به گزارش مشرق، حمید راحمی در یادداشت روزنامه کیهان نوشت:
حمید بعیدینژاد عضو سابق تیم مذاکرهکننده هستهای و سفیر فعلی ایران در انگلیس در یادداشتی به مصوبه اخیر سنای آمریکا پرداخته است.
درباره نوشته اخیر او چند نکته تقدیم میکنم؛
بعیدینژاد توصیه کرده که از «هرگونه شتابزدگی در اعلام مواضع رسمی در قبال لایحه سنای آمریکا» خودداری کنیم! زیرا معتقد است «اثبات انطباق یا عدم انطباق مفاد این لایحه با برجام نیاز به بررسیهای دقیق کارشناسی دارد» وی همچنین معتقد است «سناتورهای تصویبکننده و تنظیمکننده این لایحه ادعا کردهاند تمامی موارد احتمالی تعارض در متن این لایحه با برجام را از لایحه حذف کردهاند و از نظر آنان متن لایحه منطبق با تعهدات آمریکا در برجام است» بنابر این بررسی کارشناسی براساس این ادعا اهمیت بیشتری هم پیدا میکند.
بار دیگر متن را بخوانید. او بر ضرورت بررسی دقیق برای کشف تطابق یا تضاد با برجام تاکید دارد و ادعای سناتورها در تنظیم دقیق متن را هم ملحوظ میکند.
این نظر را – که نظر دولت تلقی میشود و قرینهای دال بر مخالفت با آن در دولت وجود ندارد – با این عبارت مقایسه کنید: «در سراسر دوره هشتساله (اجرای برجام) وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانهای (از جمله بهانههای تکراری و خودساخته تروریسم و حقوق بشر) توسّط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظّف است طبق بند ۳ مصوّبه مجلس، اقدامهای لازم را انجام دهد و فعّالیّتهای برجام را متوقّف کند.»
این نظر صریح رهبر انقلاب است که در شروط نهگانه ایشان در موافقت با برجام اعلام شد.
اکنون میبینیم که دولت، همچنان در آغوش آمریکاییهاست و حاضر نیست در چنین شرایطی، حتی به ظاهر هم که شده ادای میهندوستی و پایبندی به منافع ملی درآورد و بازهم نظر سناتورهای آمریکایی مبنی بر «تنظیم دقیق متن تحریمهای جدید بدون مخالفت با برجام» را بر هر نظر دیگری ترجیح میدهد!
شاه سلطان حسین یا بنی صدر!؟
بعیدینژاد در بخش دیگری از یادداشتش نکته جالبی نوشته، بخوانید: «در شرایط فعلی متن تحریمهای جدید فقط لایحهای است که در سطح مصوبه سنای آمریکاست و هنوز برای تبدیل شدن به قانون باید دو مرحله را بگذراند. اول باید به تصویب مجلس نمایندگان آمریکا برسد که براساس آنچه در آمریکا مطرح شده است تا چند هفته به طول میانجامد و دوم آنکه بعد از تصویب مجلس نمایندگان باید به امضای ریاست جمهوری برسد. بنابراین لازم است در این ایام از هرگونه شتابزدگی در اعلام مواضع رسمی از سوی نهادهای قانونی نظام خودداری شود و واکنشهای رسمی به زمان در مراحل قانونی این لایحه موکول شود.»
این جملات یادآور ماجراهایی تاریخی نیست!؟
اینها تکرار امروزین حرفهای شاه سلطان حسین صفوی است! به او گفتند دشمن آماده حمله است، اهمیتی نداد! گفتند از مرز گذشت و وارد کشور شد، گفت قشون ما در فلان شهر جلوی آنها را میگیرند! گفتند از آنجا گذشتهاند، گفت فلان جا اقدام میکنیم و.... رسیدند به دروازه اصفهان (پایتخت آن روز) گفت همین اصفهان ما را بس! و بعد هم که اصفهان را گرفتند گفت همین کاخ ما را بس!
حضرات نسخه شاه سلطان حسین میپیچند و منتظر میمانند تا با سرباز آمریکایی در خانه خود روبرو شوند!
ماهها قبل درباره پیشنویس این مصوبه اطلاع داشتید و کاری نکردید! در حالی که از همان وقت میشد به ۱+۵ هشدار داد که به محض تصویب تحریم در هریک از مراجع قانونگذاری آمریکا، ایران واکنش نشان خواهد داد.
آن اقدامات البته از این دولت، انتظار بیمورد است، اما حالا هم که دشمن عداوت خود را آشکارتر از همیشه کرده، بازهم به دنبال فرصتسوزی هستند!
آقایان در نسخه معاصر، کپی بنیصدر هستند. او در ماههای نخست جنگ، با سیاستی خائنانه میگفت: «ما با روش اشکانیان با دشمن میجنگیم، زمین میدهیم، زمان میگیریم»!
بعدها برای آزادی وجب به وجب از زمینهایی که بنی صدر داد، ما شهید دادیم و او به پاریس گریخت.
اگر ایران شش گل به برزیل بزند...
حتما شما هم این را شنیده بودید که در گذشته برخی گزارشگران ورزشی، وقتی تیم ملی کشورمان در آستانه حذف از یک رویداد بینالمللی قرار میگرفت، به دادن امیدهای واهی روی میآوردند که مثلا اگر ایران شش گل به برزیل بزند و سه گل به آلمان و انگلیس هم به مالدیو ببازد، ما هنوز شانس صعود داریم!
حالا بعیدینژاد روی همان صندلی نشسته و بدون قبول مسئولیت سند فاجعهبار برجام و خسارت عظیمی که از ناحیه آن به کشور وارد شده و خواهد شد، آرزو کرده که ترامپ به دلیل علاقهای که به روسیه دارد، مصوبه تحریم را امضا نکند! بخوانید: «به علت آنکه تبدیل شدن (مصوبه تحریمها) به قانون به شدت روابط آمریکا و روسیه را تحت تاثیر قرار خواهد داد، امضای آن ممکن است با پیچیدگیهایی مواجه شود. الان صحبت از وتوی این لایحه توسط ترامپ جدی است» این حرفها خندهدارتر از آرزوی شش گل به برزیل نیست!؟ واقعا باید سرنوشت یک کشور را به دست امید و آرزوهایی تا این حد بچهگانه و سخیف سپرد!؟ این در حالی است که سازوکار قانونگذاری در آمریکا راه وتوی تصمیم رئیسجمهور را باز گذاشته و خود بعیدینژاد هم به آن اعتراف کرده است! و طبیعتا با رای ۹۸ به ۲ در مرحله اول، تکلیف در مرحله آخر هم روشن است. به خصوص آنکه به یاد بیاوریم نمایندگان آمریکا بر خلاف مجلس ما، منافع ملی را خوب درک میکنند و «بر باطلشان راسخ هستند».