به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، «مرتضی سرهنگی» مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری، خاطرات سربازان را نزدیک‌ترین روایت به جنگ خواند و اظهار داشت:‌ پس از پایان جنگ و زمانی که گرد و غبار آن از چهره شهرها و مردمانش زدوده می‌شود سربازان به‌عنوان شاهدان اصلی شروع به نگارش خاطرات خود در جبهه‌ها می‌کنند.

مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری، ادبیات منتشر شده جنگ توسط سربازان را در انتقال ارزش‌ها به نسل‌های بعد مؤثر ارزیابی کرد و ابراز داشت:‌ با مرور این دسته از خاطرات توسط مخاطبان،‌ قیمت جنگ و بهای سنگینی که در تمامی ابعاد برای پیروزی در آن پرداخت شده به‌خوبی بازگو می‌شود.

وی با تاکید بر این مطلب که قیمت تمام شده جنگ تحمیلی در ایران مشخص نیست تصریح کرد:‌ از آنجا که قیمت تمام شده جنگ تحمیلی بر کشور ایران هنوز نامشخص است بنابراین ادبیات مقاومت به خوبی می‌تواند ظریف‌کاری‌های جنگ و هزینه تحمیلی آن را بیان کند.

این نویسنده مطرح کشور در حوزه ادبیات دفاع مقدس بیان جنگ و حوادث آن را در دو قالب مهم تقسیم‌بندی کرد و گفت:‌ زبان تبلیغی و زبان تعقلی دو قالب مهم برای بازگو کردن اصل و حواشی جنگ و انتقال مفاهیم موجود در آن برای مخاطبان و نسل‌های آینده است.

وی با تاکید بر این مطلب که هر کدام از انواع ادبیات جنگ باید در زمان خودش مورد استفاده قرار گیرد، گفت:‌ ادبیات و زبان تبلیغی زمانی به کار می‌رود که جریان جنگ در اوج خود به سر می‌برد در حالی‌ که برای بازگو کردن حواشی پس از جنگ باید از زبان و ادبیات تعقلی استفاده شود.

مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری با انتقاد از اینکه در کشور ما هنوز برای بازگو کردن دفاع مقدس و جنگ تحمیلی از ادبیات تبلیغی بهره‌گیری می‌شود افزود: دوران گذار از ادبیات تبلیغی به سوی زبان تعقل جهت بیان رویدادهای مختلف جنگ در کشور ما هنوز به ‌قوع نپیوسته است.

سرهنگی مهم‌ترین اهدافی را که ادبیات جنگ به‌دنبال تحقق آنان است را برشمرد و تصریح کرد:‌ قیمت آزادی‌های به‌دست آمده در قبال خون‌هایی که از سربازان وطن در جبهه‌های نبرد بر زمین ریخته شد و لزوم پاسداشت این مفاهیم از جمله مهم‌ترین اهداف دنبال شده توسط ادبیات جنگ است.

وی از وجود سه گونه مختلف ادبی در کشورمان برای بازگو کردن خاطرات جنگ از دیدگاه سربازان سخن گفت و بیان داشت:‌ خاطرات رزمندگانی که از جبهه‌ها برگشته‌اند،‌ ادبیات به‌جای مانده از اسیران جنگی کشورمان و ادبیات سربازان اسیر عراقی از جمله این موارد است.

مدیر ادبیات پایداری حوزه هنری با اشاره به اینکه ادبیات به‌جای مانده از سربازان اسیر تحت عنوان «ادبیات اردوگاهی» معروف ‌شده است عنوان کرد: ادبیات اردوگاهی یا به تعبیری دیگر ادبیات بازداشتگاهی مربوط به اسیران از جمله انسانی‌ترین نوع ادبیات در جهان محسوب می‌شود.

این نویسنده حوزه ادبیات دفاع مقدس در مورد آثاری که از اسیران عراقی به چاپ رسیده موضوع مهمی را مطرح کرد و گفت:‌ در اردوگاه‌های اسیران عراقی در ایران برخلاف تمام اردوگاه‌های دنیا،‌ علاوه بر تأمین بسیاری از نیازهایشان به آنان انواع وسایل تحریر و نوشتن نیز اهدا می‌کردند.

سرهنگی به تبلیغات سوء دشمن بعثی با همکاری قدرت‌های بزرگ دنیا علیه ایران اسلامی اشاره کرد و ابراز داشت:‌ در حالی‌که در این طرف جبهه‌ها بهترین برخورد با اسیران جنگی اعمال می‌شد اما در آن سوی صحنه نبرد،‌ مقابله‌ای ناجوانمردانه علیه ایران در حال اجرایی شدن بود.

ادبیات اردوگاهی از صف‌آرایی 15 کشور دنیا به سرکردگی رژیم صدام در دوران دفاع مقدس سخن گفت و اظهار داشت:‌ با آنکه تهیه تجهیزات و ادوات جنگ به طور کامل برای کشورمان مقدور نبود اما رزمندگان، هشت سال با سلاح واقعی ایمان در جبهه‌ها علیه دشمن جنگیدند.

وی با بیان این که «صدام در حقیقت از مادران ایرانی شکست خورد» عنوان کرد:‌ بیشترین فشارهای جنگ متوجه مادران و زنانی بود که در طول هشت سال دفاع جانانه رزمندگان از آب و خاک و میهن،‌ استقامت آنان را در صحنه‌های نبرد تضمین کردند.

سرهنگی فرهنگ نشات گرفته از ایمان مردم را عامل پیروزی ایران اسلامی‌ در دوران دفاع مقدس اعلام کرد و اظهار داشت: این سلاح‌ها نبودند که پیروزی‌هایی نظیر فتح خرمشهر را به بار آوردند بلکه جوشش ایمان قلبی رزمندگانی بود که تنها گوش به فرمان ندای رهبر خود داشتند.