موضع مورد اشاره معاون محترم وزیر خارجه قابل تقدیر می‌باشد و چنانچه حائز برخی از ویژگی‌ها -که در ادامه به آن اشاره خواهد شد – شود می‌تواند گره‌های بسیاری از کلاف سردرگم دستگاه دیپلماسی را باز کند.
چنانچه این مواضع از امروز تا ‌پایان ضرب الاجل دونالد ترامپ «مستمر» باشد و به شروطی مانند « نشانی از باورمند شدن این نکته باشد که دستگاه دیپلماسی مسیر مذاکره مستقیم با امریکا را فاقد نتیجه می‌داند» پیوست شود، نه تنها گامی رو به جلو تلقی می‌شود بلکه قطعاً حاوی دستاورد عینی خواهد شد. موضع ‌ عراقچی روی دیگر عبارت مشهور این روزهای سیاستمداران دولتی مبنی بر « در صورت نقض برجام از سوی امریکا گزینه‌هایی را در اختیار داریم (ظریف در گفت‌وگو با نیوزویک)» است، موضعی که فاقد اثرگذاری است ، به دلیل اینکه عبارت فوق فاقد دو عنصر تهدیدکنندگی و هزینه تراشی حقوقی – سیاسی برای امریکا است.

بیشتر بخوانید:

عراقچی: در هر حالت متعهد به برجام نیستیم

موضع حال معاون محترم وزارت خارجه باید در قالب بیانیه رسمی به مقامات ارشد 1+5 و سخنرانی مقامات ارشد دولت در تریبون‌های رسمی ادامه پیدا کند و همانطور که بارها پیش ازاین نیز در روزنامه جوان بدان اشاره شده است، دستگاه دیپلماسی کشور تا پیش از فوت وقت باید طی درخواستی رسمی از دبیرکل سازمان ملل تشکیل کمیته‌ای جهت رسیدگی به نقض برجام را طرح و از ظرفیت جنبش غیرمتعهد برای مقابله سیاسی با رویکرد امریکا استفاده و یا حداقل برای کشاندن موضوع به دیوان بین‌المللی دادگستری گام بردارد.

پیش از این وزیر محترم خارجه کشورمان با ابراز عباراتی مانند « امریکا تاکنون هم از متن برجام و هم از روح این توافق، سرپیچی کرده است» گامی در جهت اصلاح سیاست دستگاه دیپلماسی برداشته بود اما به دلیل عدم استمرار و تسری این موضع به مواضع بعدی وی و سایر مقامات دولت دوازدهم فاقد اثرگذاری لازم بود و امریکایی‌ها نیز وقعی به آن نداشتند. ساختار محاسبات امریکایی حداقل طی پنج سال اخیر به‌واسطه برخی از رفتار ـ مواضع نادرست برخی از سیاستمداران داخلی به گونه‌ای سازمان گرفته که نباید انتظار داشت با تغییر موقتی، رویکرد امریکایی‌ها دچار تغییر شده و اجرای تعهدات را آغاز کند. چرا که نظام‌مند شدن این باور در ذهن امریکایی‌ها که « دولت ایران تحت هر شرایط در برجام باقی خواهد ماند یا با تشدید فشارها به ایران مجددا پای میز مذاکره با غرب خواهد نشست» در طول چند ده ماه شکل گرفته و قاعدتا برای حذف یا تغییر باور امریکایی‌ها باید حداقل تا 22اردیبهشت ماه شاهد تغییر موضع – رفتار دولتمردان کشور باشیم تا به واسطه آن رویکرد امریکایی‌ها دچار تغییر شود. «تغییر نگرش ایران» که موضع گیری روز گذشته عباس عراقچی می‌تواند گام نخست آن باشد در شرایطی می‌تواند «تغییر رویکرد امریکایی ها» را به‌دنبال داشته باشد که از امروز تا 12 می(22 اردیبهشت) جریان یا فردی وابسته به دولت دوازدهم از « حفظ حیات برجام بدون امریکا» یا« لزوم تجدید تجربه برجام در بحث موشکی و منطقه ای» سخنی به میان نیاورد.

تغییر لحن امروز باید به تغییر رفتار جامع نیز بینجامد به طوری که به عنوان نمونه مقامات ارشد دستگاه دیپلماسی با گردآوری متنی حقوقی مبنی بر « دادخواست رسمی ایران از مجامع حقوقی در سطح بین المللی» تلاش کند ضمن افزایش هزینه‌های حقوقی امریکا (در صورت خروج این کشور از برجام)، مانع از اثرگذاری رسانه‌های غربی در جهت دهی افکار عمومی تا حد امکان شود. امریکایی‌ها با تغییر رفتار مقامات ارشد دولت کشورمان باید به این نتیجه برسند که دستگاه دیپلماسی از « حفظ برجام به هر قیمتی» عبور کرده و علاوه بر پیگیری نقض برجام توسط امریکا- اروپا از مسیر چهارگانه حل و فصل اختلافات مندرج در متن برجام، احقاق حقوق تضییع شده ایران را از مسیرهای پیش بینی شده در حقوق بین الملل نیز پیگیری می‌کند. بنابراین تا مادامی که مقابله با نقض برجام یا خروج امریکا از آن با رفتارهای نظیر رویه سازی حقوقی در فضای بین الملل همراه نشود نمی‌تواند اثرگذاری باشد.