سرویس سیاست مشرق - اخیرا در جلسه‌ای که میان رئیس دولت اصلاحات و برخی از جوانان اصلاح طلب برگزار شده، سید محمد خاتمی بیان داشته است که «شخصا آقای عارف را اصلاح‌طلب‌تر از روحانی نمی‌دانم.» این موضوع از سوی یکی از جوانان حاضر در این جلسه رسانه‌ای شده است.
در روزگاری که دولت دوازدهم دچار مشکلات عدیده‌ای است و برخی از اصلاح طلبان به طور کاملا زودهنگام عارف را کاندیدای رقابت سال 1400 معرفی می کنند، این موضوع آب سردی بر روی عطش انتخاباتی برخی از اصلاح طلبان است.
در ابتدا این مسئله اختلاف میان سران جریان اصلاحات را به وضوح نشان می‌دهد. اختلافی بنیادین که برای این یکی دو روز نیست و سابقه‌ای چندین ساله دارد و به انتخابات سال 92 باز می گردد.
بیشتر بخوانید:
«اصلاح‌طلب بدلی»؛ چماق کهنه مخالفان عارف
بازی جدید «اصولگریان بدلی» برای احیای روحانی؟
وقتی سر عارف را زیر آب می‌کردید یاد «اصلاح‌طلب پفکی» نبودید؟
محمدرضا عارف که این روزها هم ریاست فراکسیون امید و هم ریاست شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات را توامان بر عهده دارد از سوی بخشی از این جریان به شدت مورد انتقاد است. این جریان همواره سعی کرده که عارف را به گوشه رینگ کشانده و منزوی کند اما همواره در این زمینه ناموفق بوده است. با نگاهی به انتخابات سال 92 که عارف مجبور به کناره گیری به نفع کاندیدای غیر اصلاح طلب شد، مخالفت‌های جدی در اصلاحات بخصوص گروه های انحصارطلب قدرت این جریان با عارف عیان شد.
عارف از همان زمان به عنوان «اصلاح طلب بدلی و امنیتی» از سوی انحصارطلبان جناح اصلاحات معرفی شد. برچسبی که انحصارطلبان اصلاح طلبان به بسیاری از شخصیت های این جریان که رقابت درون جناحی با آنان دارند، می‌زنند و این موضوع متداولی در جریان اصلاحات است و از زبان بسیاری از شخصیت‌های سیاسی از جمله، حجاریان به زبان آمده است.
پس از ایثار سیاسی عارف در انتخابات سال 92 اینک در زمانه ای که انتقادات بسیاری بر روی دولت وجود دارد، برخی از اصلاح طلبان پرچم عبور از روحانی را بلند کرده‌اند و عارف با بیان اینکه در 1400 ائتلاف نمی‌کنیم سردمدار این جریان در اصلاحات شد.
حالا اما رئیس دولت اصلاحات همان برچسب بدلی را در تقابلی که به‌وجود آمده است بر روی عارف می‌زند و وی را در مقایسه با روحانی که ریشه اصلاح طلبی ندارد، اصلاح طلب تر از وی می‌خواند. رئیس فراکسیون امید از همین رو همیشه مغضوب بدنه انحصارطلب قدرت در جریان اصلاحات بوده است. اینکه رئیس دولت اصلاحات، رئیس شورای عالی سیاستگذاری این جریان را اصلاح‌طلب واقعی نمی‌داند بار معنایی بسیار زیادی در این جریان دارد. البته پیشتر نیز با توجه به اختلاف این گروه با عارف، وی همیشه در مظان اتهام بوده و بیشترین انتقادات به وی روا داشته شده است. تاجایی وی فشار این انتقادات را تحمل کرده است که در جلسه سخنرانی که به یکباره میکروفن وی قطع شد، عارف با کنایه به این اعتراضات بیان داشت که « حتما این هم تقصیر من است!»
به نظر می رسد اینکه چرا همیشه در اصلاحات، این جریان روحانی را به عارف ترجیح داده‌اند، از سران این جریان، نشات می گیرد و به نظر می رسد که به خاطر هویت اصلاح طلب و شخصیت سیاسی که عارف دارد، این جریان مجبور به تحمل وی بوده است.
این صحبت‌ها درحالی از جلسه جوانان و رئیس دولت اصلاحات بیرون آمده است که برخی بعد از انتخابات هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی که عارف در دور اول توانست بالاتر از لاریجانی قرار بگیرد، این موضوع را پیروزی نسبی قلمداد کردند. هرچند که این انتخابات به حد نصاب نرسید و در دور دوم لاریجانی بازهم عارف را شکست داد. اما بعد از این انتخابات گویی که خون تازه‌ای در شریان جریان نزدیک به عارف جاری شده باشد، عنوان شد که وی در اندیشه تاسیس یک حزب با هدف انتخابات آتی ریاست جمهوری است. با این اوصاف حرف های رئیس دولت اصلاحات درباره عارف تا حدود زیادی این نقشه را سوزاند و عارف حالا پیش از اینکه گزینه اصلاحات برای انتخابات آینده ریاست جمهوری لقب بگیرد، به گزینه رقیب گروه انحصارطلب قدرت در این انتخابات بدل شده است.
