به گزارش مشرق به نقل از خبرآنلاین، سیدعلی ضیا کارش را از رادیو آغاز کرد و پس از سال‌ها تجربه کسب کردن در این رسانه قدم به تلویزیون گذاشت.
او تا امروز مجری برنامه‌های پرمخاطب چون «گزینه جوان» و «نیمروز» بوده است. با ضیا گپ‌و گفتی کوتاه داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
کار حرفهای شما در زمینه اجرا در رادیو شکل گرفت؟
بله، من سال‌هاست در رادیو کار می‌کنم و زمانی که برنامه «آخرشه» را در رادیو داشتم آقای علی زاهدی تهیه‌کننده تلویزیون از خواست نریشن برنامه «گزینه جوان» شبکه سه را بخوانم. آشنایی من با ایشان از همین اتفاق ساده شکل گرفت. برای اجرای برنامه «گزینه 2» تست اجرا دادم و خدا را شکر قبول شدم و پای من به تلویزیون باز شد.
دو مدیوم رادیو و تلویزیون تفاوت‌های عمده‌ای با هم دارند و شاید عمده‌ترین تفاوت آن‌ها در نوع اجراست. تا قبل از اینکه به تلویزیون بیایید چه ذهنیتی از این رسانه داشتید؟
علاقه به اجرای تلویزیونی وقتی در من قوت بیشتری گرفت که وارد رادیو شدم. از همان زمان دوست داشتم فضای تلویزیون را تجربه کنم. نمی‌گویم رادیو را دوست ندارم. منظور من تفاوت و سبک اجرا در این دو مدیوم است. طبیعتا، تلویزیون جذابیت‌های خاص برای من داشت، فارغ از اینکه سهم بیشتر رشد و شکوفایی من در رادیو شکل گرفته است.
همیشه به اجرای تلویزیونی این‌طور فکر می‌کردم که چطور در همه موارد می‌توانیم حرف از بین‌المللی بودن بزنیم، اما در اجرا نمی‌توانیم از این واژه استفاده کنیم و چرا یک مجری بین‌المللی در سطح جشنواره کن نداریم؟ همیشه فکر می‌کنم تلویزیون ما توانایی و استعداد پرورش نیروهایی را دارد که بتوانند به این مرتبه برسند.
این دو مدیوم تفاوت‌هایی با هم دارند، اما به هر حال صدا‌و‌سیما هستند. من جدایی بین آن‌ها نمی‌بینم، اما اگر غالب این دو را بشناسید می‌توانید به سمت درست گام بردارید. من کاملا اعتقاد دارم کسانی که در رادیو فعالیت کرده‌اند و بعد به تلویزیون پا گذاشته‌اند بسیار موفق‌تر هستند. از نظر من رادیو آن‌قدر بزرگ و بسیط است که می‌تواند افرادی را برای تلویزیون تربیت کند.
شخصیت من در رادیو شکل گرفته و البته اصطلاحاتی که گه‌گاه گفته می‌شود ریشه در اجراهای رادیویی من دارد. شاید باور نکنید، اما اوایل اجرا در تلویزیون اصطلاحاتی که در رادیو طرفداران زیادی داشت، اصلا در تلویزیون مورد استقبال قرار نمی‌گرفت و مجبور شدم اصطلاحاتم را تلویزیونی کنم.
منظورتان از تلویزیونی کردن واژه‌ها چیست؟
مثلا در «گزینه جوان» برای اینکه مخاطب تشویق به دیدن برنامه شود، ادبیات گفتاری خودم را تغییر دادم و ادبیات جاری در سطح جامعه را استفاده کردم تا مخاطب ارتباط بهتر با برنامه پیدا کند.
به واژه مجری بین‌المللی اشاره کردید. این تعریف به واکاوی بیشتر نیاز دارد. فکر می‌کنید مجریان ما باید با نحوه اجرایشان بین‌المللی شوند و یا در سطح بین المللی اجرا کنند و در نهایت ظرفی که مجریان ما در آن قرار دارند یعنی تلویزیون چقدر به پرورش تعریفی که مد نظر شما است کمک می‌کند؟
قطعا صحبت من هر دو این تعاریف را در بر می‌گیرد. معتقدم تلویزیون این ظرف را در اختیار مجریانش قرار می‌دهد و باز معتقدم خلاقیت می‌تواند در غالب و شکل مشخص شکل بگیرد، یعنی تلویزیون خط و مشی خاص دارد و چارچوب خاصی را تعریف می‌کند که نمی‌توان از آن فرا‌تر رفت.
چون می‌دانید از این غالب خاص نمی‌توانید فرا‌تر بروید طبیعتا خلاقیت بیشتری نشان خواهید داد. صدا‌و‌سیما این اجازه را به مجری می‌دهد که بر اساس میزان خلاقیت و هوش خود در غالب و قاعده حرکت کند، هر چند من نمی‌توانم تاثیر آقای زاهدی تهیه‌کننده برنامه را ندیده بگیرم.
او تهیه‌کننده برنامه‌هایی مثل «کوله‌پشتی»، «ماه عسل» و «نیمروز» است و توانست استاندارد خاص در برنامه‌سازی تلویزیونی تعریف کند. معتقدم همه رسانه‌ها یک غالب خاص دارند و یقین دارم برنامه‌ای را نمی‌شود در کل رسانه‌های دنیا پیدا کرد که جهت‌گیری خاص نداشته باشد.
تلویزیون به خود شما تا چه اندازه اجازه داده از خلاقیتتان استفاده کنید؟
تا به حال به من خیلی اجازه داده شده است. مثلا من سر برنامه‌هایم کف زمین خوابیدم، به آرایشگر اجازه دادم مو‌هایم را کوتاه کند و سوار دوچرخه هم شدم، هر چند همه این اتفاقات تلاش خود تیم «نیمروز» است که همگی خلاقیت‌های بسیار در کار اعمال می‌کنند.
خب، تفاوت در نحوه اجرا و یا خلاقیت در ارائه متفاوت مفاهیم بحث دیگری است. چیز‌هایی که شما به آن اشاره کردید چگونه می‌توان تعبیر کرد. شما نقش خودتان را بازی می‌کنید و یا مثل یک هنرپیشه نقش بازی می‌کنید؟
«نیمروز» برای من یک اتفاق بود. برای اینکه یک برنامه خوب تلویزیونی به جوان‌ها ارائه شود تصمیمات مختلف گرفته شد. استودیو برای ما تبدیل به یک خانه شد، مثل اینکه شما اجازه داشته باشید در خانه با دوچرخه بازی کنید و...
من سعی کردم با حرکات و جنس صحبت کردنم برای خانواده‌ها پسر خانواده باشم و وقتی به دوربین نگاه می‌کنم تجسم می‌کنم با برادرم، خواهرم و خانواده‌ام صحبت می‌کنم.
این به هیچ وجه بازی نیست و علی ضیا «نیمروز» خیلی شبیه 20 درصد از شخصیت من است. شیطنت‌های برنامه اگر بازی باشد مردم هیچوقت دوستش ندارند. مثلا من در یک قسمت از برنامه خواستم نقش بازی کنم و بغض کردم و چقدر عکس‌العمل‌های منفی از سمت مردم داشتم. پس نمی‌توان برای مردم بازی کرد، چرا که مردم بسیار باهوش هستند و به خوبی متوجه می‌شوند حرکاتت غیر واقعی است.
اجرای شما را با سایر مجریان تلویزیون مقایسه می‌کنند. فکر می‌کنید دلیل این اتفاق چیست؟
به نظر من خیلی خوب است که من را با مجریان دیگر مقایسه می‌کنند. مثلا خیلی خوب است که من را با مجری که 10 سال از من بیشتر سابقه اجرا دارد مقایسه می‌کنند. مثل اینکه فرزاد حسنی را با مرحوم نوذری مقایسه کنید و این اتفاق خوشایندی است. مثلا خیلی‌ها می‌گویند اجرای من شبیه احسان علیخانی است، اما من و احسان 100 درصد تفاوت داریم. من در اجرا اکت دارم و هیچ وقت در برنامه گفت‌وگوی چالشی نداشته‌ام، چون قرار برنامه‌ای که من آن را اجرا می‌کنم این نیست.
آیا سر برنامه طبق نوشته‌هایتان برنامه را اجرا می‌کنید یا خیر؟
بله، در حین اجرا تک‌تک اتفاقات با آقای زاهدی چک می‌شود و روی تمام حرکات و حرفهای من فکر می‌شود. گاهی در حد بسیار جزئی ممکن است بداهه داشته باشم، اما طبق نوشته و نظرتیم برنامه‌ساز عمل می‌کنم.
فکر می‌کنید با تمام فراز و فرود‌هایی که در اجراهای تلویزیونی شاهد بوده و هستیم، این روند در تلویزیون ما چه سمت و سویی خواهد داشت؟
شاید تعداد مجریان خوب ما در تلویزیون به 10 نفر هم نرسد. جدا از خودم که معتقدم در این دسته محسوب نمی‌شوم، می‌خواهم بگویم اگر سیر آدم‌هایی که در این رسانه هستند دغدغه‌هایشان صرفا دیده شدن نباشد و فقط کار برای مردم باشد و ارتباط با مردم برای آن‌ها حرف اصلی را بزند، قطعا اجراهای بهتری را در تلویزیون شاهد هستیم. مثل آقای فرزاد حسنی که در دورانی اجرای کاملا خلاقانه‌ای داشتند. مثل احسان علیخانی که ژانر خودش را دارد اگر از الان به بعد هم آدم‌هایی از این جنس بیایند قطعا ما اجراهای بی‌نظیر در تلویزیون خواهیم داشت.
از ساعت پخش برنامه «نیمروز» راضی هستید؟
من معتقدم هر ساعت در شبکه سه ساعت پربیننده است، هر چند عمده‌ترین کار این برنامه زمانی بود که مخاطبان جوانش را در تابستان پیدا کرد. ما یک‌سری مخاطب دائمی داریم. یک بخش دیگر این است که پتانسیل جذب مخاطب داریم مثل دانشجوها و...
در حال حاضر خیلی‌ها خواهان تغییر ساعت برنامه هستند به هر شکل این تصمیم مدیران شبکه است، اما این برنامه در شبکه سه به خوبی دیده می‌شود. من برنامه «نیمروز» را دوست دارم و نمی‌دانم این برنامه تا چه زمان ادامه پیدا خواهد کرد، اما امیدوارم با صلاحدید مدیران شبکه ادامه‌دار باشد.
می‌خواهم بگویم تمام توانم را در این مدت برای «نیمروز» گذاشتم و بیشتر تلاش خواهم کرد و تلاش خواهیم کرد تا سال آینده «نیمروز 2» را داشته باشیم.
این برنامه در حال حاضر جایگاهی دارد که شاید هر مجری دیگری بخواهد جای من باشد. از خدا و بعد تیم این برنامه تشکر می‌کنم که من را برای اجرای این برنامه انتخاب کردند.
