به گزارش مشرق، «وندی شرمن»، معاون اسبق وزیر خارجه آمریکا و سرپرست تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای آمریکا در مذاکرات هسته‌ای با ایران به «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا و «جان بولتون»، مشاور امنیت ملی جدید کاخ سفید درباره لغو این توافق هشدار داده است.
دیپلمات سابق آمریکایی در یادداشت خود در روزنامه نیویورک‌تایمز نوشته ترامپ نخواهد توانست اعتمادی که در نتیجه لغو برجام به آمریکا از دست می‌رفتد را به آسانی بازگرداند.
او درباره تصمیم ترامپ برای لغو توافق هسته‌ای با ایران نوشته است: «این تصمیم به هیچ وجه امنیت آمریکا را افزایش نخواهد داد، ما را به سوی ناکجاآباد رهنمون خواهد کرد و تبعات مخربی به همراه خواهد داشت. اعتماد سخت به دست‌آمده به آمریکا را هنگامی که از بین رفت نمی‌توان به آسانی بازگرداندو بولتون و ترامپ نباید این اشتباه بزرگ را مرتکب شوند.»
شرمن در بخش دیگری از این یادداشت به ترامپ و بولتون هشدار داده لغو توافق هسته‌ای برجام متحدان آسیایی آمریکا را به سمت چین و روسیه متمایل خواهد کرد.
شرمن در نیویورک‌تایمز نوشت: «لغو برجام، برای آمریکا در سایر نقاط دنیا هم نفعی نخواهد داشت. متحدان و شریکان مهم مانند کره جنوبی، ژاپن و هند برای یاری‌رسانی به مذاکراتی که به برجام منتهی شد، خرید نفت خود از ایران را کاهش دادند. کارشکنی در توافق، این روابط را آشفته خواهد کرد.»
مذاکره‌کننده هسته‌ای سابق آمریکا نوشته است: «به علاوه، این کشورها هنگامی که ببینند خبری از دیپلماسی آمریکا نیست شروع به گلایه از تحریم‌های اقتصادی علیه ایران خواهند کرد. ممکن است از آقای ترامپ به لطف تحریم‌های بانکی آمریکا تا حدی تبعیت شود، اما او بذر بی‌اعتمادی و نفرت هم خواهد کاشت و کشورهای دیگر را به سمت چین به عنوان شریک مالی قابل اعتماد‌تر خواهد راند.»
او همچنین در بخش دیگری از این یادداشت نوشته است: «در نهایت، در صورتی که کاخ سفید توافق هسته‌ای ایران را باطل کند، این برای ایالات متحده چیزی را به ارمغان خواهد آورد که کمتر از هر چیزی مورد نیاز است: انزوای بین‌المللی.»
شرمن با یادآوری اینکه برجام توافقی چند جانبه است و با 15 رأی موافق و بدون رأی مخالف به تصویب شورای امنیت سازمان ملل رسیده نوشت: «آقای ترامپ با لغو توافق، ایران را منزوی نخواهد کرد، بلکه آمریکا را منزوی خواهد کرد و شریکان و متحدانش را به این سمت سوق خواهد داد که نزدیک شدن به روسیه و چین را به عنوان شریکانی قابل اتکاتر و پیش‌بینی‌پذیرتر، در نظر بگیرند.»
