به جیک و پوک مردم گیر میدینا!

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید معشوق همین جاست بیایید بیایید معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار در بادیه سرگشته شما در چه هوایید گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید ده بار از آن راه بدان خانه برفتید یک بار از این خانه بر این بام برآیید آن خانه لطیفست نشان‌هاش بگفتید از خواجه آن خانه نشانی بنمایید یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدید یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید با این همه آن رنج شما گنج شما باد افسوس که بر گنج شما پرده شمایی

خوشا به سعادت انها به اميد روزي ما همه مشرف خانه خدا شويم

بعید است این رنگها وجه تمایزی از نظر فرهنگی و نژادی و ... باشد. با توجه به کهولت سن اکثر زائرین حتماً به خاطر گم (1) شدن آنها و مشکلات متعاقب آن است. (1) آن گم شدن که مد نظر شماست (از بعد معنوی ) صرفاً مختص حج نیست و در هر مکان و هر زمان هیچ رنگی مانع آن نمیشود ، و شاید گم شدن از خود در هر مکان دیگر انسان را به خدا نزدیکتر کند چون گمشده را خوف از خطر نیست پس قرابتش خالصتر خواهد بود. اما گم شدن ( از بعد جسمانی ) افراد مسن در کشور غریب و با آن همه جمعیت و عدم آشنایی به زبان سایر افراد و نیز عدم آشنایی با اماکن به مصلحت دین و دنیای زائرین نیست.