهای این سازمان در سراسر جهان اشاره میشود.
این سازمان همچنین فعالیتهای خصمانه خود را با برخی نهادهای امنیتی در کشورهای «دوست» و «متحد خود» و همچنین مزدوران خود در خارج آمریکا با هدف سرنگون کردن نظامهای ملی و سوسیالیست در دنیا هماهنگ میکند و ساقط کردن رژیمها را از طریق کودتای نظامی، ایجاد و شعلهور کردن جنگهای داخلی و ترور سران احزاب ملی و شخصیتهای سیاسی ملیگرا در جهان بویژه در کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین عملی میکند.
در ادامه این گزارش تیم سوریهای آمده است: در یکی از سرورهای اصلی که به نظر میرسد متعلق به بخش آرشیو یا حفظ اسناد یکی از بخشهای آژانس مرکزی اطلاعات آمریکاست مطلب زیر است که یکی از بهترین شواهد بر دموکراسی آمریکایی است. برخی مطالب به دست آمده از اسناد سازمان سیا را که اقدامات خرابکارانه آن را نشان میدهد در ذیل ذکر میکنیم:
در سال 1954 در گواتمالا کودتای نظامی کرد و دولت ترقیخواه ژاکوبو ابینیر را ساقط کرد.
در سال 1955 سیا اقدام به سرنگون کردن دولت فیکر فیرری نخست وزیر کاستاریکا کرد.
در سال 1958 سیا جمال عبدالناصر رئیس جمهوری مصر را ترور کرد و در سال 1959 سالومون پاندرانیکا نخست وزیر سیلان (سیرلانکا کنونی) را ترور کرد.
در سال 1960 اولین ترور ناکام علیه فیدل کاسترو رئیس جمهوری کوبا را انجام داد. سیا در فاصله زمانی 1961 تا 1981 تعداد 24 عملیات ترور نافرجام را علیه کاسترو انجام داد.
در سال 1961 سیا اقدام به ترور پاتریس لومومبا رهبر ملیگرای افریقایی و نخست وزیر کنگو کرد. در همین سال نیز توطئهی علیه جواهر لانهرو نخست وزیر هند اجرا شد و در همین سال کودتایی خونین در جمهوری دومنیکن اجرا شد.
در سال 1963 سیا کودتایی فاشیستی و خونین در عراق انجام داد و دولت ملی عراق را ساقط کرد و عبدالکریم قاسم رئیس جمهوری وقت عراق را ترور کرد. سیا اذعان کرد که تعداد قربانیان بیش از 5000 کمونیست، بعثی و ملیگرای عراقی بود هرچند که تعداد کشتهها بیش از این بود.
در سال 1964 سازمان سیا کودتای نظامی علیه ج. کولارت رئیس جمهوری برزیل انجام داد زیرا وی روابط دوستانه و همکاری نزدیکی با کوبای سوسیالیست داشت.
در همین سال دولت گویان به ریاست حزب ترقیخواه مردمی به نخست وزیری ج. ژاکونوم ساقط شد.
در سال 1965 سرهنگ کاما نیوا که مبارزه مردمی در جمهوری دومنیکن را علیه سیاستها و منافع اقتصادی آمریکا رهبری میکرد ترور شد.
در سال 1966 سازمان سیا تلاش کرد دولت غنا را ساقط کند.
در سال 1967 سیا در بولیوی اقدام به ترور مبارز انقلابی جیوارا در 8 اکتبر 1967 کرد.
در سال 1969 ا. ماندلانی رئیس جبهه آزادیبخش موزابیک ترور شد.
در سال 1973 دولت قانونی و وحدت مردمی شیلی سرنگون و لیندی نخست وزیر آن ترور شد. بیش از 30 هزار شهروند کشته، بیش از 2500 نفر مفقود و بیش از 100 هزار نفر به دلیل این تروریسم فاشیستی از کشور خود مهاجرت کردند.
در همین سال امیلکار کبرال دبیر کل حزب آفریقایی استقلال کنیا در قلب آکرا ترور شد.
در سال 1974 ک.براتسا وزیر دفاع و کشور آرژانتین در بوینس آیرس ترور شد. در سال 1975 شیخ مجیب الرحمن رئیس جمهور مردمی بنگلادش ترور شد و در همین سال کاری اوکی رهبر سیاسی کنیا نیز قربانی ترور شد. همچنین در در همین سال س.تول پرتا برادر رئیس جمهوری لیبریا و وزیر دارایی این کشور هدف ترور قرار گرفت.
در سال 1976 و در واشنگتن وزیر خارجه سابق دولت لیندی ا. لیترلیا و با مشارکت مستقیم ج. کریوین مسئول سازمان سیا انجام شد. در همین سال تلاش شد ویلا اسکواباری رئیس جمهوری اکوادور ترور شود زیرا وی قطع روابط با کوبا را نپذیرفت و در همین سال نیز، عملیات دخالت مسلحانه در کوبا در خلیج مکزیک صورت گرفت و در سال 1977 ماریان نگوابی رئیس جمهوری مردمی کنگو ترور شد و در سال 1979 مقدمات براندازی دولت ترقیخواه گرانادا با کودتای نظامی فراهم شد.
در اسل 1981 پلیس هند طرح ترور اندرا گاندی نخست وزیر این کشور را کشف و خنثی کرد ولی سیا و مزدوران آن در هند بویژه در سازمان مرتجع آنا ندامارگ عملیات ترور اندرا گاندی را اجرا کردند و همین عوامل رشیف گاندی را ترور کردند. در همین سال عملیات ترور ماشیل رئیس جمهوری موزامبیک و طرح ترور ل. کاوندا رئیس جمهوری زامبیا و فرماده ارتش و شماری دیگر از افسران بلندپایه دستگاه امنیتی و پلیس فاش شد.
در همین سال سازمان سیا با همکاری مزدوران خود در آفریقای جنوبی، حملهای از طرف مزدوران و سارقان به جمهوری جزایر سیشیل انجام داد. در همین سال ژنرال و رهبر انقلاب پاناما توریخوس در سانحه هوایی مشکوکی کشته شد.
در همین سال (1981) دفتر رئیس جمهوری اسلامی ایران شاهد حادثه انفجار بود که در آن محمد رجایی رئیس جمهور و شماری از مقامات بلندپایه ایران کشته شدند.
در سال 1983 عملیات کودتا در غنا کشف و خنثی شد. از سال 1984 تا 1986 سیا توانست کشتارهای هولناکی در السالوادر به راه بیندازد و جنگی مخفی و آشکار علیه نیکاراگوئه و آنگولا آغاز کند. آنچه در جمهوری دموکرات کنگو روی داد موفقیتی درخشان برای سازمان سیا بود.
همچنانکه سیا در جنگ اول خلیج [جنگ تحمیلی 8 ساله علیه ایران] از سال 1980 تا 1988 نقشی بسیار قوی و دوگانه ایفا کرد و دو کشور خسارت جانی هنگفتی دادند که شامل بیش از یک میلیون کشته و صدها هزار مجروح و معلول و تعداد بیشماری مفقود برجای گذاشت.
در سال 1997 سازمان سیا با همکاری طرفهای امنیتی در پاکستان و گروهک طالبان اقدام به اعدام نجیبالله رئیس جمهوری وقت افغانستان کرد.
اتفاقات یوگسلاوی از دهه 90 تا امروز همه دلیلی بر قدرت سازمان سیا و متحدان آن است. این کشور تجزیه شد و با شیوه نظامی مطمئنی به کشورهای کوچکتر مستقل تبدیل و به ثروتی مادی بیش از 100 میلیارد دلار تسلط یافته شد.
در سال 2001 لوران کابلا رئیس جمهوری کنگو در عملیاتی شبیه به صید خرگوش ترور شد.
در آویل سال 2003 صدام رئیس جمهوری عراق سرنگون شد. کسی که متحد و دوست آمریکا بود. بیکر وزیر خارجه و رئیس جمهور بوش دو دوست صمیمی بودند... در سخنانی که بیکر اطلاعاتی را مطرح میکرد، شورنادزه نیز حضور داشت و با ناخرسندی آن را گوش میکرد. پاسخ بیکر این بود که مسئولان شوروی صدام حسین را میشناسند. شوروی او را از لحاظ نظامی کمک کرده است و در سال 1972 با او پیمان دوستی و همکاری بسته است. سپس بیکر با لبخندی کشیده گفت که صدام حسین آدم ماست (پیر سالینجر ایرک لوران – جنگ خلیج ؛ پرونده محرمانه بیروت ص.76 بدون ذکر سال). نظام عراق با حماقت طرح آمریکا را چه مستقیم چه غیرمستقیم و از طریق آغاز جنگهایی که ما تمایل به آن داشتیم از جمله جنگ اول خلیج [جنگ تحمیلی علیه ایران] و جنگ دوم [اشغال کویت]، را اجرا میکرد؛ جنگ دومی که به ما مشروعیت داد که حضور نظامی خود را بیشتر و بیشتر و منطقه را کاملا اشغال کنیم و این همان جوهره طرحی بود که «طرح خاورمیانه بزرگ» نامیده میشد و هدف از آن تسلط کامل بر نفت منطقه خاورمیانه بود که 67 درصد کل ذخایر نفتی جهان را در خود داشت.
سوال مطرح الان این است که چه نظام یا چه نظامهایی در آینده نزدیک در سایه جهانیشدن متوحش سقوط خواهند کرد؟ نظامهایی که به ما خدمت کردند و در نظر ملت خود نحیف شدهاند و ما در آن زمان باید آنان را قربانی کنیم.
اکنون گزینههای مدنظر گرد سه کشور سودان، تونس و مصر میچرخد تا پس از اینکه توانستیم افراد بیکار این کشورها را که دارای عقدههای سیاسی هستند به خدمت بگیریم و همچنین توانستیم به گروههای معارض کینهتوز در این کشورها نفوذ کنیم و افراد دلخواه خود را به خدمت بگیریم، ایده تکههای دومینو از طریق پمپاژ رسانهای به محیط غیرمنسجم این کشورها منتقل شود.