به گزارش مشرق، وینفرد شفر، سرمربی تیم فوتبال استقلال در گفت‌وگو با برنامه شبکه «اس. و. آر» آلمان به سوالات پاسخ داد.

*در تصاویر می‌بینیم که مردم خیلی دوست دارند، با شما سلفی بگیرند و به نظر می‌رسد محبوبیت زیادی داشته باشید با توجه به اینکه هشت ماه پس از آمدن به این تیم، یک جام قهرمانی را تصاحب کردید، که دستاورد بسیار خوبی محسوب می‌شود. وقتی آدم در یک کشور خارجی زندگی می‌کند، طبعاً با فرهنگ خارجی و زبان خارجی سر و کار دارد. با توجه به همه این مسائل رمز موفقیت شما در ایران چه بوده است؟

من تیم را هنگام تمرین دیده بودم. سپس با بازیکنان آن صحبت کردم، با بازیکنان قدیمی، بازیکنان جوان، با همه صحبت کردم. یافته‌هایم را مثل تکه‌های پازل کنار هم گذاشتم و چیزی که فهمیدم این بود که بچه‌ها خیلی آماده نیستند و آماده‌سازی آنها بد انجام شده بود. ضمن اینکه در کار تاکتیکی هم مشکلاتی داشتند. سپس به سرعت روش تمرینی را تغییر دادیم. ما تمرینات تاکتیکی زیادی انجام دادیم و در قالب گروه‌های مختلف برنامه چیدیم، یعنی مثلاً پنج نفر اینجا، پنج نفر آنجا، پنج نفر جای دیگر و در آخر همه آنها را با یکدیگر جمع کردیم.

*ارتباط شما با بازیکنان چطور بود و آیا مترجمی در تیم داشتید؟

من دو بازیکن خارجی داشتم، یکی از برزیل و یکی از ازبکستان. بقیه هم که ایرانی بودند، یک مترجم بود که مطالب را به فارسی به آنها منتقل می‌کرد. بازیکنان این موضوع را دریافتند که من از آنها درخواست عملکرد بهتری دارم. بعد از تقریباً دو هفته بازیکنان بهتر شدند، بازی اول را که صفر- صفر تمام کردیم و بازی دوم را بردیم. بعد از این بود که به روش درست حرفه‌ای بازی می‌کردیم و  بازیکنان متوجه شده بودند که اتفاق جدیدی در حال وقوع است و بعد از سه هفته اوضاع رو به راه شد.

*زندگی در تهران، فرهنگ ایرانی و غذاهای ایران چگونه است؟

در مورد فرهنگ که باید بگویم ایران طبیعتاً فرهنگ بسیار غنی دارد و این بسیار واضح است. ایران شهرهای بسیار جذابی دارد که باید حتماً از آنها دیدن کرد. غذاها هم آنجا خیلی خوب است، کباب، کباب، کباب (خنده مجری) و البته غذاهای بسیار محشر دیگری هم هستند. مردم ایران برخورد بسیار دوستانه‌ای دارند و خیلی خوب هستند. وقتی آدم یک روزنامه آلمانی یا اروپایی را می‌خواند، متوجه می‌شود که مطالب گفته شده در مورد ایران حقیقت ندارد.

*در مورد لیگ قهرمانان آسیا توضیح می‌دهید؟

ما سه بازی در لیگ قهرمانان آسیا انجام دادیم، که مجموعاً 260 هزار تماشاگر به تشویق تیم‌مان آمدند. (مجری در این لحظه با شگفتی از کلمه «واااای» استفاده کرد). 100 هزار تماشاگر برای بازی مقابل العین، مقابل الریان، و بعد از آن متأسفانه مجبور شدیم مقابل تیمی از خود ایران بازی کنیم، که 80 درصد استادیوم به میزبان و 20 درصد به میهمان اختصاص داشت که با یک فاصله از هم جدا می‌شدند و این استقبال باورنکردنی بود.