سرویس جهان مشرق - شاید بتوان گفت که جمع بندی آمریکا و شرکای صهیونیستی و عربی آنها این است که یک گزینه نظامی در مقابل ایران، غیرممکن، تضمین نشده و بسیار پرهزینه است، که منابع آمریکا و شرکای آنها را بشدت با ریسک و آسیب روبرو می‌کند. لذا از آنجا که باید برای نجات هژمونی آمریکایی و منافع خاورمیانه‌ای و حیات شرکای خود کاری بکنند، مجموعه‌ای از گزینه‌های رسانه‌ای، عملیات روانی، اطلاعاتی و سیاسی و اقتصادی را با هدف بحران سازی و پرهزینه کردن سیاست منطقه‌ای ایران در دستور کار مشترک آمریکا، رژیم صهیونیستی و چند کشور عربی قرار گرفته تا از یک سو از به ثمر نشستن موفقیت‌های منطقه‌ای ایران جلوگیری نمایند و از سوی دیگ در سیاست تهاجمی- صهیونیستی و برای بلعیدن بیت المقدس و نابودی قضیه فلسطین، بعنوان مقدمه‌ای جدید از ائتلاف سازی علیه ایران، یک جهش را ثبت نمایند.

سند امنیت ملی جدید آمریکا هم، استراتژی تحریم فشار اقتصادی هر چه بیشتر به ایران را به بهانه‌های مختلف در دستور کار قرار داده تا تنگناهای ایران، به موازات بی تحرکی مقامات دولتی، شرایط پیچیده‌ای در داخل کشور تولید و امکان جریان سازی و فتنه جدید در ایران را از طریق فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و نیروهای آموزش دیده که بتازگی در محیط داخلی ایران فعال کرده‌اند، هر گونه نفوذ و حضور منطقه‌ای را با سوال مواجه نماید.

این پروژه به موازات فشارهای سیاسی و اعلامی برای تخریب چهره ایران در منطقه و نقش آن در تحولات منطقه‌ای و اتهامات تروریستی و ناامن سازی و مداخله گری، دنبال خواهد شد که از یکسو، بر ظرفیت‌های فشار داخلی بیافزاید و از سوی دیگر، امکان ائتلاف سازی جدید علیه ایران، بعنوان دشمن اصلی و بجای رژیم صهیونیستی به افکار عمومی منطقه و جهان تحمیل گردد.

برای به ثمر نشاندن این پروژه گسترده، اقدامات تخریبی و ترور و جلوگیری از پایان عمر تروریسم تکفیری و بحران‌های منطقه، بخش تکمیلی آن خواهد بود که هم در محیط داخلی ایران و هم بر علیه هم پیمانان خارجی و محور مقاومت، بکارگیری خواهد شد.

ساز و کارهای اجرایی سناریوی حذف منطقه‌ای

بدین منظور، توافقات راهبردی رژیم صهیونیستی و تیم امنیتی ترامپ و کاخ سفید، که کارگروههای چهارگانه را سامان داده‌اند، مسیرهای فشار اقتصادی بیشتر و یا ممانعت از دسترس‌های اقتصادی ایران را شناسایی و مورد هدف قرار خواهند داد. در یک همکاری نزدیک اطلاعاتی و جاسوسی، عرصه‌های خرابکاری و ترور و ناامن سازی در داخل و خارج از ایران را فعال خواهند کرد، که تلاشهای اخیر امارات برای راه‌اندازی یک سازمان سیاسی اماراتی متشکل از افسران و ماموران اطلاعاتی سابق و شرکتهای امنیتی خصوصی آمریکایی، نقش مهمی را عهده‌دار خواهد شد. مهمترین اقدام مشترک آمریکایی و صهیونیستی که رسانه‌های عربی نیز سهم مهمی برای به ثمر نشستن آن بعهده دارند و به موازات فشارهای اقتصادی بیشتر و هماهنگی با جریانهای غرب زده داخلی و شبکه‌ای از مزدوران آموزش دیده و منافقین و ... دنبال خواهد شد، دولت و نظام را بطور یکجا هدف قرار خواهند داد که از طریق شورش اجتماعی و اعتراضات عمومی که باید به شعارهای سیاسی و امنیتی تبدیل شوند، از طریق فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و راهبری رسانه‌های انگلیسی و غیره، تحریک و گسترش خواهد داشت.

هدف‌گذاری این شورش اجتماعی از نگاه طراحان اینگونه خواهد بود که ظرفیتی بیش از به چالش کشیدن نقش منطقه‌ای ایران داشته و براندازی از درون و فشار از بیرون را تسهیل نماید.

رخدادهای ماههای اخیر چهره‌های سابق و فعلی، در منظر اپوزیسیون ظاهر می‌شوند و یا اینکه هم در درون دولت حضور دارند و هم ناکارآمدی‌ها را پاسخگو نبوده و آنرا مبهم رها می‌کنند، در کنار تحریکات اجتماعی اخیر در برخی شهرها که تلاش دارند آنرا به سرعت از مطالبات اقتصادی به شعارهای سیاسی و امنیتی سوق دهند، همگی در راستای واحدی حرکت می کنند.

اکنون می‌توان با تاکید به چند گزاره پرداخت:

1-جریان لیبرال و فتنه‌گر داخلی، اساساً با شکستی که در سال 88 مواجه شد، براندازی از درون نظام را در اولویت گذاشته و با نفوذ به درون ساختارها، امکان فروپاشی و شورش‌سازی اجتماعی را دنبال می‌کند و با اصرار تلاش می‌کند تا بر مواضع خود باقی مانده و اولویت خود را از فتنه و همه حوادث پس از آن بیان نماید. رفتار 8 ساله آنها نشان می‌دهد که هیچگاه در روایت سازی و جریان سازی رسانه‌ای، و تیترهای تبلیغاتی خود، دغدغه‌ها و اولویت‌های ملی و نظام و انقلاب اسلامی را دنبال نکرده و مسیر، اهداف و شعارهای فتنه و براندازی را حفظ کرده است. اکنون نیز بعنوان پیاده نظام دشمن به شکل‌های مختلف در پروژه آنها، خود را تعریف کرده و نقش تسهیل کننده برنامه دشمن را ایفاء‌ می‌کند.

2- اگر چه هسته‌های جدید و قدیم فتنه و آموزش دیده‌های جدید، قادر به موج سواری از انبوه گسترده مردمی نیستند ولی از طریق اقدامات هماهنگ، هدفگذاری شده و ابزار شکبه‌های اجتماعی داخلی و رسانه‌ای خارجی از نارضایتی مردم از اوضاع اقتصادی،‌ بهره کافی می‌برند. در بدنه حکومتی، با توقف هر اقدام مفید اقتصادی و به سود مردم و کشور، از مقاوم سازی اجتماعی در مقابل دشمن ممانعت بعمل می‌آورند و در بیرون حکومت، از جریان سازی اجتماعی و هدایت و راهبری برای اهداف شوم و ضدملی و ضداسلامی دریغ نمی‌ورزند تا امکان یک فتنه جدید را فراهم کنند. حاصل حداقلی و هدف مرحله‌ای این پیاده نظام و دشمنان خارجی این است که به یک برجام منطقه‌ای و موشکی دست یابند ولی هدف بزرگتر و اصلی آنان، به چالش کشیدن ظرفیت‌ها و اصل نظام جمهوری اسلامی است.