به گزارش مشرق، تکواندو ایران سال گذشته در بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو با وجود در اختیار داشتن سه تکواندوکار شاخص توفیقی در کسب مدال نداشت. حذف دور از انتظار از جام جهانی و پس از آن نزول فاحش تکواندو در رقابتهای جهانی ۲۰۱۷ کره جنوبی باعث شد اهالی این رشته با صدور بیانیه ای خطاب به وزیر ورزش تغییرات مدیریتی را تنها راه برون رفت از بحران فعلی قلمداد کردند. 

در این بیانیه که به تایید بسیاری از قهرمانان شاخص جهان و المپیک، پیشکسوتان و داوران رسیده آمده است: 

جناب آقای دکتر سلطانی فر، وزیر محترم ورزش و جوانان

با درود و خسته نباشید

«همانگونه که مستحضر هستید این روزها یکی از مدال آورترین ورزشها دچار حواشی و اختلافی شده که ناگزیر برای رفع این اختلافات و حواشی مجبور به نوشتن نامه ای برای شما شدیم.

«تکواندو» این روزها حال و روز خوبی ندارد. حرف از مسابقات جهانی که گذشت نیست، مشکل به سالها قبل بازمی گردد. از روزی که ریاست فدراسیون تکواندو به تدریج منتقدان را از خود راند و هر دلسوزی که گله ای کوچک از شیوه مدیریت او داشت، از جامعه تکواندو طرد شد. صحبت از روزهایی است که مدال های رنگارنگی در مسابقات جهانی و المپیک برای کشورمان به ارمغان می آمد اما از درون، جامعه تکواندو به واسطه شیوه ناصحیح مدیریت دچار اختلاف شده بود. مدال های مختلف باعث می شد که منتقدان نتوانند حرف خود را به گوش مردم برسانند و بارها توسط فدراسیون به سیاه نمایی متهم شدند.

پس از آنکه رئیس فدراسیون تمام منتقدانش را از جامعه تکواندو دور ساخت، نوبت به برنامه ای جدید رسید. افرادی که در رکاب او سالها به مخالفان تاخته بودند نیز توسط او از فدراسیون دور شدند تا خودش به تنهایی حکومتی مستبد در فدراسیون داشته باشد. نتیجه استبداد رییس آن شد که بسیاری از ستارگان تکواندو مجبور به ترک کشور شده و برخی از آنها این روزها مدالهایی جهانی و المپیکی کسب می کنند اما زیر پرچم کشوری دیگر!

مربیانی که با خون دل شاگردانشان را قهرمان جهان کرده بودند، این روزها خانه نشین شده و برخی به مهاجرت از کشور فکر می کنند. قهرمانانی که می داند با شرایط فعلی جایی در تیم ملی ندارند، برای آینده خود برنامه ریزی کرده و می خواهند از کشور بروند. فدراسیون هم در جواب حرکت این مربیان و ورزشکاران، آنها را متهم به وطن فروشی می کند! گویا آنها باید تا آخر عمر در ایران مانده و برای حضور در یک مسابقه و یا اجازه برگزاری یک کلاس مربیگری، مجیزگویی رییس کنند.

بسیاری از پیشکسوتان این رشته مظلوم خانه نشین شده و آنهایی که علاقه به فعالیت داشتند نیز خانه نشین اجباری شدند. برگزاری کلاس از آنها گرفته شده، حکم داوری برایشان نمی آید، شاگردانشان برخی از مواقع به ناحق از اردوهای مختلف خط می خورند و به گونه ای با آنها برخورد می شود که انگار دشمنی در بند هستند! دلسردی پیشکسوتان روز به روز در حال افزایش است و با این شرایط دیگر دلسوزی حاضر به همکاری با فدراسیون نخواهد بود. آنهایی هم که در عناوین مختلف در این چند سال همکاری داشتند، امروز لب به انتقاد گشوده و متفق القول معتقد هستند تکواندو با این شیوه مدیریت در حال سقوط با سرعتی سرسام آور است که اگر سکان هدایت آن عوض نشود، اتفاقی به مراتب بدتر از این را شاهد خواهیم بود.

هرچند پس از المپیک گذشته نیز بسیاری لب به انتقاد باز کردند اما فدراسیون تمام ضعف های خود را با کسب تک مدال برنز کیمیا علیزاده پنهان کرد و سعی کرد با مانوری فراوان درباره این مدال، افکار عمومی را از مشکلات منحرف سازد. امروز هم گویا پس از کسب مدال کیمیا باز قرار است سناریوی سال گذشته تکرار شود. اما این بار علاقمندان به تکواندو سکوت نکرده و تصمیم گرفتند حرف خود را به گوش شما و طرفداران این ورزش برسانند. در یک دهه گذشته به جرات می توان گفت بدترین نتیجه تکواندو در مسابقات جهانی رقم خورد اما دریغ از یک عذرخواهی! انگار رییس فدراسیون با این واژه و این سبک ادبیات ناآشناست و تنها با ادبیاتی تهاجمی در پی تخریب منتقدانش است.

مشکلات برای اهالی تکواندو به قدری زیاد بود که رسانه های مختلف هم پس از پیگری های فراوان به این نتیجه رسیدند با شرایط فعلی هیچ اتفاق مثبتی در این رشته نخواهد افتاد و آنها به عنوان بانیان این نامه، از ما تقاضا کردند حرفهای خود را برای شما مکتوب سازیم و قرار است اهالی محترم رسانه نیز کنار ما پیگیر مطالبات تکواندو باشند.

ما امضا کنندگان این نامه از وزیر محترم ورزش تقاضا داریم هرچه سریعتر پیگیر مشکلات جامعه تکواندو باشد. ابتدا گروهی بی طرف به عنوان ارزیاب در فدراسیون مستقر شده و عملکرد چند سال گذشته این فدراسیون را به صورتی شفاف منتشر سازند. سپس از وزارت درخواست می شود با اصلاح اساسنامه فدراسیون، شرایطی فراهم آورد که هر رییس فدراسیون بیش از دو دوره نتواند در راس امور قرار گیرد و به این صورت از بروز مشکلاتی که امروز دامن تکواندو را گرفته، جلوگیری به عمل آید. خواسته دیگر امضا کنندگان از وزیر محترم این است که هرچه سریعتر جلسه ای با حضور مخالفان ریاست فدراسیون برگزار کرده و حرف آنها را از نزدیک بشنود تا متوجه شود که مخالفان نه دنبال سهم خواهی بوده و نه دنبال پست و مقامی هستند. شما کافی است نگاهی به اسامی مخالفان امروز ریاست فدراسیون بیندازید تا متوجه شوید چقدر از سرمایه هایی که برای موفقیتشان زحمت کشیده شده و با هزینه بیت المال تبدیل به چهره های ماندگار ورزش شده اند، امروز خانه نشین شده و جز منتقدان سیاست فدراسیون هستند.

امید است شما با تدبیری مناسب، امید را در دل اهالی تکواندو زنده نگه دارید تا بیش از این شاهد نتایج ضعیف در مسابقات جهانی و المپیک نبوده و با برنامه ریزی صحیح، چرخ حرکت این رشته را در مسیر درست بازگردانیم»

برخی از اهالی تکواندو که بیانیه فوق را تائید کرده اند عبارتند از: 

داوود ارجمند(نماینده رسمی فدراسیون جهانی wtfهیانگ)،فیصل دانش (دارنده اولین طلای المپیک و برنز جهان ١٩٨٥ کره)،فریددانش (اولین قهرمان پومسه ایران در سال ١٣٥ و از پیشکسوتان تیم ملی) جمشید سهرابی(رئیس هیات تکواندو استان تهران)،فریبرز دانش(ستاره تکنیکی جهان در مسابقات جهانی کپنهاک- دانمارک- قهرمان سوم جهان در مسابقات جهانی کره ١٩٨٩)،هادی ساعی(پرافتخارترین ورزشکار المپیکی و تکواندوکار ایران)،مرتضی کریمی(سر مربی سابق تیم ملی)،مجید افلاکی (طلای مسابقات جهانی ادمونتون کانادا ۱۹۹۹و برنز مسابقات جهانی ۱۹۹۷ هنگ کنگ و مربی تیم ملی)،بهزاد خداداد(نقره جام جهانی ٩٨زیندل فینگن آلمان، طلای ٢٠٠١و دو نقره جهانی ٢٠٠٣و ٢٠٠٥جهان)،بیژن خراسانی(رئیس هیات کرمانشاه ،تهران وکارگران کشور)،اوود میمندی(عضو پیشین تیم ملی)، هومن مهیمن،محمد رضا بابادی(دارنده طلای ارتشهای جهان)،محمد باقری معتمد(طلای ٢٠٠٩ و نقره ٢٠١١ جهان و نقره المپیک ٢٠١٢)،رضا رحمانی،سید سعید مهیمن(رئیس کمیته آزمون و هیات تکواندو استان تهران)،سید حسین عباسی (عضو پیشین تیم ملی و دبیر سابق فدراسیون)حسن ملکی(سر مربی تیم ملی)، مرتضی بهرامی نژاد (از مربیان تیم ملی) مهروز ساعی(دارنده برنز آسیا) مرتضی رستمی( دارنده طلا و نقره جهان)، رضا نادریان( دارنده مدال نقره جهان و آسیا و نماینده ایران در المپیک 2008 پکن)