گروه جهاد و مقاومت مشرق - «ای نور چشمم، ‌ای مریم پاک، بار دیگر مسیح به صلیب کشیده نخواهد شد، (چون) فرزندان زهرا(س) آمده‌اند.» گفته می‌شود این جمله یک دختر مسیحی (ظاهراً اهل لبنان) است که در فضای مجازی منتشر شده و دست به دست می‌شود. جمله‌ای پرمعنی که واقعیات موجود در جبهه مقاومت اسلامی را به وضوح نمایان می‌سازد.

همین چند وقت پیش بود که تصاویر رزمندگان مدافع حرم در حالی منتشر شد که مشغول پاکسازی یکی از کلیساهای ویران شده توسط تروریست‌ها بودند. عکس‌هایی که با زبان بی‌زبانی چهره واقعی اسلام را به نمایش می‌گذاشتند. تصاویری که می‌گفتند اسلام نه آن چیزی است که گروه‌های تروریستی سعی در نشان دادنش دارند. اسلام واقعی را باید در عطوفت، مهربانی و جوانمردی مردانی جست که با سربندهای یازهرا(س) و یاحسین(ع) وجب به وجب سرزمین‌های اسلامی را از لوث وجود فرزندان شیطانی وهابیت و جاهلیت پاک می‌کنند.
اگر فراموش نکرده باشیم زمانی شبهه‌ای در میان برخی از هموطنان‌مان رایج شده بود که «مگر دشمنان ما در جبهه مقاومت اسلامی مسلمان نیستند؟ مگر آنها موقع درگیری‌ها تکبیر سر نمی‌دهند و شعائر اسلامی را روی پرچم‌های شان نمی‌نویسند؟» نظیر چنین حرف‌هایی در مقاطعی از جنگ تحمیلی هم رایج شده بود. قبل از عملیات رمضان شب‌نامه‌هایی توزیع می‌شد به این مضمون که عراق یک کشور اسلامی است و ورود ما به خاک آن کشور، تعدی به سرزمین‌های اسلامی محسوب می‌شود!
اگرچه پاسخ همه این شبهات را تاریخ در ماجرای جنگ صفین و قرآن‌های بر سر نیزه داده بود اما در دوره معاصر نیز کافی بود یک مدت از استیلای تروریست‌ها بر مناطق مسکونی عراق و سوریه بگذرد تا چهره واقعی کسانی که خود را سلفی می‌نامیدند و ریشه در وهابیت داشتند، نمایان شود. در واقع مرز بین حق و باطل در عملکرد دو طرف درگیری کاملاً مشخص است. در جنگ تحمیلی اگر صدام عفلقی خودش را مدافع کشورهای اسلامی در برابر اسرائیل نشان می‌داد، همزمان به کشوری حمله می‌کرد که تمام‌قد علیه رژیم صهیونیستی ایستاده بود. یا وقتی که بعثی‌ها به بمباران شیمیایی شهرهای بی‌دفاعی چون سردشت و حلبچه پرداختند، مشخص شد این رفتارهای ددمنشانه تا چه حد با آموزه‌های قرآنی تفاوت دارد.
در جبهه دفاع از حرم که دیگر تروریست‌ها بی‌ریا و بی‌محابا چهره اصلی خود را از همان آغاز به نمایش گذاشتند و تنها زمان نیاز بود تا واقعیت این قضیه برای همگان مشخص شود. در واقع جمله این دختر مسیحی که وزیر سابق محیط زیست لبنان را هم به تحسین واداشت و بازنشر این جمله توسط همین وزیر سبب شهرتش شد، تنها گوشه‌هایی از واقعیات موجود را نشان می‌دهد. چند وقت پیش بود که یکی از رزمندگان مدافع حرم می‌گفت در ملاقات با مردم منطقه‌ای از سوریه که دشمنی دیرینه‌ای با رژیم اسدها (حافظ اسد و بشار اسد) دارند، پی به واقعیات جالبی برده است. به گفته این رزمنده، مردم آن نواحی هرچند با بشار اسد مخالف هستند، اما می‌گویند طی چند سال جنگ در سوریه دریافته‌اند که طرف حق کدام است و طرف باطل کدام. «بشار اسد و متحدانش هر چه باشند لااقل سر نمی‌برند.»
در موضوع آزادسازی شهر موصل شاهد بودیم که چطور ارتش عراق و خصوصاً نیروهای حشد الشعبی که بسیجیان این کشور محسوب می‌شوند، نه تنها هیچ تعرضی به زنان و غیرنظامی‌ها صورت ندادند، بلکه آن عده از دختران ایزدی در بند داعشیان را نیز آزاد کردند و با عزت و احترام با آنها برخورد می‌کردند.
مقوله «دفاع از حرم» جهان اسلام را در آزمونی سخت قرار داد. آنهایی که شیعیان را به جهت تأسی به قیام اباعبدالله(ع) و عاشورای حسینی جنگ‌طلب معرفی می‌کردند، حالا اگر اندکی وجدان داشته باشند، باید اذعان کنند کدام طرف است که با بریدن سرها، ویران کردن کلیساها و حتی مساجد (مثل منفجر کردن مسجد بزرگ موصل)، تجاوز به زنان و کشتار کودکان و غیرنظامی‌ها، سعی در تخریب چهره اسلام دارد. در مقابل چه کسانی هستند که با رزم مردانه خود، علاوه بر نقش برآب کردن توطئه استکبار و صهیونیسم جهانی، تن و جان خود را سپر بلای مردم بیگناه می‌سازند. رزمندگانی که حتی برای نجات دادند پیروان سایر ادیان و حفظ شعائر مورد احترام‌شان، جان خود را فدا می‌سازند.
تاریخ در خصوص جنگ صفین گفت که عمروعاص و معاویه اسلام را تا آنجا قبول داشتند که منافع‌شان را تأمین کند. اکنون نیز تاریخ اگر اندک وجدانی داشته باشد، باید به صعوبت خادمین جعلی حرمین شریفین اذعان کند و در مقابل اسم مجاهدانی را در لوح زرینش به ثبت برساند که با نام فاطمیون و زینبیون و حیدریون، اسلام واقعی را به جهانیان معرفی کردند.

منبع: روزنامه جوان