سفیرانگلیس

«نیکلاس هاپتون» درباره مسائل مختلف ازجمله برجام، روابط دوجانبه، ناآرامی‎های ایران و نازنین زاغری اظهارنظر کرده و می‎گوید با وجود چالش‏های پیش رو، روابط تهران ـ لندن در جهت درستی پیش می‎‌رود.

به گزارش مشرق، روابط ایران و انگلستان در طول تاریخ فراز و نشیب‎های زیادی به ویژه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۹ میلادی) داشته است. حمله تروریستی سال ۱۹۸۰ به سفارت ایران در لندن، تعلیق همه روابط دیپلماتیک دو کشور در همان سال، حمایت انگلیس از «صدام حسین» دیکتاتور سابق عراق در طول جنگ تحمیلی، عدم پذیرش «دیوید رادوی» سفیر انگلیس از سوی ایران به جرم جاسوسی، تنزل رابطه دوجانبه به دلیل تحریم‏های جدید انگلیس علیه ایران که در نوامبر ۲۰۱۱ اعمال شد، ورود دانشجویان خشمگین ایرانی به ساختمان سفارت انگلستان در تهران و تعطیلی این سفارت از سوی لندن که در همان سال اتفاق افتاد از جمله حوادثی هستند که رابطه ایران و انگلستان را دستخوش فراز و نشیب کرده است.

با وجود همه چالش‎ها، رابطه دیپلماتیک میان دو کشور در سال‎های اخیر بهبود یافت تا جایی که سفارت انگلستان در سال ۲۰۱۵ بازگشایی شد.

در ادامه، متن کامل مصاحبه با «نیکلاس هاپتون» سفیر انگلیس در ایران، به طور کامل ارائه می‎شود:

*سطح همکاری‎های اقتصادی بین ایران و انگلستان در دوره پسابرجام را چگونه ارزیابی می‎کنید؟

فکر می‎کنم رابطه ایران و انگلستان در طول دو سال و نیم گذشته‎ای که از بازگشایی سفارت انگلستان می‏گذرد، پیشرفت مثبتی داشته است. بخشی از آن به آغاز و افزایش تدریجی تجارت میان دو کشور بستگی دارد. واضح است تماس تجاری نقش مهمی در راستای تاثیرگذاری برجام بر زندگی مردم ایران دارد. خوشحالم از اینکه می‏توانم بگویم نه‎تنها شاهد افزایش چشمگیر سطح تجارت همه اروپا با ایران بوده ‏ایم، بلکه تجارت میان انگلستان و ایران هم به گونه‎ای متقابل افزایش داشته و فکر می‏کنم این مسئله برای هر دو کشور خوب است. تازه‎ترین آماری که دیده‎ام گویای آن است که در بازه زمانی تابستان ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷، سطح تجارت حدود ۶۰ درصد افزایش داشته است.

این رقم بزرگی است و نشانه آن است که تیم تجاری سفارت من تلاش زیادی به خرج داده و می‎دانم که سفارت ایران در لندن هم تلاش زیادی در این زمینه انجام می‎دهد. این بخشی از یک تصویر به مراتب بزرگتر از پیشرفت همکاری‎ها با وجود همه چالش‏های موجود است. من حتی مشتاق هستم که شاهد تجارت به مراتب بیشتری میان دو کشور باشم.

*در مقایسه با رقبای اروپایی مانند فرانسه و آلمان، حجم همکاری میان ایران و انگلستان هنوز رضایت‎بخش تلقی نمی‎شود. موانع اصلی در این راه چیست؟

اینکه در مقایسه با شرکای ایتالیایی، فرانسوی و آلمانی، حجم تجارت انگلستان با ایران کمتر است، حق با شما است. چند دلیل برای آن وجود دارد. یکی از دلایل آن است که بعد از رفع تحریم‎ها در سال ۲۰۱۶ میلادی، تجارت را از سطوح مختلفی آغاز کردند حال‏ آنکه در مقایسه با شرکای اروپایی، انگلستان به دلیل شکست رابطه دیپلماتیک با ایران، تجارت را از سطح پایین‎تری آغاز کرد. اما فکر می‏کنم نرخ رشد تجاری انگلیس و ایران بیشتر بوده است. علاوه ‎بر‏این، وقتی صحبت از دادوستد با ایران می‌شود، عدم قطعیت زیادی وجود دارد. موضوع این است که انگلستان می‎خواهد شاهد قطعیت بیشتری باشد چراکه دولت لندن از شرکت‎های بریتانیایی طرف معامله با ایران، حمایت کامل می‏کند. دوست‌دار این هستیم که شاهد استقبال بیشتر بانک‏های انگلیسی و اروپایی از تجارت با ایران باشیم. درعین‌حال، خوشحالم که می‎توانم بگویم باوجود همه عدم ‌قطعیت موجود، باز هم شاهد رشد ثابت تجارت و تماس میان بانک‏های ایرانی و انگلیسی هستیم و انتظار پیشرفت بیشتر هم وجود دارد.

*در نتیجه رویکرد دونالد ترامپ به برجام، شاید در آینده شاهد مشکلات بیشتر میان آمریکا و ایران باشیم. با در نظر گرفتن این حقیقت، چشم‌انداز همکاری‎های اقتصادی میان ایران و اتحادیه اروپا به‏ ویژه انگلستان را چگونه می‎بینید؟ آیا این مشکلات احتمالی بر همکاری‎های اقتصادی نیز تاثیرگذار خواهد بود؟

انگلستان به تلاش برای موفقیت برجام تعهد کامل دارد و این موضع تغییری نکرده است. به باور انگلستان، برجام توافقی حیاتی برای امنیت منطقه است. این توافق حکم یک تضمین امنیتی بسیار مثبت را برای منطقه دارد چراکه امکان دستیابی ایران به تسلیحات هسته‎ای را که پیشتر مایه نگرانی ما بود، محدود می‏کند. همزمان، اهمیت پیداکردن راهی برای بازگرداندن جمهوری اسلامی ایران به جامعه جهانی و اقتصاد بین‎المللی را درک می‏کنیم. برجام این فرصت را به‎واسطه رفع تحریم‎ها تامین می‏کند که در ژانویه ۲۰۱۶ اتفاق افتاد و تجارت به مراتب آزادانه‎تر را به دنبال داشت. همانگونه که گفتم هنوز برخی محدودیت‎ها، عدم قطعیت‌ها و مسائلی وجود دارد که باید با آنها دست‌و‎پنجه نرم کنیم.

اما برای مردم ایران این افزایش تعامل اقتصادی با جهان و همچنین تجارت با اتحادیه اروپا و دیگر شرکا، امر مثبتی است. برخی می‏گویند تاکنون هیچ سودی از برجام عاید ایران نشده است؛ من با این قضیه مخالف هستم. بیش از ۲ سال است که اینجا هستم و شاهد آمدن شرکت‎های خارجی مانند خودروسازی «لوتوس» بوده‎ام که در ایران فعالیت می‎کند. چنین امری قبلاً ممکن نبود. امیدوارم بقیه شرکت‎های انگلیسی هم با ایران تعامل داشته باشند. می‎دانم شرکت‎هایی چون جی‌آرال،  دبنهامز، مورفی ریچاردز، جی‎اس‎کی، هکت و سوپر درای در حال حاضر این تعامل را دارند یا خواهان برقراری آن هستند. 

*ارزیابی شما از رویکرد دونالد ترامپ در قبال برجام چیست؟ آیا این رفتار به منزله نقض توافق یا حداقل عدم کفایت در میزان پایبندی به آن نیست؟

باید به این موضوع اشاره کنم که ترامپ اخیراً قانون تمدید تعلیق تحریم‎ها را امضا کرد که اقدام مثبتی است و (نشان می‎دهد که) آمریکا هنوز بخشی از برجام است. من نمی‎توانم از جانب آمریکا صحبت کنم. در تلاش برای کارآمدی برجام و اطمینان از احترام همه طرفین به تعهدات ذکر شده در توافق هسته‎ای، دولت انگلستان به همکاری با همه شرکا از جمله ایران کاملا پایبند است. 

*با وجود تاکید مقامات اتحادیه اروپا از جمله انگلستان مبنی بر پایبندی کامل به برجام، چندی پیش «رکس تیلرسون» وزیرخارجه آمریکا بعد از دیدار با «بوریس جانسون» همتای انگلیسی، از اجماع نظر انگلیس، آلمان و فرانسه مبنی بر لزوم اعمال تغییرات در توافق هسته‎ای و برخی مسائل دیگر مانند برنامه موشکی ایران سخن گفت تا به ‎این ‏ترتیب، واشنگتن از برجام خارج نشود. اتحادیه اروپا چه تضمین‏هایی به آمریکا داده است؟ به نظر می‎آید اتحادیه اروپا رویکرد دوگانه‎ای را نسبت به ایران اتخاذ کرده است. در این باره چه فکر می‎کنید؟

دولت انگلیس می‏داند برجام توافقی است که در جولای ۲۰۱۵ طبق موازین بین‎المللی نهایی شد و انگلیس هم به قوانین بین‎المللی احترام می‏گذارد. همزمان، انگلستان مواضع بسیار مشخصی دارد که من، وزیر خارجه و نخست‎وزیر بر آن تاکید می‎کنیم و آن این است که (با ایران) در برخی حوزه‎ها توافق نداریم. خوشحالم از اینکه می‏توانم بگویم در حوزه‎هایی که توافق نداریم از دیپلماسی استفاده می‏کنیم.

در رابطه با برخی فعالیت‏های ایران در منطقه نگرانی‎های مشخصی داریم و برنامه موشک‎های بالستیک ایران را هم در تعارض با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت تلقی می‎کنیم. اینها حوزه‏هایی هستند که حس می‎کنیم مهم است درباره آنها با ایران تعامل داشته باشیم تا ببینیم چه پیشرفت‎هایی حاصل می‌شود و اینکه در نهایت اختلاف‎ها کم شده و امنیت و ثبات بیشتری نصیب منطقه شود.

*تاجایی که متوجه شدم، منظور شما این است که باید در کنار برجام، توافق دیگری هم در دیگر حوزه‎ها حاصل شود، درست است؟

آنچه من گفتم این است که موارد دیگری از نگرانی برای دولت انگلیس وجود دارد. ما فکر می‎کنیم آزمایش‎های موشکی ایران در تعارض با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت است. در همان حال، درک می‎کنیم که هر کشوری حق دفاع از خود را دارد و ایران هم از چنین حقی برخوردار است.

*با توجه به اینکه آمریکا به تعهدات برجامی خود عمل نکرده و هر روز تهدید به خروج از توافق هسته‎ای می‎کند، بیایید فرض کنیم علیرغم همه دغدغه‎های امنیتی که ایران دارد، این کشور زیر بار توافق جدیدی در رابطه با برنامه موشکی خود برود. حالا چه کسی تضمین خواهد کرد که کشورهای غربی به‎ویژه آمریکا به الزامات خود تحت توافق جدید پایبند خواهد ماند؟

 همانطور که گفتم ما حرفی از توافق جدید نمی‎زنیم و کاملا به برجام پایبند هستیم. فکر می‎کنیم که برجام مسئله‎ای جدا و مجزا از مواردی مثل حملات موشکی حوثی‎های یمن است که در حال حاضر آمریکا در حال بررسی آن است. به عقیده ما تنها راه ‌حل موجود برای یمن سیاسی است. این مسائل از برجام مجزا هستند حال‎آنکه قابل چشم‎پوشی هم نیستند. ما در حال گفتگو با شرکای ایرانی هستیم و به اظهار دغدغه‎های خود درباره برنامه موشکی ایران، یمن و سوریه ادامه می‎دهیم.

*برای نیروهای امنیتی-اطلاعاتی و همچنین سیستم قضایی ایران محرز شده که «نازنین زاغری راتکلیف» از ایران برای دولت انگلستان جاسوسی می‎کرده و وزیر خارجه انگلیس هم در سفری که به تهران داشت، جویای وضعیت وی شد. اصرار دولت شما برای آزادی خانم زاغری که بر روابط ۲ کشور سایه انداخته است، یادآور تاریخ سیاه مداخلات بریتانیا در مسائل داخلی ایران است حال‌آنکه شما در آغاز ماموریت خود در تهران به عنوان سفیر انگلستان، وعده آغاز دوره جدیدی از روابط میان دو کشور را دادید. مایلم بدانم اگر چنین موردی به جای ایران در انگلستان اتفاق می‎افتاد، دولت لندن چه برخوردی داشت؟

به عقیده من وزرای خارجه انگلستان و ایران در راستای پیشبرد روابط دوجانبه بسیار عالی عمل کردند. ما سفارت را در ۲۰۱۵ بازگشایی کرده و در سپتامبر ۲۰۱۶ روابط را به طور کامل احیا کردیم. بخش صدور روادید را هم بازگشایی کردیم. پیشرفت‎های زیادی در حوزه‎های مختلف داشته‎ایم و با مسائل کهنه‎ای که مانع از توسعه روابط شده‎اند، مبارزه کرده‎ایم. من درباره رابطه انگلستان و ایران بسیار خوشبین هستم. این رابطه در جهت درستی حرکت می‎کند و ما با هم کار می‎کنیم حال آنکه این همکاری گاهی پیچیده بوده است. ما صدها سال است که با یکدیگر کار می‎کنیم و پستی‌ها و بلندی‎هایی وجود داشته است.

درباره آن موضوع دیگر باید بگویم کاملاً این فرضیه که انگلستان در مسائل داخلی ایران دخالت می‎کند را رد می‎کنم. ما در مسائل داخلی کشور شما مداخله نمی‌کنیم. انگلیس به جمهوری اسلامی ایران همانگونه احترام می‎گذارد که به دیگر کشورهای مستقل. در خصوص خانم نازنین زاغری راتکلیف هم دولت انگلستان دائماً از مقامات ایران خواسته است که با وی بر پایه اصول انسانی رفتار کنند. نوروز ۲۰۱۶ وی با دخترش برای گذراندن تعطیلات و دیدار والدینش به ایران آمده بود که بازداشت شد. من و وزیرخارجه انگلیس به وضوح از احترام خود به سیستم قضایی ایران سخن گفته‎ایم با این ‌وجود، خواهان آزادی وی بر طبق موازین انسانی هستیم تا به خانواده‎اش ملحق شود. وی مشکل سلامتی دارد و از دختر ۳ ساله‌اش دور افتاده است.

*شما پاسخ سوال من را در رابطه با برخورد دولت شما با مورد مشابه احتمالی ندادید. از سویی، قطعا رد دخالت انگلیس در مسائل داخلی ایران از سوی شما بیشتر به یک شوخی شبیه است، چنانچه تاریخ روابط دو کشور پر است از دخالت های مستکبرانه دولت شما در امور ایران. به هر حال؛ به عنوان یک روزنامه‎نگار ایرانی، حس می‎کنم درباره مسئله حقوق بشر، شما استانداردهای دوگانه‎ای دارید. برای مثال، در رابطه با نقض حقوق بشری که در بحرین و یمن جریان دارد؛ دولت انگلیس سکوت اختیار کرده حال‌آنکه بهانه شما برای پیگیری مسئله خانم زاغری از زاویه حقوق بشر است. ما هر روزه شاهد گزارش‎هایی درباره فروش سلاح از جانب انگلیس به ائتلاف سعودی ـ اماراتی هستیم حال‎آنکه بهتر از ما می‎دانید این تسلیحات برای کشتار کودکان و زنان یمنی استفاده می‎شود. همه اینها مرا به این نتیجه می‏ رساند که شما استانداردهای دوگانه‏ای در رابطه با حقوق بشر دارید و جسارتا «حقوق بشر» تنها لقلقه زبان شماست.

خوب؛ البته شما عقیده خود را بیان کردید اما متاسفانه من با آن موافق نیستم. دولت انگلیس کاملا از قوانین و هنجارهای بین‎المللی و توافق‎هایی که در آنها شریک است، حمایت می‎کند. ما به بیانیه حقوق بشر کاملا التزام داریم و از شرکای خود از جمله ایران هم انتظار حمایت از آن را داریم. یمن مسئله‎ای است که دولت من با تلاش برای حل آن بر آن متمرکز شده است. آنچه که در یمن اتفاق می‎افتد یک تراژدی است و مردم یمن قربانی هستند. مردم از وبا رنج می‎برند و این یک فاجعه است. انگلستان به شدت در این رابزه تلاش می‎کند. ما با همه طرفین از جمله ائتلاف گفتگو می‎کنیم. ما قطعا با کشورهای شورای همکاری خلیج (فارس) روابط خیلی نزدیکی داریم و همکاری نزدیکی درباره طیفی از مسائل از جمله امنیتی که حق کامل ایشان است، انجام می‎دهیم.

بر این باوریم که مردم یمن حق برخورداری از امنیت دارند. حالا دوست داریم شاهد پیشرفت سیاسی باشیم و به ویژه فکر می‏کنیم مهم است حوثی‎ها اقدامات تحریک‎آمیزی نظیر شلیک موشک به اهداف غیرنظامی عربستان سعودی انجام ندهند. ما با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج (فارس) همکاری امنیتی داریم. درست است که به دلیل روابط دفاعی به آنها تجهیزات نظامی می‎فروشیم اما در همان حال دقت نظر زیادی به خرج می‎دهیم تا ببینیم تجهیزاتی که در سراسر جهان می‎فروشیم، کجا مورد استفاده قرار می‎گیرد. هر اقدامی را هم در راستای اطمینان از اینکه از آنها استفاده مشروع می‎شود، به کار می‎گیریم. تطابق با قانون برای مردم و دولت انگلیس بسیار مهم است.  

*قبل از آنکه سراغ سوال بعدی برویم باید دو نکته را عرض کنم؛ اول اینکه آنچه شما شورای همکاری خلیج می‎نامید در واقع شورای همکاری خلیج فارس است چون خلیج مدنظر شما اسم دارد و نام همیشگی آن «خلیج فارس» است. دوم آنکه حمله موشکی حوثی ها نه تنها به اهداف غیرنظامی نبوده بلکه برای دفاع از ملت یمن در برابر تجاوز و کودک کشی ائتلاف سعودی ـ اماراتی بوده است. حال از اینها که بگذریم؛ سوال من این است که آیا کشور شما به عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت که در قبال صلح و امنیت جهانی مسئول است، هیچ اقدام جدی در راستای توقف تراژدی انسانی و جنایاتی که در یمن با اسلحه های شما در جریان است، انجام داده یا حداقل جنایات آل سعود و امارات علیه شهروندان یمنی را محکوم کرده است؟

در چارچوب شورای امنیت، انگلستان در قبال یمن و دیگر کشورها مسئول است. من شخصاً به عنوان کسی که آن موقع سفیر انگلستان در یمن بودم بعد از ۲۰۱۱ که علی عبدالله صالح از قدرت کنار رفت، نقش زیادی در این کشور داشتم. من و کشورم تلاش زیادی برای برقراری ثبات و سپس یافتن راه حل سیاسی در یمن زیر چتر حمایتی سازمان ملل انجام دادیم. حتی به واسطه گروه دوستان یمن از کمک‎های انسانی به این کشور حمایت کردیم. از آن پس، انگلستان همواره صدایی برای دعوت به صلح بوده است و نه درگیری. ما با همه کشورهای دخیل از جمله ایران صحبت می‎کنیم. راه‌حل نظامی برای یمن وجود ندارد. هیچ قدرت خارجی هرگز قادر به اعمال حاکمیت بر یمن از طریق ابزارهای نظامی نبوده است. راه‌حل در گرو دیپلماسی، گفتگوی سیاسی، تعامل و حمایت انسانی زیر چتر سازمان ملل است.

*متاسفانه باز هم از پاسخ صریح طفره رفتید. راه‌حل مسالمت‎آمیز دقیقا همان چیزی است که ایران برای یمن می‎خواهد. ما می‎دانیم که سیاست عمومی انگلیس در قبال خاورمیانه حفظ توازن قوا میان جناح‎ها، قدرت‎ها و گروه‎های مذهبی منطقه است تا به این ترتیب به توازن منطقه‎ای دلخواه خود برسد. با توجه به این سیاست کلی، بر این باوریم که انگلستان تا جایی به حقوق و ارزش‎های انسانی پایبند است که با سیاست‎های منطقه‎ای انگلیس همخوانی داشته باشد. بنابراین، فکر می‎کنیم انگلستان بحران یمن را جدی نگرفته تا بخواهد از راه مسالمت‏آمیز آن را حل کند. از این هم بگذریم. اما آقای سفیر، شما در پاسخ قبل تر گفتید، دولت لندن ایران را محترم شمرده و هرگز در مسائل داخلی آن مداخله نمی‎کند حال‎آنکه برخی رسانه‎های انگلیسی وابسته به دولت و دربار ملکه بریتانیا نظیر «بی بی سی فارسی» رویکردی خصمانه در قبال ایران دارند که نه تنها بویی از احترام ندارند بلکه می‎تواند به منزله دخالت در مسائل داخلی ایران تلقی شود. از آن میان می‎توان دست کم به رویکرد این شبکه در قبال آشوب های سال ۸۸ و ناآرامی‎های چند هفته پیش در برخی از شهرهای ایران اشاره کرد.

از بابت اینکه می‌گویم سوال شما منعکس‎کننده سوء‌تفاهم عمیق درباره رابطه بی بی سی و دولت انگلستان است، متاسفم. آنها به هم وابسته نیستند. بی بی سی سیاست ویرایشی و سردبیری کاملا مستقلی دارد و بودجه آن هم عمدتا از محل مالیات پرداختی مردم عادی تامین می‎شود که اشتراک تماشای شبکه‎های تلویزیونی را خریداری می‏کنند. تا جایی که احترام به قوانین و عدم عبور از هنجارهای مورد پذیرش اجازه دهد؛ این شبکه یک ماهیت مستقل و روزنامه‎نگارها و سیاست ویرایشی خاص خود را دارد. سوال شما ناشی از سوء تفاهمی است که پیشتر هم در ایران شنیده‎ام. بسیار خرسندم که فرصتی دست داد تا این موضوع را که بی بی سی و اصولا رسانه‎ها در انگلستان مستقل هستند؛ تصریح کنم. ما به آزادی بیان و مطبوعات التزام زیادی داریم.

*تا جایی که من اطلاع دارم بی بی سی بودجه مصوب از دربار انگلیس دارد، لذا ادعای استقلال این شبکه واقعی به نظر نمی رسد. به هر حال؛ رابطه میان ایران و انگلستان فراز و نشیب‎های زیادی در طول تاریخ داشته است. ما خوب می‎دانیم که از زمان تاسیس بریتانیا، انگلستان همواره مشتاق حفظ و بقای هژمونی و تاثیر جهانی خود بوده است و همچنان هم به دنبال تاثیرگذاری بر مسائل جهانی است و سیاست خارجی آن نیز بر همین حقیقت استوار است. با این پیش زمینه، سوال مشخص من این است که چرا در تمام طول تاریخ، سیاستمداران انگلیسی نپذیرفته و هنوز هم قصدی برای پذیرش این موضوع ندارند که ملت ایران هم به ویژه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ بر مبنای تمدن و داشته های تاریخی، مذهبی و فرهنگی خود، خواهان ایفای نقش موثر در جامعه بین‎الملل، آن هم بدون هیچ مانعی است؟ خوشحال خواهم شد اگر صادقانه پاسخگوی این باشید که چرا سیاستمداران انگلیسی همواره در مسیر خواسته‎ها و پیشرفت ایرانی‏ها مانع‎تراشی کرده‎اند. ما در مکتب اسلام بر این باوریم که سیاست و دروغ در تضاد با یکدیگر هستند حال آنکه در مکتب غرب و بر اساس آنچه امثال ماکیاولی، توماس هابز، جان لاک و جرمی بنتام برای شما نسخه پیچی کرده اند، این دو مکمل یکدیگر در راه کسب قدرت هستند. مثلا ما بر مبنای ارزش‎هایمان همیشه گفته‎ایم که هرگز دنبال بمب هسته‎ای نیستیم حال‌آنکه شما بر مبنای مکتب فکری و شاکله ذهنی‌تان همیشه ما را به تلاش برای دستیابی به تسلیحات هسته‎ای متهم می‎کنید. چرا ما را بر مبنای ارزش‎ها و آموزه‎های خودتان قضاوت می‎کنید؟

پیش از همه، دوست دارم بگویم انگلستان شرکایش و دیگر کشورها را بر مبنای اقدامات‌شان قضاوت می‎کند. ما خیلی پراگماتیک (عملگرا) هستیم. تا آنجایی که من می‎دانم مردم ایران هم پراگماتیک هستند. آنچه که کشورها انجام می‎دهند و نه آنچه که می‎گویند؛ مهم است. همانگونه که به درستی اشاره کردید، رابطه ایران و انگلیس در گذشته فراز و نشیب‌های زیادی داشته است اما تمرکز من بر روی آینده است. خوشحالم از اینکه می‎گویم حالا درباره آینده است که با شرکای ایرانی‌مان گفتگو می‎کنیم. ما برای ایران فرصت بازگشت به جامعه بین‎المللی را به شیوه‎ای که تا مدت‎ها میسر نبوده است پیش رو داریم تا به‌ این ‎ترتیب نقش صلح‌آمیز و سازنده‎ای را ایفا کند. می‌خواهیم شاهد تغییر بعضی از رفتارهای ایران باشیم. انگلستان باور دارد که ایران به عنوان کشوری مهم در منطقه، از جایگاه به‌حقی برخوردار است و ما به این مسئله احترام می‎گذاریم. شما بالغ بر ۸۰ میلیون نفر جمعیت دارید و دومین اقتصاد بزرگ منطقه هستید و پتانسیل زیادی دارید. انگلستان به تشویق ایران برای ایجاد منطقه‎ای بهتر و صلح‎آمیزتر ادامه می‎دهد.

منبع: مهر

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس