به گزارش مشرق، روزنامه صبح نو نوشت: دیدگاه‌های اخیر روحانی درباره صدا‌و‌سیما بعد از اتمام رقابت‌های انتخاباتی هنوز ادامه دارد. دیدگاه‌هایی که البته از مرحله نظر گذشته و می‌کوشد تحت فشارهای سیاسی و فراقانونی به بار بنشیند.اما آیا قانون به رئیس جمهورچنین اجازه‌ای را می دهد؟

لایحه دولت برای اداره صداوسیما

آقای حسن روحانی بعد از چهار سال در آستانه دولت دوم خود قرار گرفته است. او دولت نخست خود را با حمله به تلویزیون آغاز کرده و این سیاست را در چهار سال کابینه اول خود ادامه داده بود. با این حال قرائن حاکی از آن است که این نگاه از حرف و شعار گذشته است. رئیس‌جمهور برای رسانه ملی طرح‌های جدیدی دیده است. اطلاعات رسیده به «صبح‌نو» حاکی از آن است که دولت لایحه جدیدی را برای اداره صداوسیما آماده کرده است. این لایحه مکانیسم جدیدی برای اداره صداوسیما در نظر گرفته است.

سازوکاری که البته موجب وابستگی بیشتر رسانه ملی به دولت می‌شود. همچنین پیشنهاد و راه‌اندازی شبکه‌های خصوصی از دیگر سرفصل‌های مهم این لایحه محسوب می‌شود. این لایحه در کمیسیون فرهنگی دولت طرح‌ریزی شده و احتمالاً در آینده نزدیک برای تصویب راهی بهارستان‌می‌شود.چنین لایحه‌ای حتما در تضاد با اصل 175 قانون اساسی است که صداوسیما را مستقل از سایر قوا تعریف می‌کند.  شنیده‌ها همچنین از طرح این موضوع در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی و واکنش رئیس سابق رسانه ملی به این سخنان در نهم خردادماه حکایت می‌کند.

شما کجا بودی آن وقت؟

«این حرفی که زدید دروغ است. در مذاکرات تهران اصلاً قراردادی در کار نبود. این حرف مال بی‌سوادهاست، شما که واردید! ممکن است کسی از توی گوشی به شما می‌گوید این حرف را بزنید! کسی که از گوشی می‌گوید بلد نیست! خود شما بلدی! تصحیحش کن!» شاید صادق عابدینی مجری گفت‌وگوی ویژه خبری برنامه‌های تبلیغاتی کاندیداهای ریاست جمهوری هیچ‌وقت انتظار آن را نداشت که یکی از کاندیداها با او این‌گونه سخن بگوید. او در ادامه با عباراتی مخاطب قرار گرفت که خودش بیش از همه در بهت فرو رفت؛ زمانی که از تعلیق گاز یوسی‌اف در صنایع هسته‌ای سخن به میان آمد و روحانی با این عبارت که «شما کجا بودی آن وقت؟!» دوباره او را مورد تمسخر قرار داد.

حمله به تلویزیون جواب می‌دهد

آقای حسین دهباشی، مشاور تبلیغاتی وقتِ حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 درباره این واقعه و اتفاقات و دیالوگ‌های روحانی در آن برنامه و دیگر سیاست‌های تبلیغاتی وی می‌گوید: «بنایمان این بود که وقتی روحانی مقابل آقای عابدینی قرار گرفت، هرچه او گفت رها کنیم و به تلویزیون حمله کنیم. حمله به تلویزیون جواب می‌دهد. الان هم این کار جواب می‌دهد.» حسن روحانی از همان ابتدا و در سال 92 بنا را بر حمله به صداوسیما گذاشته بود. او این رویه را بعد از چهار سال هنوز هم ادامه می‌دهد. این جمله دهباشی که حمله به تلویزیون جواب می‌دهد ظاهراً هنوز آویزه گوش دبیر سال‌های نه چندان دور شورای عالی امنیت ملی است. شورایی که در مواقع بحران نهاد بالادستِ رسانه ملی محسوب می‌شود و رسانه ملی صرفاً مجری سیاست‌هایی است که آنجا تصویب می‌شوند.

صداوسیما گرفتار باند سیاسی شده

روحانی در اواخر چهار سال اول خود هنوز به کنایه زدن به رسانه ملی ادامه می‌دهد: «همه کارمندان صداوسیما افراد خوبی هستند. خبرنگاران و تولیدکنندگان آن رسانه هم زحمتکش هستند و ما آنها را دوست داریم. اما این رسانه گرفتار یک باند سیاسی شده است.» او این حرف‌ها را در جریان یک میتینگ سیاسی پیش از انتخابات در 26 اردیبهشت ماه در شهر زنجان ایراد کرده بود. هرچند چند روز بعد به‌عنوان دوازدهمین رئیس دولت جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد، با این حال در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری تندترین انتقادات را علیه رسانه ملی ایراد کرد.

همچنین در کمپین تبلیغاتی خود در مشهد هم دوباره به طور تلویحی پیکان انتقادات و حملات خود را متوجه صداوسیما کرد: «در جریان مناظره‌های انتخاباتی هیچ سوالی در مورد مهار تورم، طرح تحول سلامت یا خودکفایی گندم و بنزین مطرح نشد.» این انتقادات در حالی صورت می‌گیرد که برنامه‌های انتخاباتی رسانه ملی و به طور خاص برنامه مناظره کاندیداها تحت نظارت مستقیم کمیته بررسی تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری صورت می‌گیرد که از قضا دولت هم در این کمیسیون نماینده داشت.
 

دوران یک صداوسیما گذشته است!

او در یکی دیگر از برنامه‌های انتخاباتی خود در سالن آزادی از کنار رسانه ملی ساده نگذشته بود. «حمله به تلویزیون جواب می‌دهد!» هنوز این عبارت در گوش رئیس‌جمهور زنگ می‌خورد. او با انتقاد تلویحی دوباره از صداوسیما، با اشاره به قابلیت‌های فضای مجازی و متهم کردن رسانه ملی گفته بود: «دورانی که فقط یک صداوسیما بخواهد بر افکار مردم حاکم باشد گذشته است. با زیر ساخت‌ها کاری خواهیم کرد که تک‌تک شما جوانان با گوشی خود، صداوسیما باشید.» هرچند تصور می‌شد ایده حمله به تلویزیون بعد از انتخابات و با پایان گرفتن رقابت‌های سیاسی به اتمام برسد اما ظاهراً این‌گونه نیست. شاید شدیدترین انتقادات به صداوسیما را بتوان صحبت‌های روحانی در جمع اعضای ستادهای انتخاباتی‌اش در سراسر کشور آن هم بعد از انتخابات دانست.

رسانه ملی با مردم مخالف است

صحبت‌های روحانی در این مراسم هرچند از صداوسیما پخش نشد اما به‌طور زنده از صفحه اینستاگرام او پخش می‌شد. او در بخش‌هایی از این برنامه که با همراهی اعضای ستادهای انتخاباتی‌اش هم صورت می‌گرفته از لزوم تغییرات جدی در صداوسیما گفته بود. روحانی در این مراسم مدعی شده بود که صداوسیما اثبات کرده است که با مردم مخالف است. او در ادامه به پخش نکردن برنامه انتخاباتی‌اش از رسانه ملی اشاره کرده و گفته بود همین الان رسانه ملی، سخنرانی او را که رئیس‌جمهور این کشور است پخش نمی‌کند ولی میلیون‌ها نفر این برنامه را از اینترنت می‌بینند.

کاری نکنید شبکه خصوصی تأسیس کنم

تهدیدهای تلویحی بعدی روحانی هم جالب توجه است: «آقای رئیس صداوسیما! کدام برنامه شما این همه بیننده دارد؟ کاری نکنید که یک شبکه خصوصی برای دولت درست کنم!»
جالب آنکه این صحبت‌ها و ایده‌های روحانی در حالی صورت می‌گیرد که طبق قانون اساسی و تفسیری که از آن شده است، حق هرگونه پخش عمومی صوتی و تصویری به صورت رادیویی و تلویزیونی صرفاً در اختیار سازمان صداوسیماست. به عبارت دیگر، هر فرد یا گروهی خواهان راه‌اندازی و تاسیس شبکه خصوصی رادیویی یا تلویزیونی باشد باید برای این کار به صداوسیما رجوع کرده و از این سازمان کسب مجوز کند.