به گزارش مشرق، امروز، تیم ملی فوتبالِ کشورمان برای رسیدن به جام جهانی، تنها یک نود دقیقۀ تاریخی فاصله دارد و ما فقط باید یک‌بار توپ را از خطِ دروازۀ ازبکستان عبور دهیم. فوتبال، یکی از صحنه‌های مهمی است که در آن فارغ از سلیقه‌ها، مردم در مسیری متحد قرار می‌گیرند و همیشه در بزنگاه‌های تاریخی، افراد جامعه را متحد می‌کند. همان‌طورکه در فاجعۀ تروریستی ۱۷خرداد تهران، همه با هم متحد شدند و از کشور عزیزمان حمایت کردند، در فوتبال نیز، همه در مواقع حساس درکنارهم قرار می‌گیرند و تنها از یک رنگ طرفداری می‌کنند، آن‌هم رنگ سفید پیراهن تیم ملی.
امروز، تیم ملیِ ایران با ازبکستان بازی می‌کند. حقِ این مردمِ وفادار است که باردیگر، صعودی بی‌دردسر را شاهد باشد و بدونِ‌دغدغه تا لحظۀ آخر، در تب‌وتاب صعود نسوزد. فوتبال ما بارها نشان داده که در چنین روزهایی، قدرتِ مضاعف می‌گیرد و در ورزشگاه آزادی، کارهایی می‌کند که از عهدۀ هیچ تیم آسیایی دیگری بر‌نمی‌آید. درحالِ‌حاضر، تیم کشورمان صاحب چنان قدرتی شده که می‌تواند حتی با بردی کم‌گل، دومین تیمی لقب بگیرد که پس‌از برزیل صعودش به مرحلۀ نهایی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه قطعی می‌شود. افزون‌براین، به رکورد منحصربه‌فردش ادامه دهد و یگانه تیم فوتبال ملیِ جهان باشد که در رقابت‌های مقدماتیِ جام جهانی گلی نخورده است.
چنین قدرتی را به دو عامل اصلی مدیونیم: ۱. ثبات در کادرفنی و عوامل تیم ملی که باعث شده کارلوس کی‌روش بعداز سال‌ها، از تیم ایران در دورانی کم‌ستاره، اما پرفروغ از بُعد تاکتیکی، معتبرترین تیم آسیا را بسازد. این اعتبار و قدرت را به شناخت مربی‌مان از روند فعالیت تیم ملیِ فوتبال مدیونیم؛ ۲. بعد از ثباتی که مدیران فوتبالِ ملی برای کی‌روش فراهم کردند، عامل دیگر، توان و شناختِ چشمگیری است که او از فوتبالِ ما دارد.
به‌ هر روی، این نام مقدسِ فوتبال ماست که امشب بر فرازِ جهان تلألؤ دارد.
به‌ امید موفقیت در بازی امشب و اولین صعود متوالی به جام جهانی در تاریخ فوتبال ملی.
زنده‌باد ایران...