به گزارش مشرق به نقل از فارس ، در حالی که سازمان ملل اخیراً بنای شهرک‌های صهیونیستی در بلندی های جولان را محکوم می‌کرد، اتحادیه عرب عضویت سوریه را تعلیق کرد و به روند تحریم‌ها و مجازات های غرب علیه سوریه پیوست.
تصمیم ناگهانی اتحادیه عرب برای آگاهان به مسائل عربی قابل پیش بینی نبود. زیرا سوریه از پذیرفتن هیئت نظارت عربی بر حسن انجام مفاد ابتکار عمل اتحادیه عرب استقبال کرد.
سوریه در روز 11 آبان سال جاری طرح اتحادیه عرب را پذیرفت که این طرح بر اساس سه اصل تاکید داشت:
1- خروج ارتش از شهرها و بازگشت آنها به پادگان ها
2- آزادی بازداشت شدگان
3- گفت و گو با معارضان.
دمشق با وجود محدودیت‌ها نسبت به عملی شدن این طرح، این طرح عربی را برای مقاصد زیر پذیرفت:
1- سوریه یکی از مؤسسان این اتحادیه بوده و به عنوان بازیگر مهم در روند تحولات و تصمیم‌های این اتحادیه مطرح بوده است. دمشق در این راستا می‌خواست به اتحادیه عرب فرصتی دهد تا خود را به عنوان مدافع اعراب نشان دهد اما اتحادیه به عنوان مجری خواسته های غرب عمل کرد.
2- دمشق از خودش حسن نیت نشان داد و طرح این اتحادیه را پذیرفت تا با ملت و معارضان ملی سوریه که در مخالفت با مداخله خارجی هستند، همراهی می‌کند. یعنی دمشق در این راستا با خواسته مردم و معارضان ملی که مخالف مداخله خارجی هستند، همراهی کرده است.
3- بسیاری از آگاهان به مسائل منطقه و خود دولت سوریه نسبت به عملی شدن طرح اتحادیه عرب تردید داشتند زیرا مفاد طرح تنها دولت سوریه را ملزم به اجرای این طرح نموده و اتحادیه عرب نه توان و نه ظرفیت اعمال فشار به معارضان را داشته است.
3- معارضان سوریه در خارج و متحدان منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای با اجرای این طرح مخالفت می‌کردند و در روزهای اول غرب مزورانه از طرح عربی حمایت می‌کرد. ولی ما شاهد بودیم که روز بعد وزیر خارجه فرانسه "آلن ژوپه" اعلام کرد که این عربی مرده است.
4- دولت سوریه برای آزاد کردن زندانیان اعلام عفو عمومی کرد که اجرای یکی از بندهای مفاد بود و آن را عملی کرد ولی ما شاهد بودیم که سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد از معارض خواسته که خود را تسلیم دولت نکنند.
5- عملی شدن طرح اتحادیه عرب نیاز به نوعی آتش بس بین دولت و معارضان داشت ولی این آتش بس برقرار نشد زیرا عامل خارجی کمک‌های خود از معارضه را متوقف نکردند بلکه حجم کمک‌ها را افزایش داده‌اند.
6- به نظر ناظران مسائل عربی این طرح از همان ابتدا یک توطئه بود و از سوی مهندسان و طراحانی برنامه ریزی شده بود که اغلب آنها از اعضای شورای همکاری خلیج فارس بوده‌اند و رهبری آن به عهده عربستان بوده است. طراحان با وجود پذیرفتن طرح و عدم پذیرش آن توسط سوریه به دنبال یک نتیجه بوده که آن شکست طرح بوده است زیرا آنها روی شکست طرح سرمایه گذاری کرده بودند تا بتوانند سناریوهای جدید را پیاده کنند.
از جمله سناریوهایی که آنها به دنبالش هستند می توان به موتارد ذیل اشاره کرد:
- تعلیق عضویت سوریه در اتحادیه عرب جهت تشدید انزوای سیاسی دمشق.
- بین المللی کردن پرونده سوریه و ارسال آن به شورای امنیت.
- زمینه چینی برای ورود ناتو و تکرار تجربه لیبی با سبک جدید پیوستن اعراب به حلقه تحریم‌ها و مجازات های اقتصادی غرب علیه سوریه.
در واقع اتحادیه عرب در تصمیم اخیر خود عضویت سوریه را تعلیق کردند که تبعاتی به همراه دارد و این تبعات تاثیرات منفی به ثبات و امنیت منطقه خواهد داشت.
تصمیم ناگهانی اتحادیه عرب برای آگاهان به مسائل عربی قابل پیش بینی نبود. زیرا سوریه از پذیرفتن هیئت نظارت عربی بر حسن انجام مفاد ابتکار عمل اتحادیه عرب استقبال کرد.
سوریه در روز 11 آبان سال جاری طرح اتحادیه عرب را پذیرفت که این طرح بر اساس سه اصل تاکید داشت:
1- خروج ارتش از شهرها و بازگشت آنها به پادگان ها
2- آزادی بازداشت شدگان
3- گفت و گو با معارضان.
دمشق با وجود محدودیت‌ها نسبت به عملی شدن این طرح، این طرح عربی را برای مقاصد زیر پذیرفت:
1- سوریه یکی از مؤسسان این اتحادیه بوده و به عنوان بازیگر مهم در روند تحولات و تصمیم‌های این اتحادیه مطرح بوده است. دمشق در این راستا می‌خواست به اتحادیه عرب فرصتی دهد تا خود را به عنوان مدافع اعراب نشان دهد اما اتحادیه به عنوان مجری خواسته های غرب عمل کرد.
2- دمشق از خودش حسن نیت نشان داد و طرح این اتحادیه را پذیرفت تا با ملت و معارضان ملی سوریه که در مخالفت با مداخله خارجی هستند، همراهی می‌کند. یعنی دمشق در این راستا با خواسته مردم و معارضان ملی که مخالف مداخله خارجی هستند، همراهی کرده است.
3- بسیاری از آگاهان به مسائل منطقه و خود دولت سوریه نسبت به عملی شدن طرح اتحادیه عرب تردید داشتند زیرا مفاد طرح تنها دولت سوریه را ملزم به اجرای این طرح نموده و اتحادیه عرب نه توان و نه ظرفیت اعمال فشار به معارضان را داشته است.
3- معارضان سوریه در خارج و متحدان منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای با اجرای این طرح مخالفت می‌کردند و در روزهای اول غرب مزورانه از طرح عربی حمایت می‌کرد. ولی ما شاهد بودیم که روز بعد وزیر خارجه فرانسه "آلن ژوپه" اعلام کرد که این عربی مرده است.
4- دولت سوریه برای آزاد کردن زندانیان اعلام عفو عمومی کرد که اجرای یکی از بندهای مفاد بود و آن را عملی کرد ولی ما شاهد بودیم که سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد از معارض خواسته که خود را تسلیم دولت نکنند.
5- عملی شدن طرح اتحادیه عرب نیاز به نوعی آتش بس بین دولت و معارضان داشت ولی این آتش بس برقرار نشد زیرا عامل خارجی کمک‌های خود از معارضه را متوقف نکردند بلکه حجم کمک‌ها را افزایش داده‌اند.
6- به نظر ناظران مسائل عربی این طرح از همان ابتدا یک توطئه بود و از سوی مهندسان و طراحانی برنامه ریزی شده بود که اغلب آنها از اعضای شورای همکاری خلیج فارس بوده‌اند و رهبری آن به عهده عربستان بوده است. طراحان با وجود پذیرفتن طرح و عدم پذیرش آن توسط سوریه به دنبال یک نتیجه بوده که آن شکست طرح بوده است زیرا آنها روی شکست طرح سرمایه گذاری کرده بودند تا بتوانند سناریوهای جدید را پیاده کنند.
از جمله سناریوهایی که آنها به دنبالش هستند می توان به موتارد ذیل اشاره کرد:
- تعلیق عضویت سوریه در اتحادیه عرب جهت تشدید انزوای سیاسی دمشق.
- بین المللی کردن پرونده سوریه و ارسال آن به شورای امنیت.
- زمینه چینی برای ورود ناتو و تکرار تجربه لیبی با سبک جدید پیوستن اعراب به حلقه تحریم‌ها و مجازات های اقتصادی غرب علیه سوریه.
در واقع اتحادیه عرب در تصمیم اخیر خود عضویت سوریه را تعلیق کردند که تبعاتی به همراه دارد و این تبعات تاثیرات منفی به ثبات و امنیت منطقه خواهد داشت.
