سرویس سیاست مشرق - محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون امید و رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات بازهم در سیبل انتقادات جریان اصلاحات قرار دارد. وی که در صحنه سیاسی کشور به سیاستمداری ساکت مشهور شده است و همین امر باعث تشدید اعتراضات نسبت به او شده در عمل هم نتوانسته چندان رضایت خاطر این جریان را کسب کند.

در همین راستا روزنامه آرمان در مطلبی با عنوان «‌فراکسیون امید، ناامید از عارف» نوشت:

با توجه به جمع‌بندی‌ها درباره عملکرد فراکسیون امید برخی تغییرات در هیات‌رئیسه این فراکسیون لازم به نظر می‌رسد. محمدرضا عارف با سیاست سکوت نتوانست چندان گامی بلندی در راستای تحقق انتظارات اصلاح طلبان و آنهایی باشد که با امید تحقق خواست ملت به لیست امید رأی دادند. به اذعان برخی انتخابات هیات رئیسه فراکسیون امید زودتر از موعد مقرر که احتمالا شهریورماه سال آینده است برگزار شود.

این رسانه افزود: تصور بر این بود که او می‌تواند با ریاست بر فراکسیون امید در مسیر تحقق خواست اصلاح طلبان گام‌های اساسی بردارد و از سوی دیگر با ریاست او بر این فراکسیون تاحدودی از دلگیری‌اش برای شکست در ریاست مجلس کاسته خواهد شد اما گذشت زمان نشان داد آقای عارف در این جایگاه هم آنچنان که مورد انتظار است قوی عمل نکرده است. او بیش از تحقق خواست اصلاح طلبان که در مسیر انتظارات جامعه بود به حفظ جایگاه خودش اندیشید و مانند همیشه نخواست خود را وارد چالش با افراد و گروه‌هایی کند که مسیر آنها جدا از خواست اکثریت جامعه است. اگر مواضع عارف در مورد موضوعات مختلف مورد بررسی قرار بگیرد این نتیجه حاصل خواهد شد که محافظه‌کاری درگفتار او پررنگ است.

این روزنامه می‌افزاید: اگر تحرک عارف تنها به شعار دادن محدود نمی‌شد و اقدامات عملی و مذاکراتی در این راستا داشت که به اطلاع افکار عمومی می‌رسید بی‌تردید جایگاه اصلاح‌طلبان پیشرفت بیشتری داشت تا سکوت پس از وعده عارف! سکوت و یا مواضع دوپهلوی او موضوعی نبود که پنهان بماند چنانکه در جریان اعتراضات اخیر بود که رضارشیدپور در برنامه«حالا خورشید»گفت:«آقای عارف، گروه‌های مختلف مردم بارها درب مجلس تجمع کردند تا از مسیر قانونی مطالباتشان را به گوش مجلس برسانند، چندبار از خودروی خود پیاده شدید و حرفشان را شنیدید؟» کمرنگ بودن نقش ایشان در مجلس سبب انتقادات اصلاح طلبان شد. چنانکه چندی قبل بود که داریوش قنبری یعنی اصلاح طلبی که هیچ‌گاه در راستای انتقاد از رئیس فراکسیون امید سخنی بر زبان نیاورده بود، پیشنهاد داد:«در بهترین حالت، عارف لیدر یک سوم نمایندگان مجلس است. فراکسیون امید در اقلیت است. آقای عارف باید با مستقلین وارد تعامل شود تا فراکسیون امید موثر باشد و از اختلافات بی‌حاصل جلوگیری کنند.»

اگرچه اصلاح‌طلبان در مجلس در چالش‌ها و رقابت‌های مختلف فقط شکست در کارنامه کاری خود ثبت کرده‌اند اما آنچه از قلم این روزنامه اصلاح‌طلب مشخص است، برخی از بدنه جریان اصلاحات با وجود همه تلاش‌های عارف در صدد پایین آوردن وزن سیاسی و مخدوش کردن اعتبار وی هستند.

در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 همین گروه‌های سیاسی درون جریان اصلاحات وی را «اصلاح‌طلب بدلی» نامیدند. در همین انتخابات عارف با کنار رفتن و به نوعی ایثار سیاسی به نفع حسن روحانی اعتباری بالایی برای خود در جریان اصلاحات کسب کرد اما با ورود وی به مجلس شورای اسلامی و شکست‌هایی که فراکسیون تحت ریاست وی خورد و همچنین رویه سکوت سیاسی‌اش باعث روانه شدن سیل انتقادات نسبت به او شد و برخی از گروه‌های سیاسی اصلاح‌طلب نیز برای مخدوش کردن اعتبار وی دست به کار شدند.

به هر جهت پروژه اعتبارزدایی از عارف چندی است که در جریان اصلاحات کلید خورده است و اتفاقات مجلس و دو انتخابات مجلس دهم و شورای شهر پنجم که لیست‌بندی جنجالی در آن صورت گرفت و به قول اصلاح‌طلبان دسته چندم‌ها وارد مجلس شدند، این روند اعتبارزدایی از عارف را شدت بخشید.