به گزارش مشرق، 12 فروردین 95، پلیس دماوند از قتل زنی 70 ساله در خانه‌اش باخبر شد. عامل قتل، دست و پای اکرم را بسته و پس از خفه کردنش مقادیری طلای او را هم به سرقت برده بود. کارآگاهان پرینت تماس‌های مقتول را بررسی کردند و ردپای مردی افغان به نام رحمان را به‌دست آوردند. او تحت‌تعقیب قرار گرفت و پس از چند روز به دام پلیس افتاد.

رحمان در بازجویی‌ها به قتل اعتراف کرد و گفت: «اکرم را از قبل می‌شناختم. روز حادثه در خانه‌اش قرار ملاقات گذاشتم اما وقتی آنجا رفتم به‌خاطر 50 هزار تومان با هم درگیر شدیم و خفه‌اش کردم. سپس دست و پایش را بستم و سراغ طلاهایش رفتم. آنها را دزدیدم اما چند روز بعد از سوی پلیس دستگیر شدم.»

با ثبت این اعترافات، کیفرخواست پرونده صادر شد و برای رسیدگی در اختیار شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی اصغر عبداللهی قرار گرفت. صبح دیروز، از پنج فرزند مقتول، دو نفر درخواست قصاص کردند و بقیه دیه خواستند سپس متهم در جایگاه ایستاد و با انکار اعترافات قبلی‌اش گفت: «من هیچ قتلی مرتکب نشده‌ام. من خودم زن و بچه دارم، چرا باید با اکرم بوده باشم؟ روز حادثه پنج نفر از دوستانم می‌خواستند به خانه او بروند اما چون شماره‌اش را نداشتند با تلفن همراه من تماس گرفتند و قرار گذاشتند. من با آنها تا نزدیکی خانه اکرم رفتم، اما وقتی فهمیدم نیت بدی دارند، داخل نرفتم و راهم را جدا کردم.»

رحمان در آخرین دفاع خود نیز بار دیگر اظهار بی‌گناهی کرد و گفت: «من دو فرزند دارم و اعترافات قبلی‌ام تحت‌فشار بود.»

در پایان دادگاه قضات وارد شور شدند و متهم را به جرم قتل عمد به قصاص و به جرم سرقت طلا به 10 سال حبس محکوم کردند.