به گزارش مشرق به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شام پرس، "مروان دلال"، یکی از مسئولان سابق دفتر دادستانی وابسته به دادگاه بین المللی یوگسلاوی یادداشتی به "دانیل فرانسین"، قاضی اقدامات مقدماتی دادگاه ویژه ترور رفیق حریری ارائه می‌دهد.
دلال در این یادداشت اطلاعات موثقی به فرانسین ارائه می‌دهد که ثابت میکند، سرویس اطلاعات و جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) و "مائیر داگان" رئیس سابق آن در ترور "رفیق حریری"، نخست وزیر سابق لبنان در 14 فوریه 2005 دست داشته‌اند.
* کمک یک دوست به دادگاه
مروان دلال که خود در اقدامات قضایی بین المللی دستی دارد، از یادداشت خود تحت عنوان "کمک یک دوست به دادگاه" نام برد و در آن تاکید کرد، مهارت و تجربه حقوقی و قضایی بین المللی‌اش این اجازه را به او می‌دهد که از دادگاه درخواست کند یادداشت او را به عنوان یکی از اسناد در پرونده رسیدگی به ترور حریری جای دهد.
* چرا اسرائیل هیچ‌گاه مظن اتهام قرار نگرفت
این قاضی لبنانی تحت عنوان "کمک به دادگاه بین المللی ویژه ترور حریری برای فهم حقایق" به این نکته اشاره میکند که "تحقیق در ترور 14 فوریه 2005 بیروت درحالی صورت گرفت که دادگاه هیچ‌گاه احتمال دست داشتن اسرائیل در قضیه ترور را مد نظر قرار نداد".
* وجود حقایق انکار ناپذیر
وی تاکید کرد: این سیاست نادیده گرفتن اسرائیل توسط دادگاه درحالی در پیش گرفته شد که اسرائیل آشکارا سیاست دخالت در لبنان را دنبال میکند و این سیاست به شکلی ویژه در زمان نخست‌وزیری "آریل شارون" اوایل ترور حریری توسط تل‌آویو تشدید نیز شده بود. این درحالی‌است که بسیاری از منابع اسرائیلی از نشانه‌های دست داشتن اسرائیل در ترور حریری سخن گفته بودند، افزون براین‌که تاریخ برخی نشست‌ها و سفرها و دیدارهای مقامات اسرائیلی مشکوک اقتضا میکند که در این‌باره تحقیق و بازجویی از برخی مقامات اسرائیلی در این قضیه صورت گیرد و این نکته‌ای است که حتی برخی اسرائیلی‌ها هم غیرمستقیم به آن اشاراتی داشته و به همین دلیل به نظر می‌رسد، دادگاه باید از برخی مقامات و مسئولان کنونی و سابق و شهروندان اسرائیلی تحقیقاتی به عمل آورد تا دادگاه را به هدفش که پیش‌برد تحقیقات است، کمک کند.
* درخواست قراردادن یادداشت در پرونده
دلال درباره گنجاندن یادداشت خود در پرونده ترور رفیق حریری و احتمال وجود موانع اجرایی برسر راه آن توضیح داد که با توجه به شرایط بهترین راه ارائه این اطلاعات و استناد به آنها نام بردن از این یادداشت تحت عنوان یادداشت AMICUS BRIEF است.
وی می‌افزاید: براساس اصل 131 اصول اجرایی دادگاه امکان ارائه چنین یادداشتی به دادگاه وجود دارد، درحالی‌که اصل 92 نیز به قاضی اقدامات مقدماتی دادگاه اختیار جمع‌آوری دلایل در شرایط خاص و استثنایی برای خدکت به عدالت را می‌دهد.
* یادداشت مروان دلال چه مواردی را دربرمی‌گیرد
دلال یادداشتی را که به قاضی فرانسین ارائه داد، به چهار قسمت تقسیم کرد. بخش اول را به ارائه نگاهی کلی به قضیه اختصاص داد تا از آن به بخش دوم و تبیین دخالت اسرائیل در روند تحقیق اشاره کند و در بخش سوم به تشریح دلایل دست داشتن اسرائیل در ترور رفیق حریری می‌پردازد و در پایان از قاضی دادگاه درخواست میکند که شاهدان را فراخوانده و خواستار همکاری بین المللی می‌شود.
این قاضی بین المللی لبنانی تاکید میکند که اطلاعات ارائه شده، ایجاب میکند تا دادستان دادگاه از شهروندان و مقامات اسرائیلی بخواهد با وی در تحقیقاتش همکاری کنند.
* حکم اولیه دادگاه بر پایه دلایل ضمنی متکی بود
و یاد‌آوری کرد که حکم اولیه دادگاه صادره توسط دانیل بلمار در 10 ژوئن 2011 بر دلایل ضمنی متکی بود که وی به آنها ارزش دلایل قابل اثبات مستقیم و حتی فراتر از آن را داده بود و توضیح داد که در صدور حکم به شکلی اساسی صرفا بر تحلیل و بررسی تماس‌های تلفنی تمرکز شده بود.
* اعتراف اسرائیل به ارائه اطلاعات به دادگاه
این قاضی لبنانی در ادامه افزود: اسرائیل اعتراف کرد که اطلاعاتی مربوط به تحقیق در قضیه به دادگاه ارائه داده و در این باره به سخنان "آویگدور لیبرمن"، وزیر خارجه وقت اسرائیل در 23 اکتبر 2010 استناد جست که در کنفرانس مطبوعاتی مشترکی که با همتای ایتالیایی‌اش شرکت کرده بود، در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران درباره نزاع‌های داخلی لبنان گفت: همان‌گونه که ملاحظه کردید، اولین اقدام تلاش برای حل مسئله منطقه قجر بود و بالطبع ما اعتقاد داریم، موضع ما و همکاری ما با جامعه بین المللی در قضیه ترور حریری در حال حاضر بسیار عالی و مخلصانه بوده است.
لیبرمن در ادامه افزوده بود: ما عتقاد داریم، وظیفه جامعه بین المللی برای حمایت از دولت لبنان و مقابله با نفوذ حزب الله بسیار با اهمیت است، این وظیفه تمام ماست که با تهدیدات و فشارها برای توقف تحقیقات بین المللی مقابله کنیم.
* ارائه دلایل دیگر
پس از آن مروان دلال به دلیل دیگری در دخالت اسرائیل در تحقیقات بین المللی به نقل از "یوسی میلمن"، نویسنده روزنامه صهیونیستی "هاآرتص" استناد جسته و می‌گوید: میلمن در اکتبر 2010 مقاله‌ای تحت عنوان "استراق سمع از تلفن‌هایشان: ترور اینگونه صورت گرفت" را در هاآرتص منتشر میکند که در آن نویسنده تاکید کرده بود، سرویس اطلاعات و جاسوسی اسرائیل اطلاعاتی تکنیکی مهمی را به دادگاه بین المللی ارائه داده است و نوشته: منبع مالی اختصاص داده شده توسط دادگاه به کمیته تحقیق نسبتا محدود بود و بسیار سخت است که تصور کرد، این کمیته هیچ کمکی از سرویس‌های اطلاعاتی دست نیافته است، البته در این میان کشورهایی که دارای سرویس‌های اطلاعاتی هستند که مجهز به دستگاه‌ها و تجهیزات پیشرفته باشند، بسیار اندک است و صرف نظر از سرویس اطلاعات و جاسوسی آمریکا باید از سرویس‌های اطلاعاتی فرانسه و انگلیس و بی‌شک اسرائیل نام برد.
* مد نظر داشتن دلایل دیگر
دلال یاد‌آوری میکند که حکم اولیه صادره به توطئه‌ای اشاره می کند که هدف آن منفجر کردن یک بمب بزرگ برای ترور حریری و تعمیم دروغ برعهده گرفته شدن مسئولیت ترور (نوار ابو عدس) و ایجاد ترس و وحشت در میان مردم است و پس از آن به تبیین دلایلی می‌پردازد که بر دست داشتن اسرائیل در قضیه تاکید می‌کنند.
وی می‌گوید: توانمندی مائیر داگان، رئیس سرویس اطلاعات و جاسوسی اسرائیل در روز ترور رفیق حریری در اجرای عملیات‌های ترور در کشورهای دیگر بویژه در لبنان از طریق بمب‌گذاری امری اثبات شده است.
* استناد به سه مقاله
دلال در ادامه به مقاله‌ای اشاره میکند که روزنامه صهیونیستی هاآرتص آن را منتشر کرد و در آن "عامیر اورن" نویسنده مقاله از داگان درباره تجربه‌اش در لبنان سوال میکند و طی سخنانش به شیوه‌های تعامل و برخورد موساد و امان با حزب الله می‌پردازد و به سه مقاله اشاره میکند که هریک از انها به سه حادثه جدا می‌پرداختند، اما برقراری رابطه میان این سه مقاله را برعهده خواننده می‌گذارد:
یک: در سال 1981 هنگامی‌که داگان مسئولیت فرماندهی منطقه جنوب لبنان را برعهده داشت، در آن زمان یک سازمان موهوم و تخیلی مسئولیت بمب‌گذاری در صور و صیدا میان فلسطینیان در طی تجمعاتشان با مبارزان فلسطینی به مناسبت‌های مختلف را برعهده گرفت.
دو: در سال 2002 هنگامی‌که داگان بازنشسته حزب الله را به نوک پیکان تروریسم ایرانی توصیف کرد، افزود: حزب الله با سازمان القاعده در ارتباط است و خواستار مقابله با تروریسم بدون چشم پوشی و در سریع‌ترین وقت ممکن شد.
سه: سال 2003 با آغاز بدست گرفتن سکان موساد توسط داگان آغاز شد و همان روز "محمد المصری" صرفا به اتهام مظنون بودن به رابطه با القاعده با انفجار خودروی بمب‌گذاری شده‌ای در صیدا ترور شد و یک سازمان ناشناخته مسئولیت ترور وی را برعهده گرفت.
و اورن در انتهای گفتگوی خود با داگان چنین می‌گوید: هنگامی‌که داگان در جایی باشد، سازمان‌های ناشناس و موهومی سربرمی‌آورند که اعرابی را به قتل می‌رسانند که اسرائیل از آنها متنفر است.
* شارون: داگان در قطع کردن سر از تن اعراب استاد است
و در فوریه 2010 کانال تلویزیون اسرائیل برنامه ویژه‌ای از داگان پخش کرد که در آن وی را به "مسئول اسرائیلی توصیف کرد که توانست قدرت بازدارندگی اسرائیل در برابر همسایگانش را به آن بازگرداند" و توصیف شارون درباره داگان را بکار برد که گفته بود، "وی در قطع کردن سر از تن اعراب استاد است"، بنابراین داگان مسئولیت ترورهای زیر را برعهده دارد:
- عزالدین خلیل، مسئول مالی حماس در سال 2004 در سوریه توسط خودروی بمب‌گذاری شده.
- فرمانده بزرگ حزب الله شهید مغنیه در سال 2008 توسط خودروی بمب‌گذاری شده.
- در همان سال ترور محمد سلیمان که اسرائیل او را صرفا به گمان این‌که مسئول انتقال سلاح به حزب الله از سوریه است، ترور کرد.
- یک سال بعد و در سال 2005 ترور دانشمند هسته‌ای ایران توسط موتور بمب‌گذاری شده مقابل منزلش.
* جایی که هر بامداد با ترور انسان‌ها از خواب بیدار می‌شوند
و 16 فوریه 2005 تنها دو روز پس از ترور حریری روزنامه صهیونیستی هاآرتص مقاله‌ای تحت عنوان "امروز صبح باید چه کسی را ترور کنیم" به قلم یوسی میلمن تاکید میکند که میان شارون و داگان شباهت‌های بسیاری وجود دارد و این که داگان در سال 1982 طی جنگ لبنان یکی از یگان‌های باراک را فرماندهی می‌کرد و پس از آن فرماندهی یگان ارتباطی بر عهده وی گذاشته شد و طی فرماندهی این یگان متوجه شد که یگان 504 سرویس اطلاعات اسرائیل مسئولیت انجام ماموریت‌های ویژه در لبنان را برعهده دارد به همین دلیل غیرتمند شده و گروه ویژه‌ای در یگان ارتباطات خود تشکیل داد که وظیفه آن به خدمت گرفتن مزدوران و جمع‌اوری اطلاعات بود و و همچنان "ایام رامون در نوار غزه نامش با تروریسم و ترور عجین شد، در لبنان داگان اینگونه توصیف شد.
* عاموس هارئیل؛ خودکشی افسر یگان 8200؛ مطابقت اطلاعات با حکم صادره
در ادامه این وکیل لبنانی در یادداشتش به قاضی فرانسین به اطلاعات وارده در مقاله "عاموس هارئیل" در 3 ژوئن 2009 در روزنامه هاآرتص که در آن میان خودکشی یکی از افسران یگان 8200 که یگان نخبگان امان بشمار می‌آید با آنچه در مقاله 23 می 2009 در مجله آلمانی دیر اشپیگل آمده بود، اشاره میکند و در بردارنده اطلاعاتی بود که بعدها مشخص شد با اطلاعات وارده در حکم اولیه دادگاه بین المللی رفیق حریری در 2011 مطابقت دارد.
همچنین هارئیل در مقاله خود سوالاتی را درباره محرمانه و سری بودن فعالیت سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل و سردرگمی اسرائیل به خاطر موفقیت مسئولان لبنانی در کشف و دستگیری مزدوران اسرائیل در این کشور، بویژه افسرا نظامی مطرح میکند.
* قاضی دادگاه باید از تمام اختیارات خود برای رسیدن به حقیقت استفاده کند
و سرانجام این‌که دلال یادداشت خود را اینگونه به پایان می‌رساند: با توجه به اطلاعات مذکور در سطور بالا عدم اقدام دادستان به اجرای اصل 14 از اصول اجرایی دادگاه امری منطقی و عاقلانه به نظر نمی‌رسد.
اصل 14 این اجازه را به دادستان می‌دهد، از هر کشور یا هیئت یا شخصی بخواهد که در چارچوب تحقیقات و پیگیری‌های پرونده با وی همکاری و مدارک و اطلاعات مورد نظر را در اختیار وی قرار دهد یا شاهدان را به دادگاه فراخوانده و به شهادت آنها گوش دهد و مظنونان پرونده را بازداشت کند.
و دلال اشاره میکند که اصل 92 این اختیار را به قاضی می‌دهد که در موارد استثنایی که براساس آن قاضی می‌تواند به مدارک و اسناد دست یابد، بدون کسب مجوز از داستانی به اقدامات مقدماتی و اولیه دست بزند و سرانجام این که آنچه این قاضی بین المللی لبنانی از فرانسین در یادداشت خود درهواست میکند، واداشتن اسرائیل توسط دادگاه بین المللی ترور حریری به همکاری با آن از طریق دادن اجازه فراخواندن اسرائیلی‌ها به دادگاه و تحقیق و بازجویی از آنها جهت دستیابی به مدارک و اسناد رسمی است.
