به گزارش مشرق به نقل از مهر؛ علیاکبر جوانفکر سرپرست موسسه مطبوعاتی ایران و مشاور رسانهای رئیسجمهور در ایام هجدهمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها دقایقی را میهمان غرفه خبرگزاری مهر بود که این مجال شرایطی را فراهم آورد تا چند دغدغه و پرسش رسانهای با وی در مقام مشاور رسانهای عالیترین مقام اجرایی کشور مطرح شود. قطعا این مسائل میتوانست با تفصیل بیشتری پیگیری شود تا به پاسخهای روشنتری دست یابیم، ولی تنها فرصت 20 دقیقهای برای سرانجام رساندن سه محور موضوعی در اختیار بود.
* آقای جوانفکر! سئوال اول من از شما در مقام مشاور رسانهای آقای احمدینژاد است. چرا ایشان به عنوان رئیسجمهوری به درخواست گفتگوهای اختصاصی رسانههای خارجی پاسخ میدهد، ولی رسانههای داخلی به غیر از رسانه ملی امکان چنین گفتگوهایی را ندارند؟
من هم به عنوان مسئول یک رسانه برای خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) درخواست گفتگوی اختصاصی دادهام و فکر میکنم هر رسانهای هم میتواند چنین درخواستی را داشته باشد.
* قطعا بر سر این مساله که هر رسانهای حق طرح درخواست گفتگوی اختصاصی با آقای احمدینژاد را دارد با شما توافق نظر دارم، ولی سئوال من این است که آیا شما به عنوان مشاور رسانهای لزوم پاسخگویی به رسانههای داخلی را به آقای رئیسجمهور یادآوری کردهاید؟
من میدانم که آقای احمدینژاد با کلیت موضوع که «لزوم گفتگو با رسانهها» است موافق است، ولی امکان برنامهریزی فراهم نشده است.
* چطور امکان برنامهریزی برای گفتگو با رسانههای خارجی به کراّت فراهم میشود، ولی برای رسانههای داخلی غیر از تلویزیون این شرایط فراهم نمیشود؟
آقای رئیسجمهور درگیر کارهای گستردهای است و حجم فعالیتهایش قابل مقایسه با رؤسای جمهور پیشین نیست. او بیوقفه در حال کار است و نکته اینجاست که رئیسجمهور در مسائل داخلی دائما در دسترس رسانهها است و مثلا رسانههای داخلی امکان پوشش خبری سفرهای استانی را دارند و از این طریق نظرات رئیسجمهور در رسانههای داخلی منعکس میشود.
اگر اینطور به موضوع نگاه کنیم که رئیسجمهور یک فرد به شدت فعال است که نظراتش در فرصتهای مختلف در رسانههای داخلی منعکس میشود، شاید دیگر توقع زیادی از وی نداشته باشیم؛ گرچه طرح درخواست گفتگوی اختصاصی از رئیسجمهور، درخواستی به حق است و هر رسانهای میتواند مطرح کند.
فرصتهای زیادی در اختیار رسانههای داخلی هست که نظرات رئیسجمهوری را در مسائل داخلی و خارجی منعکس کنند، ولی رسانههای خارجی چنین فرصتی را ندارند و اگر میخواهیم نظرات رئیسجمهور کشورمان در مسائل منطقه و جهان به جهانیان منتقل شود، باید به آنها هم فرصت بدهیم. البته این فرصت دادنها کاملا با قاعده است و انتخاب رسانههای خارجی با دقت و پس از بررسی انجام میگیرد.
* آنچه شما از آن به عنوان فرصت انعکاس نظرات رئیسجمهوری در رسانههای داخلی نام میبرید، تنها یک فرصت یکطرفه برای انعکاس آنچه در تریبونهای عمومی گفته میشود، است. رسانهها به دنبال طرح سئوالات اختصاصی خود هستند. ضمن اینکه نقد وارده این است که چرا باید در انتخاب رسانههای داخلی و خارجی تمایز قائل شد.
نباید بگوییم چرا با ما صحبت نمیکند و با رسانههای خارجی صحبت میکند. ما هم باید مطالبه خود را داشته باشیم و این یک حق است که ما از آن برخورداریم، ولی گفتگو با رسانههای خارجی هم یک ضرورت است و نباید به این سمت حرکت کنیم که تعداد مصاحبههای خارجی را محدود کنیم. ضمن اینکه اگر گفتگوهای اختصاصی همه این سالهای رئیسجمهوری با رسانههای خارجی را رصد کنیم، تعداد آنها به اندازهای نیست که بگوییم باید محدود شود. ما به عنوان کشوری که در مسائل منطقه و جهان صاحب ایده هستیم، باید نظرات خود را در سطح جهانی مطرح کنیم.
* همچنان معتقدم آقای رئیسجمهور میتوانند فرصتی برای گفتگوهای اختصاصی با رسانههای داخلی در نظر بگیرند. ولی از این مبحث عبور می کنیم. آقای جوانفکر! چرا اعضای کابینه به ویژه همه وزیران از حضور مشاوران رسانهای و یا گروه مشاوران بهره نمیبرند؟
اینکه وزرا مشاور رسانهای داشته باشند، منعی ندارد و برخی هم دارند. حتی استاندارها هم بعضا مشاور رسانهای دارند. خیلی هم کار خوب و پسندیدهای است که به آنها کمک میکند با هماهنگی و مدیریت بهتر با رسانهها برخورد کنند و همچنین آگاهی آنها نسبت به مسائل رسانهای هم بالاتر میرود. من این مساله را تایید و توصیه میکنم.
* سئوال قبلی را از باب مقدمهای برای ورود به این بحث مطرح کردم که چندی پیش یک هیئت رسانهای از کشور کویت به ایران آمدند که دیدارهایی با آقای احمدینژاد و چندین مقام عالیرتبه کشوری هم داشتند. آنها آگاهانه سئوالهایی را با مسئولانی که متولی آن امر نبودند، مطرح میکردند و مسئول مورد سئوال نیز خود را در مقام پاسخگویی میدید. در حالی که به نظر میرسد مسئولان با کمک مشاوران رسانهای میتوانند توجیه شوند که به هر سئوالی که در آن زمینه مسئولیت ندارند، پاسخ ندهند تا از دردسرهای بعدی آن هم جلوگیری شود.
من هم فکر میکنم ضرورتی ندارد همه مسئولان کشوری به هر سئوالی پاسخ دهند. این مساله شاید ریشه فرهنگی داشته باشد که ما میخواهیم در مقام مسئول، سئوالی را بیجواب نگذاریم تا به سئوالکننده بیاحترامی نشود و همین امر البته میتواند منشأ برخی مشکلات باشد و همانطور که اشاره کردید، مشاوران رسانهای اینجا به کار میآیند. مسئولان ما باید تمرین کنند تا به هر سئوالی پاسخ ندهند و تنها در چارچوب وظایف و مسئولیتهای خودشان پاسخگو باشند و اگر سئوالی در این چارچوب نبود از جواب دادن خودداری کنند؛ چرا که در غیر این صورت گرفتاری ایجاد میشود.
مشاور رسانهای رئیسجمهور مهمترین دلیلی را که باعث میشود محمود احمدینژاد با رسانههای داخلی به غیر از تلویزیون گفتگوی اختصاصی نداشته باشد، حجم بالای فعالیتهای وی دانست.