به گزارش مشرق، در اینجا ۱۲ بازیکن بزرگی که تاکنون موفق به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا نشده اند را بررسی می کنیم که در میان آنها جیانلوئیجی بوفون و سسک فابرگاس هنوز هم به بازی ادامه می دهد و هنوز شانس قهرمانی دارند.
۱۲. فیلیپ کوکو
سرمربی کنونی تیم پی اس وی آیندهوون ۷۹ بازی در این رقابت ها انجام داد، که در ابتدا با تیم هلندی آغاز شد و سپس ۶ فصل در بارسلونا به میدان رفت. کوکو درست قبل از سلطه اخیر بارسلونا در فوتبال اروپا از این تیم جدا شد؛ هرچند کاتالان ها اولین جام قهرمانی خود در قرن ۲۱ را دو سال بعد از جدایی کوکو در سال ۲۰۰۴، به دست آوردند.
۱۱. پاتریک ویرا
ویرا هم هافبک دیگری است که بار ها در لیگ قهرمانان اروپا برای سه تیم مختلف آرسنال، یوونتوس و اینتر به میدان رفته است (۷۶ بازی). ملی پوش سابق فرانسه چند بار به قهرمانی نزدیک شد اما ۱۲ ماه قبل از راهیابی توپچی ها به فینال سال ۲۰۰۶ از این تیم جدا شده بود و سپس در ژانویه سال ۲۰۱۰ که اینتر فاتح لیگ قهرمانان شد، از این تیم هم جدا شده بود. او واجد شرایط برای کسب مدال نبود.
۱۰. فابیو کاناوارو
یکی از بزرگان تاریخ فوتبال ایتالیا، که ۱۳۸ بازی ملی در کارنامه دارد و در سال ۲۰۰۶ هم به عنوان یک مدافع برنده توپ طلا شده است. باوجود اینکه در بهترین سال های فوتبال پارما در اواخر دهه ۱۹۹۰ برای این تیم به میدان رفته و سپس در تیم های اینتر، یوونتوس و رئال مادرید بازی کرده است، اما قهرمان جام جهانی ۲۰۰۶، مدال قهرمانی لیگ قهرمانان را ندارد.
۹. سسک فابرگاس
با ۹۶ بازی در لیگ قهرمانان اروپا، مطمئناً در فصل ۲۰۱۷/۱۸ همراه با چلسی به باشگاه ۱۰۰ تایی ها ملحق خواهد شد. ملی پوش اسپانیایی در سال ۲۰۰۶ به همراه آرسنال نایب قهرمان شد و ۵ سال بعد به باشگاه دوران کودکی خود بارسلونا بازگشت، اما این بازگشت زمانی بود که آبی اناری ها چهارمین قهرمانی خود در قالب جدید را کسب کرده بودند. فابرگاس ۳۰ ساله در سال ۲۰۱۴ به مقصد چلسی از بارسا جدا شد، و در پایان همان سال، شاگردان لوئیز انریکه برای پنجمین بار قهرمان اروپا شدند.
۸. رود فن نیستلروی:
مهاجم هلندی ۵۶ گل در این رقابت ها به ثمر رسانده و در میان بازیکنانی که هرگز فاتح تورنمنت نشده اند، بیشترین گل زده را دارد. نیستلروی دو سال بعد از سه گانه تاریخی منچستر یونایتد در سال ۱۹۹۹ به این تیم پیوست و دو سال قبل از قهرمانی بعدیِ آنها در اروپا، از جمع شیاطین سرخ جدا شد. او در طول ۴ فصل بازی برای رئال مادرید هم موفق به فتح این عنوان نشد. این موضوع زمانی تراژیک تر می شود که بدانیم، نیستلروی سه دوره آقای گل رقابت ها شده است و با ۵۶ گل در ۷۳ بازی، میانگین گلزنی بهتری نسبت به کریستیانو رونالدو دارد، اما عدالت کجاست؟
۷. هرنان کرسپو
او هم بخشی از تیم پارما بود که کاناوارو برای آن بازی می کرد، و حتی سابقه دو بار گلزنی در فینال لیگ قهرمانان را هم دارد. متأسفانه دو گلِ کرسپو در فینال مشهور سال ۲۰۰۵ استانبول از راه رسید، که با بازگشت تاریخی لیورپول از شکست ۳-۰ تا پیروزی در ضربات پنالتی مقابل میلان همراه شد. این مهاجم آرژانتینی بدشانس یک سال قبل از قهرمانی اینتر در اروپا به همراه ژوزه مورینیو از آن تیم جدا شده بود.
۶. پاول ندود
ندود هم مثل کرسپو بخشی از تیمی بود که به فینال لیگ قهرمانان راه یافت، اما یوونتوس نتوانست در سال ۲۰۰۳ از سد میلان عبور کند. هرچند هافبک اهل جمهوری چک در نبرد اولدترافورد به دلیل محرومیت حضور نداشت. این نزدیک ترین شانس ندود برای قهرمانی در رقابت ها بوده است.
۵. رونالدو
هم نام او کریستیانو رونالدو در حال حاضر ۴ قهرمانی در لیگ قهرمانان دارد، اما رونالدوی برزیلی علیرغم بازی در تیم های بزرگ اروپایی، هرگز فاتح این تورنمنت نشده است. پی اس وی، اینتر، بارسلونا، رئال مادرید و میلان در میان تیم های سابق مهاجم برزیلی هستند، اما مردی که بهترین بازیکن سال های ۱۹۹۷ و ۲۰۰۲ شده بود، هرگز موفق به فتح لیگ قهرمانان اروپا نشد.
۴. لیلیان تورام
مثل ندود، تورام هم در سال ۲۰۰۳ نایب قهرمان شد، هرچند مدافع فرانسوی در آن مسابقه برای یوونتوس به میدان رفت. دفاع راست فرانسوی کار خود را خوب انجام داد و در طول ۱۲۰ دقیقه اجازه گلزنی به میلان نداد تا بازی ۰-۰ تمام شود، اما عملکرد بد دیوید ترزگه، مارسلو زالایتا و پائولو مونترو در ضربات پنالتی، به شکست بانوی پیر منجر شد. تورام همچنین عضوی از تیم پارما بود که در سال ۱۹۹۹ جام یوفا را بالای سر بردند، و درست بعد از قهرمانی بارسلونا در لیگ قهرمانان سال ۲۰۰۶ به این تیم پیوست.
۳. میشائیل بالاک
نایب قهرمانی به همراه یک تیم شاید به اندازه کافی بد باشد اما نایب قهرمانی به همراه دو تیم قطعاً آزار دهنده است. این دقیقاً همان سرنوشتی است که بر سر بالاک فرود آمد: اولین بار در سال ۲۰۰۲ به همراه لورکوزن نایب قهرمان شد و ۶ سال بعد همراه با چلسی نایب قهرمانی را تجربه کرد. او در اولین شکست خود، شاهد یک گل به یاد ماندنی از زین الدین زیدان بود و در سال ۲۰۰۸ هم جان تری و نیکولاس آنلکا با خراب کردنِ ضربات پنالتی مقابل منچستر یونایتد، او را از رسیدن به جام قهرمانی محروم کردند. هافبک آلمانی حداقل در آن شب ضربه پنالتی خود را به گل تبدیل کرد.
۲. زلاتان ایبراهیموویچ
مهاجم توانمند سوئدی با انجام ۱۱۹ بازی در این رقابت ها، تنها بازیکن با بیشترین تعداد بازی و بدون عنوان قهرمانی است. حالا ۳۵ سال دارد و در حال ریکاوری از مصدومیت رباط صلیبی است و شاید دیگر شانسی برای قهرمانی نداشته باشد. ایبراهیموویچ هم یک سال قبل از قهرمانی اینتر در سال ۲۰۱۰، از این تیم جدا شده بود و در تابستان بعدی هم دقیقاً همین کار را در بارسلونا تکرار کرد. او همچنین برای تیم های آژاکس، یوونتوس، میلان و پاریسن ژرمن هم به میدان رفت و موفق به کسب عنوان قهرمانی نشد.
۱. جیانلوئیجی بوفون
بوفون تنها بازیکن ایتالیایی است که بازی های ملی بیشتر نسبت به کاناوارو دارد (۱۶۹ بازی) و با اینحال، او هم موفق به قهرمانی در لیگ قهرمانان نشده است. او که در سال ۲۰۰۱ به عنوان گران ترین دروازه بان تاریخ از پارما به یوونتوس پیوست، حالا در ۳۹ سالگی، بعد از الساندرو دل پیرو، بیشترین بازی را برای یوونتوس انجام داده است. بوفون همچنین در فینال سال ۲۰۰۳ مقابل میلان نیز با وجود مهار دو ضربه پنالتی، شاهد باخت تیمش بود و در فینال سال ۲۰۱۵ مقابل بارسلونا نیز ۳-۱ شکست خورد. کاپیتان بانوی پیر در فینال سال ۲۰۱۷ نیز شکست سنگین تری را مقابل رئال مادرید تجربه کرد (۴-۱) تا شاید دیگر شانسی برای قهرمانی پیدا نکند.
