به گزارش مشرق، «محمد اسماعیلی» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
خبر مهم رویترز از تماس تلفنی امانوئل ماکرون رئیس‌جمهورفرانسه با رئیس‌جمهور کشورمان این گزاره را تقویت می‌کند که ویژگی‌های حال حاضر فرانسوی‌ها منجر به آن شده تا ایالات متحده برای وادار کردن ایران به مذاکرات موشکی نقش فراخ‌تری را به فرانسه احاله داده باشد.
رویترز گزارش می‌دهد: «رئیس‌جمهور فرانسه به حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل گفته است که پاریس به توافقنامه هسته‌ای ۲۰۱۵ میلادی با ایران پایبند است ولی موضوعات منطقه‌ای و برنامه موشک‌های بالستیک باید به طور مجزا مورد گفت‌وگو و مذاکره قرار گیرد.»
شیب تند مواضع ضد ایرانی دولتمردان فرانسه به گونه‌ای است که گویی توافقی نانوشته میان مقامات این کشور و ایالات متحده صورت گرفته تا دولتمردان امریکایی به صورت کوتاه مدت از اعلان مواضع ضد ایرانی بکاهند و آن را به هم پیمان اروپایی خود واگذار کنند. فارغ از آنکه «تعدیل تاکتیکی مواضع ایرانی امریکا و تشدید سخنان فرانسوی‌ها» چه اهدافی را دنبال می‌کند باید اصل مطالبات فرابرجامی این کشور مبنی بر « ارجاع پرونده موشکی ایران به شورای امنیت » و « درخواست رسمی از ایران برای تن دادن به مذاکرات منطقه‌ای و موشکی» را مورد مداقه قرار داد، مطالباتی که بستر شکست محور غربی –عربی در گسترش تروریسم در منطقه و تحقق خواسته جمهوری اسلامی ایران در سوریه و عراق قابل بحث است.
شروع بازی امریکا-فرانسه را باید اظهارات گستاخانه لودریان، وزیر خارجه فرانسه در شورای روابط خارجی امریکا دانست که طی آن اتهامات بسیاری را علیه ایران مطرح می‌کند و در روزهای پس از آن نیز همپا با رئیس‌جمهور این کشور خواهان ارجاع پرونده موشکی ایران به شورای امنیت می‌شود. وزارت خارجه فرانسه روز شنبه ۲۳ سپتامبر (اول مهرماه)، طی بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی شدید نسبت به پرتاب موشک بالستیک جدید از سوی ایران، از آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد می‌خواهد گزارش کاملی درباره این آزمایش تهیه کند.
آنیس روماته اسپان، سخنگوی وزارت خارجه فرانسه در این بیانیه گفته بود: «فرانسه از ایران می‌خواهد که تمام فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده خود در منطقه را متوقف کند. فرانسه همچنین همراه با شرکای خود، به‌ویژه شرکای اروپایی، خواهان پایان گرفتن فعالیت‌های موشکی و اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران خواهد شد.»
یا رئیس‌جمهور این کشور در ادعای بدون سند متقن خود، همگام با امریکا و عربستان اصابت موشک یمنی به فرودگاه ریاض را اقدام ایران می‌خواند و خواهان برخورد بین‌المللی با کشورمان می‌شود. البته سفر سال گذشته وزیر امور خارجه فرانسه به ایران با اتفاقات تلخی روبه‌رو شد، چرا که این مقام فرانسوی در نشست خبری با وزیر امور خارجه کشورمان در سخنانی توهین آمیز و مغایر با رویه دیپلماتیک کشورها می‌گوید: «به تهران آمده‌ام تا به ایرانی‌ها بگویم که نباید خطا کنند.»
طبیعی است دولت دونالد ترامپ درک کرده که فشارهای یک جانبه علیه ایران و درخواست مقامات این کشور جهت مذاکرت موشکی با جمهوری اسلامی ایران با توجه به پیشینه سیاست‌های ضدایرانی امریکایی‌ها به‌راحتی قابل تحقق نیست و در این میان ضروری است کشوری که وجهه نسبتاً مناسب‌تری از امریکایی‌ها و انگلیس‌ها داشته، باب فشار – مذاکره را گشوده و در عین آنکه از لحن تخریبی علیه ایران استفاده کرده و سخن از تحریم و برخورد بین‌المللی با ایران به میان آورده، رسماً تهران را دعوت به میز مذاکره کرده و از دولت دوازدهم بخواهد میز مذاکره را به جنگ و تحریم ترجیح دهد.
زمانی که قطعات یک پازل مانند « تغییر محسوس لحن امریکایی‌ها در مواضع ضدایرانی نسبت به ماه‌های گذشته و تشدید مواضع فرانسوی‌ها از جلسه کمیته روابط خارجه تا تماس تلفنی ماکرون با حسن روحانی و همگام با آن سفر قریب الوقوع وزیر امور خارجه فرانسه به کشورمان» را در کنار هم قرار می‌دهیم احتمال تقسیم کار میان کشورهای غربی برای اعمال فشار به دولت دوازدهم جهت تن دادن به مذاکرات موشکی قوت بیشتری می‌گیرد.
افزون بر آنکه مجموع توافقات تجاری – اقتصادی فرانسه با ایران در پسابرجام نسبت به سایر کشورها دندان‌گیر بوده و فرانسوی‌ها می‌توانند با تهدید به ملغی کردن آنکه این قراردادها را ابزار فشار مناسبی را برای طرف ایرانی ایجاد کنند، ابزار فشاری که در اختیار آلمان، انگلیس و حتی امریکا نیست.
در حالی ریچاد نفیو از اعضای سابق تیم مذاکره‌کننده اوباما اخیراً گفته است «امریکا از راهبردی دوبعدی، یعنی از امتیازها و تنبیه‌ها (راهبرد چماق و هویج) برای مذاکره بر سر برنامه موشکی ایران استفاده می‌کند» که به نظر می‌رسد دوگانه فرانسوی‌ها مبنی بر «تشدید گستاخی‌ها و تأکید بر اعمال فشار بیشتر بر ایران» و «سفر به ایران» در همین راستاست و به تعویق انداختن سفر وزیر امور خارجه فرانسه به ایران می‌تواند به معنای ایجاد ولع در دولت دوازدهم برای تن دادن به شروط احتمالی باشد که فرانسوی‌ها قبل از سفر به تهران روی میز دولت گذاشته‌اند.
فرانسوی‌ها معتقدند تعویق سفر به تهران می‌تواند منجر به افزایش قدرت چانه‌زنی این کشور برای وادار کردن ایران به مذاکرات موشکی باشد. در همین رابطه پایگاه فرانسوی «آر.ت» نیز درباره تغییر رویکرد ماکرون می‌نویسد: «ماکرون همانند آقای ترامپ رئیس‌جمهور امریکا اعلام کرد خواهان مذاکره درباره فعالیت‌های موشکی بالستیک حکومت ایران و اعمال تحریم در صورت لزوم است. این پیش‌شرط تاکنون وجود نداشته و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) فعالیت‌های موشکی بالستیک حکومت ایران را ممنوع نمی‌کرد.»
در حالی فرانسوی‌ها مواضع ضدایرانی خود را تشدید کرده‌اند و توأمان خواهان تشدید فشارهای بین‌المللی به ایران در قالب تحریم و ارجاع پرونده موشکی کشورمان به شورای امنیت و آغاز گفت‌وگوهای موشکی با ایران هستند که کماکان دستگاه سیاست خارجه کشورمان از رویکرد پسابرجامی اروپایی‌ها و به‌ویژه فرانسوی‌ها اعلام رضایت کرده و قائل به آن نیست تا متناسب با تشدید مواضع و رویکرد ضدایرانی فرانسوی‌ها، تغییر موضع دهد و رسماً خواهان رعایت نزاکت بین‌المللی رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه فرانسوی‌ها می‌شود.
در عرف بین‌المللی مرسوم است که گستاخی، تندروی و اعمال فشارهای تریبونی – تحریمی با واکنش به‌هنگام کشور مورد هدف مواجه می‌شود، حال نه تنها دستگاه دیپلماسی کشور واکنش به‌هنگام از خود نشان نداده بلکه رویه‌ای را در مقابل غربی‌ها (و امروز فرانسوی‌ها) اتخاذ کرده که نتیجه آن از پیش تعیین شده است و آن «میدانداری فرانسه برای وضع قطعنامه‌های ضد ایرانی» و «تشدید فشارهای بین‌المللی اعم از تحریم‌های موشکی توسط اتحادیه اروپا» و همچنان «معرفی ایران به عنوان برهم زننده ثبات و امنیت منطقه‌ای» خواهد بود.
