سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** عبدی: حداکثر توان این دولت، تدوین کتابچه حقوق شهروندی است، روحانی قطعه نامتناسب با دستگاه اصلاحات است!

روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم «عباس عبدی» نوشت:

«مشکل سیاست‌ورزان ایرانی از آنجا آغاز می‌شود که می‌دانند ایرادات و مشکلات ساختاری است و در عین حال این برداشت را کنار می‌گذارند و انتظارات خود از افراد را جایگزین بهبودهای ساختاری می‌کنند. گمان می‌کنند که فرد فعال مایشاء است و هر کاری بخواهد می‌تواند انجام دهد. از آنجا که مسائل به خوبی حلاجی و باز نمی‌شود، روی شعارها و گفته‌های افراد بیش از حد حساب باز می‌کنند. سیاست‌ورزان اسیر اظهارات تاکتیکی نامزد انتخاباتی می‌شوند. در حالی که او در بهترین حالت راننده است که ویژگی‌های خودرو و سرنشینان و میزان بنزین آن و وضع جاده، نسبت به راننده نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای در روند حرکت این خودرو دارند. راننده فقط یک عنصر است، اگر راننده‌ای بخواهد نامزد رانندگی پراید شود، نمی‌تواند ادعای سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت و عبور از پیچ‌های خطرناک و حمل ۱۰ مسافر کند؛ اگر هم ادعا کرد، ما نباید بپذیریم. بنابراین مشکل اصلی سیاست‌ورزی در ایران آنجاست که تمامی سیاست را بر پایه‌های لرزان آن که اشخاص باشد بنا می‌کنند، در حالی که باید تحلیل بر ساختار و مولفه‌های بنیادی بنا شود و توانایی‌های فرد را در چارچوب این ساختارها و موازنه قوا ارزیابی کرد و مطلقاً، تاکید می‌کنم، مطلقاً به ادعاهای نامزدها و اشخاص توجه نکنند».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:

«این دولت نه توان و نه اراده مبارزه جدی با فساد را دارد و نه اقدامی مؤثر برای حقوق شهروندی می‌تواند انجام دهد و نه منادی شفافیت خواهد بود، حداکثر کارش تدوین یک کتابچه تحت عنوان منشور حقوق شهروندی است و حتی گمان نمی‌کنم که اقدام موثری در اقتصاد هم بتواند انجام دهد و... در واقع نگاه خود را معطوف به دولت کردن و انتظار داشتن اینکه آنان کاری کنند، از اساس نادرست است. با برگ رأی به تنهایی نمی‌توان تغییرات اساسی ایجاد کرد، هرچند بدون آن نیز شدنی نیست. نیروی سیاسی باید در درجه اول به توان و قدرت خود در بسیج اجتماعی و اثرگذاری مدنی توجه کند. متاسفانه اصلاح‌طلبان توقعات غیرواقعی از دولت و رییس آن دارند. آنان راهی جز رأی دادن به روحانی نداشتند. اگر این کار را نمی‌کردند، مواجه با گزینه‌ای می‌شدند که امروز صدبار پشیمان بودند. آنان به عللی نمی‌توانند از قطعه اصلی خود استفاده کنند و به اجبار از قطعه نامتناسب با دستگاه اصلاحات استفاده کرده‌اند، ولی انتظار کارکرد مشابه را دارند».

گفتنی است پروژه «فاصله گذاری از دولت بعد از غنیمت گیری حداکثری» به صورت جدی از سوی اصلاح طلبان در حال پیاده سازی است.

کارشناسان و تحلیلگران مسائل سیاسی معتقدند که دولت دوازدهم برآمده از دولت یازدهم است و ترکیب کابینه با اندکی تغییر که تعیین‌کننده به نظر نمی‌رسد همان ترکیب قبلی است. در مجموع اکثریت قریب به اتفاق اعضای کابینه اعم از وزرا و یا معاونان رئیس‌جمهور برگرفته از میان اصلاح‌طلبان و کارگزاران هستند.

اصلاح طلبان پس از گرفتن سهم و غنیمت، در حال فاصله گذاری با روحانی و دولت هستند. هدف اصلاح طلبان این است که- علیرغم تصاحب کابینه- به گونه‌ای فضاسازی کنند که ناکارآمدی احتمالی دولت به حساب آنها نوشته نشود و مردم از اصلاح طلبان انتظار پاسخگویی نداشته باشند.

** آقای روحانی! برنامه ۱۰۰ روزه‌ای که وعده داده بودید، چه شد؟!

روزنامه ایران- ارگان رسانه‌ای دولت- در صفحه اول در مطلبی با عنوان «آغاز فرآیند نامگذاری روز کوروش در تقویم رسمی» نوشت:

«معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری فارس، ضمن جعلی و غیرمستند دانستن نامیدن هفت آبان به عنوان روز تولد کوروش، از تشکیل کارگروهی برای بررسی علمی گنجاندن روز کوروش در تقویم رسمی جمهوری اسلامی خبر داد و گفت: طی نامه‌ای به رئیس جمهوری، درخواست طرح موضوع در شورای عالی انقلاب فرهنگی انجام شده و کمیسیون فرهنگی مجلس نیز این موضوع را مد نظر دارد».

روزنامه شرق نیز در شماره امروز در تیتر اصلی با عنوان «نامه رئیس جمهوری به مقام معظم رهبری» نوشت:

« آقای روحانی [در جلسه مشترک با اعضای شورای شهر تهران [درباره وضعیت سپنتا نیکنام نیز توضیحاتی ارائه کرد و گفت نامه‌ای خطاب به مقام معظم رهبری نوشته است و عنوان داشته که این موضوع خلاف قانون و مصلحت است و ابراز امیدواری کرده‌اند که تا وصول نتیجه، این موضوع را پیگیری می‌کنند».

اکنون حدود ۱۰۰ روز از آغاز به کار دولت دوازدهم سپری شده است. به اذعان مقامات ارشد دولت و رسانه‌ها، مطالبه اصلی مردم معیشت و اشتغال است. در شرایط فعلی افکار عمومی انتظار دارد تا دولتمردان و ارگان رسانه‌ای دولت و رسانه‌های حامی دولت به جای پرداختن به موضوعات فرعی به تشریح عملکرد ۱۰۰ روزه دولت بپردازند.

گفتنی است «روحانی»- ۵ اردیبشهت ۹۶- هنگام ورود به سازمان صدا و سیما برای ضبط برنامه انتخاباتی، گفت؛ «یک اقداماتی در طول این سه سال و نیم انجام گرفته است که آن اقدامات باید ادامه پیدا کند، یک اقدامات جدیدی هم هست که در برنامه ۱۰۰ روزه و همچنین در برنامه چهار سال انجام خواهد شد».

به گواهی نوار صوتی و تصویری موجود، روحانی در ابتدای دولت یازدهم نیز وعده گشایش صد روزه داده بود ولی در اوائل سال جاری در کنفرانس خبری، اعلام کرد که هرگز چنین وعده‌ای نداده است و آن را یک دروغ بزرگ نامید که از سوی مخالفان مطرح شده است!

دولت یازدهم با شعار چرخیدن همزمان چرخ سانتریفیوژ و اقتصاد، موفق به کسب رأی مردم شد. با گذشت چهار سال مشخص شد دل بستن به مذاکره و توافق با قدرت‌های غربی برای گشودن گره‌های اقتصادی، نسبتی با واقعیت‌های اقتصادی ندارد. نگاهی به نتایج نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد مردم علی رغم رأی دادن به آقای روحانی، همچنان مطالبه اصلی‌شان حل مشکلات اقتصادی است و از این منظر به آقای روحانی و دولت قبلی ایشان نمره قبولی نمی‌دهند. متاسفانه با بررسی عملکرد دولت دوازدهم پی می‌بریم که دولت برای حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم، می‌خواهد همان راه پیشین را طی کند!

** پیشنهاد روزنامه اصلاح طلب: با آمریکا برای عاری‌سازی خاورمیانه از سلاح‌های هسته‌ای همکاری کنیم!

روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «همکاری اقتصادی-هسته ای ایران و آمریکا» به قلم «سید حسین موسویان» نوشت:

«آمریکا بزرگ‌ترین شرکت‌های تأسیسات هسته‌ای جهان را دارد که با همه ابعاد برنامه هسته‌ای آشنا هستند. استفاده از این ظرفیت برای همکاری و مشارکت در پروژه‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران، یک اقدام اساسی برای اعتمادسازی و ایجاد اطمینان از استمرار صلح‌آمیزبودن برنامه هسته‌ای ایران بعد از پایان زمانی محدودیت‌های جاری خواهد بود. مردم ایران و آمریکا هیچ‌گاه با هم دشمن نبوده‌اند. اکنون زمان یافتن راه‌های سالم همکاری‌های اقتصادی است که بتواند به ایران و آمریکا برای اجرای کامل برجام، محو کل سلاح‌های هسته‌ای از روی کره‌زمین و نیز مقابله با تهدید تروریسم هسته‌ای، کمک کند. دراین‌راستا ایران و آمریکا می‌توانند در زمینه عاری‌سازی خاورمیانه از سلاح‌های هسته‌ای با هم همکاری داشته باشند».

پیشنهاد مضحک «همکاری ایران با آمریکا برای عاری سازی خاورمیانه از سلاح‌های هسته‌ای» توسط این روزنامه اصلاح طلب در حالی است که ۷۲ سال پیش آمریکا نخستین بمب اتمی جهان را که «پسر کوچک» نام داشت، از یک بمب‌افکن بی-۲۹ در تاریخ ششم اوت ۱۹۴۵ بر روی هیروشیما انداخت و این شهر با ۳۰۰ هزار نفر جمعیت را با خاک یکسان کرد. گفته می‌شود همان لحظه اول، حدود ۱۴۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند. در فاصله سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۱، نیز به تعداد تلفات ۶۰ هزار نفر دیگر اضافه شد. بمب دوم معروف به «مرد چاق»، سه روز بعد بر سر اهالی شهر ناکازاکی فرود آمد و تعداد کشته‌های هیروشیما و ناکازاکی در اولین بمباران اتمی در جهان توسط آمریکا، تا ۲۲۰ هزار نفر افزایش یافت.

قدرت بمب اول را معادل ۲۰ هزار تن تی‌ان‌تی برآورد کرده‌اند که در ارتفاع ۵۴۸ متری زمین منفجر شد. اما حقیقت آن است که آثار مخرب بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، به ۲۲۰ هزار کشته محدود نشد و بعدها که اولین کودک تحت تأثیر تشعشعات بمب اتمی با بیماری سرطان خون از مادر متولد شد، جهانیان دریافتند که آمریکا چه جنایتی را در حق بشریت مرتکب شده است. در سال‌های بعد، کودکان ناقص‌الخلقه یا مبتلا به سرطان خون بیشتری از مادران آسیب‌دیده از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی متولد شدند و پس از مدت کوتاهی درگذشتند.

هری ترومن، رئیس‌جمهور وقت آمریکا که دستور بمباران اتمی را داد پس از این حمله در یک سخنرانی، انفجار این بمب را به آمریکایی‌ها تبریک گفت و مدعی شد که پس از این زمان آمریکا سلاحی دارد که منافع آمریکا را در هر مکان و هر زمان تأمین خواهد کرد. «بنیتز» خلبان آمریکایی نیز که پس از این بمباران اتمی در آسمان هیروشیما به گردش پرداخت و در کمال خونسردی عکس‌هایی از خرابی‌ها و قربانیان این شهر گرفت، پس از بازگشت به آمریکا مدال افتخار گرفت. وی پس از آن نیز اصلاً احساس پشیمانی نکرد و در آخر عمرش گفت که حتی یک لحظه به خاطر این حادثه احساس پشیمانی نکرده و خوابش هم به هم نریخته است.

گفتنی است مجموعه بمب‌های اتمی موجود در جهان بدون احتساب کلاهک‌های هسته‌ای، بیش از ۱۷ هزار بمب اتمی است که بیشترین تعداد آن متعلق به آمریکاست.

به نظر شما، با توجه به اینکه آمریکا هزاران بمب اتمی در اختیار دارد و تنها کشوری است که از سلاح اتمی برای قتل عام انسان‌ها استفاده کرده است، باید برای عاری‌سازی خاورمیانه از سلاح‌های هسته‌ای با او همکاری کنیم؟!

** عارف، فرمانده بی سرباز است!

روزنامه آرمان در مطلبی با عنوان «عارف، فرمانده بی سرباز» نوشت:

«الان کار به جایی رسیده که فراکسیون امید روزبه‌روز ضعیف‌تر و آقای محمدرضا عارف هم تبدیل به یک فرمانده بدون سرباز می‌شود. نباید این اتفاق بیفتد. فراکسیون قابل بازسازی است و می‌تواند در مدت باقیمانده ضعف‌هایش را ترمیم کند. اما از طرفی باید جلوی فرصت طلبان هم گرفته شود و برای این کار باید تعارفات را کنار بگذاریم. بهتر است کمیته‌ای برای پایبندی اعضا به تعهداتشان شکل بگیرد تا نام کسانی که در صحن علنی اصولگرا می‌شوند و در حوزه انتخابیه اصلاح‌طلب، برده شود. اگر تعدادی مشخص شده و نام آنها به اطلاع رأی دهندگان برسد، دیگر کسی چارچوب‌های اصلاح‌طلبی را فدای منافع شخصی نخواهد کرد. یکی از اشکالات شورای عالی سیاستگذاری این است که در زمان انتخابات لیستی را معرفی می‌کند و بعد از آن نظارتی ندارد و مسئولیت بعد از انتخابات را برعهده نمی‌گیرد. شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان صرفاً نباید برای انتخابات وجود داشته باشد و اگر به همین روند ادامه پیدا کند در آینده بی‌اثر خواهد شد».

چندی پیش روزنامه زنجیره‌ای بهار در مطلبی نوشته بود:

«مسئله ابداً کوچک نیست، بسیاری از افراد لیست امید یا ناتوان از فهم حداقلی جایگاهی که دارند هستند یا قد و قواره بسیاری از آن‌ها به کارهای مهم و بر زمین مانده اصلاح‌طلبان نمی‌خورد یا به طور کلی این لیست را برای رسیدن به حوائج و رانت‌ها دور می‌زنند، از نطق فاجعه‌بار یکی از آن‌ها در دفاع از پدرش تا مسئله تقلاهای عده‌ای از آن‌ها در پیش‌دستی برای گرفتن سلفی با فدریکا موگرینی، سکوت نماینده مخالف و تطمیع و در نهایت موضوع رأی نیاوردن یک وزیر اصلاح‌طلب و رأی‌آوری عده‌ای که خودشان هم باورشان نمی‌شد رأی بیاورند».

شکست‌های پی‌درپی فراکسیون امید در مجلس دهم باعث انشقاق سیاسی و ناامیدی جریان اصلاحات از این فراکسیون شده است. نوک پیکان انتقادات نیز اغلب به سمت محمدرضا عارف رئیس این فراکسیون است. اصلاح‌طلبان با تبلیغات و پروپاگاندای رسانه‌ای در انتخابات مجلس پیروزی باشکوهی را در ذهن افکار عمومی جلوه دادند اما در ادامه شکست‌های مکرر و مفتضحانه آنان سبب آبروریزی این جریان شد و حال فعالان سیاسی اصلاحات مطرح می‌کنند که هویت سیاسی این جریان در مجلس دهم به‌شدت درخطر است و باید فکری به حال این اوضاع آشفته کرد.

گفتنی است لیست امید در انتخابات مجلس دهم و همچنین لیست امید در انتخابات شورای شهر پنجم تاکنون حواشی بسیاری داشته است... «سلفی حقارت»، «فرانسه گردی»، «افشاگری الهه کولایی درباره لیست رانتی امید در انتخابات مجلس»، «افشاگری فاطمه دانشور درخصوص لیست رانتی امید در شورای شهر پنجم»، «افشاگری درخصوص ویترینی بودن حضور یک زن در میان کاندیداهای اصلاح طلبان برای شهرداری تهران»، «اظهارات متعدد درباره زد و بند سیاسی در بستن لیست امید» و...بخشی از نتایج «تَکرار امید»! توسط سران اصلاحات است.