به گزارش مشرق، سازمان نظام مهندسی و كنترل ساختمان ساختاری غیر انتفاعی است که براساس مجموعه ای از قانون، مقررات، آئین‌نامه‌ها، استانداردها فعالیت می نماید .
در ماده 2 قانون نظام مهندسی بخشی از اهداف و خط‌مشی قانون سازمان چنین می باشند:
- تقویت و توسعه فرهنگ و ارزشهای اسلامی در معماری و شهرسازی
- ترویج اصول معماری و شهرسازی و رشد آگاهی عمومی نسبت به آن و مقررات ملی ساختمان و افزایش بهره‌وری.
- وضع مقررات ملی ساختمان به منظور اطمینان از ایمنی، بهداشت، بهره‌دهی مناسب، آسایش و صرفه اقتصادی و اجراء و كنترل آن در جهت حمایت از مردم به عنوان بهره‌برداران از ساختمانها و فضاهای شهری و ابنیه و مستحدثات عمومی و حفظ و افزایش بهره‌وری منابع مواد و انرژی و سرمایه‌های ملی.
- الزام به رعایت مقررات ملی ساختمان، ضوابط و مقررات شهرسازی و مفاد طرحهای جامع و تفصیلی و هادی از سوی تمام دستگاههای دولتی، شهرداریها، سازندگان، مهندسین، بهره‌برداران و تمام اشخاص حقیقی و حقوقی مرتبط با بخش ساختمان به عنوان اصل حاكم بر كلیه روابط و فعالیتهای آنها
***
تبریز اکنون سال هاست که برروی گسل های نیمه فعال گسترش و بسط می یابد ، معماری و نمای شهری از هیچ اصول و مکتبی خاص پیروی نمی کند.
تعاونی های مسکن زمین ها را کنار هم قطعه قطعه کرده و سپس قوطی کبریت های مسکن نما با عنوان آپارتمان های بدون چشم انداز پشت سر هم ردیف می شوند ؛ تا انسان خسته از جامعه بی مهر ماشین زده در آن بیاساید و مدیران شهری لم داده بر مناصب لرزان خود اندکی لذت قدرت پوچ خود را بچشند!
سازمان نظام مهندسی اکنون مدت هاست که همچون شعبه ای از شهرداری ها ثنا گوی حق امضای اعطائی شهرداری است و کمتر کسی از نقد و راهنمائی های نظام مهندسی در مسائل شهری خبردارد.
***
باغ نظام مهندسی ؛ باغی زیبا و سبز در شهر تبریز بود که سازمان بعد از خرید آن دست به خشکانیدن درختانش زد تا احداث ساختمان در آن صورت گیرد .شرایط زمانه و فشار افکار عمومی باعث شد با پاک کردن عنوان " محل احداث ساختمان نظام مهندسی" کلمه "باغ " در تابلو جای آن را بگیرد و حال به نظر می رسد باز مشکلات سازمان با شهرداری و ... در کمیسیون های خاص فرمایشی ویژه دور زدن قانون چون ماده چند و .... رفع شده باشد و بدین صورت باغ شهری که باید از سوی مهندسینش مورد حمایت قرار گیرد , با تغییر تابلوش ؛ تخریب آن تثبیت یافته است و ساختمان در محل باغ سابق ایجاد خواهد شد .( البته باز اگر افکار عمومی ونهاد های هشیار قانونی اجازه دهند) این حرکت های سازمان هرگز نمی توانند علیرغم داشتن ساختمانی بزرگ و یا وجود اماکن بایر بسیار همسو با مسئولیت های اجتماعی آن واهداف و مسئولیت های قانونی اش قلمداد گردد.
پس چه بهتر خواهد بود که باغ به شهر و مردمش برگردد تا نفس های شهر آلوده هوای تمیز و چشم ها رنگ سبز را در حریم خود داشته باشند.
