به گزارش مشرق، داریوش سجادی طی یادداشتی نوشت: خانم دکتری از دوستان فیس بوکی که در خارج از کشور اقامت دارند ضمن ارسال پیغامی از اینجانب برای ادامه تحصیل «فوق دکترا» در آمریکا کمک خواست تا به اعتبار اقامتم در ایالات متحده ایشان را راهنمائی کنم.

خانم دکتر به صفت ظاهر برخوردار از حسن جمال بوده و به کمال زیبا و برخوردار از خوب روئی اند. علی رغم این وقتی قبل از کمک به ایشان از وضعیت تاهل شان پرسیدم متوجه شدم «خانم دکتر» هنوز ازدواج نکرده اند!

قدر مسلم خانم دکتر به اعتبار شدت زیبائی نمی توانست فاقد خواستگار باشند و وقتی در  پاسخ به تَحَیُر و چرائی عدم ازدواج به اینجانب پاسخ دادند: «فعلا مایلم تحصیلاتم رو اتمام کنم» تَحَیُر موجود را مضاغف کردند.

نکته ای که از جوار یک مدرنیته معوج جامعه را دچار بدفهمی کرده آن است که تحصیلات بالذات فاقد ارزش است و تحصیل «ابزاری» است در جوار زندگی بمنظور بهینه تر کردن نگاه و تراز زندگی. اما متاسفانه از جوار همان «بدفهمی مدرنیته» تحصیل که قرار بوده ابزاری در خدمت و بهینه سازی غایت زندگی باشد اکنون خودش مبدل به غایت شده و تایتل سالاری توانسته به مهابت خود را به غایت زندگی تحمیل کند.

خانم دکتر مزبور و خانم دکترهای مشابه عنایت به این نکته نمی ورزند که تحصیل فی نفسه فاقد ارزش است و آنچه از قبال تحصیل مراد می شود محصولی است که در خدمت خوش فهمی و به فهمی چیستی و چرائی زندگی قرار می گیرد.
خانم دکتر مزبور عنایت به این ندارند که اولویت برای ایشان باید زندگی و بهره وری از زندگی با الگوها و معیارهای بهینگی باشد.

قرار نبوده «اطْلُبُوا الْعِلْمَ مِنَ الْمَهْدِ إِلَی اللَّحْد » هدف زندگی باشد و این مسیری است برای بهره وری از فهمی بهتر از زندگی.

خانم دکتر مزبور و خانم دکترهای مزبور گیریم فوق دکترایشان را از بهترین دانشگاه های دنیا نیز اخذ کنند اما آیا با آن تایتل «فوق دکترا» می توانند تمام آن سالهائی را که می بایست و می شایست در کنار همسر خود و در جوار فرزندان خود ایجاد خاطره کند را نیز جبران کند.

خانم دکترهای مزبور قبل از تایتل «دکترا» شایسته و بایسته عناوین ارزشمند همسری و مادری اند و تحصیل قرار بوده در کنار آن ایشان را به رفعت و فهمی بهتر برای کمال زنانگی و همسری و مادری خود برساند.

خانم دکترهای مزبور آیا با قرار دادن مدل به مدل مدارک تحصیلی خود در مقابل شان توان آن را دارند تا تمام آن سالهائی را که می توانست برای ایشان  در کنار همسر و فرزندانش خاطر سازی و بهجت افزائی کند را معادل سازی کنند؟

متاسفانه برون داد چنین مدرنیته معوجی به فرآیندی ختم شده که در آن با جامعه ای مواجهیم که برخوردار از انباشتی از زنان و مردانی تایتل دار با عناوینی دهان پر کن است که در انزوای تنهائی و منفعلی و منعزلی سالهای جوانی خود را از دست داده و اینک با یک زندگی سلولی و دنیائی از توقع بر گذشته از دست رفته و آینده به دست نیامدنی شان محکوم به غمبرک زدگی شده اند.

متاسفانه مدرنیته مزبور به اسم دانش انسان را فریب داد تا از ایشان ربات های تحت فرمانی برای ماشین عظیم بوروکراتیک و خطوط  تولید مصرفی الزامات مدرنیته بسازد با این فریب که حالا مدرن شده اید و متشخص اید و روشنفکر تشریف دارید!
خدا رحمت کند دکتر هوشنگ مقتدر را که با چه خشمی از دانشجویان ترم یک پزشکی یاد می کرد که در روز اول ماه مهر یکدیگر را خانم دکتر و آقای دکتر خطاب می کردند!