به گزارش مشرق، رمضان سالروز ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام است. پیامبر اکرم درباره این امام بزرگوار می‌فرماید:  اگر عقل، خود را به صورت مردی نشان دهد، آن مرد حسن علیه‌السلام است.

در این گزارش، به مناسبت میلاد امام حسن (ع) بسته شعری را آماده کرده‌ایم:

او آمده تا نور به شب ها بخشد  
روح شرف و عشق به دنیا بخشد     
      
او آمده تا باور و ایمان و صفا     
همراه دو صد عاطفه بر ما بخشد 
      
او آمده از صلح و محبت بی شک     
جانی ز ولا برتن تنها بخشد 
      
آن سید خوبان و بهشت آمده تا     
برمهر و وفا ارزش و معنا بخشد 
      
او آمده با نام حسن در حسنش     
شوری به سرا پرده مولا بخشد 
      
او رود زلالی است که درفصل عطش 
جود و کرم خویش به دریا بخشد     
       
از لطف ، کریم اهل بیت عصمت 
ما را ز کرم خدا به فردا بخشد 
           

*** 

نغمه ی داوود از او پر ز شور  
راز شفا بخشی عیسی حسن  
 
داد سلامش، ز ادب چون خلیل 
کرد سلام آتش او را حسن  
 نوگل و ریحانه‏ ی ختم رسل  
 شاخه ی پر سایه ‏ی طوبی حسن  
 
یاسمن سرو قد سبز پوش  
 سیم تن گلرخ زیبا حسن  
 
بنده‏ ی محبوب خدا مجتبی  
روشنی دیده‏ ی زهرا حسن  
 
در صفت جود یدالله را  
آیت کبری، ید بیضا حسن  
 
شاه جوانان بهشت برین 
سبط نبی فاطمه سیما حسن  
 
کفه‏ ی شاهین ترازوی عشق  
هست حسین بن علی با حسن  
  
هر دو به عرش عظمت گوشوار  
سرخ حسین آمد و خضرا حسن  
 
هر دو یکی، هر دو نکوتر ز خوب  
چون حسنین اند دو همتا حسن 
 
تا نشود این یک از آن، اشتباه  
یاء حسین است در اینجا حسن 
 
گر نبود کوچکی سن و سال  
نام حسین است به معنی حسن  
 
فرق حسین است و حسن حرف یاء 
این حسن است، آن دگری یا حسن  
 
من که «حسان» این همه دارم گناه  
کیست پناهم دهد الا حسن 

*** 
آن را که ولایت حسن نیست 
طاعات قبول ذوالمنن نیست 

از بعد علی قبای لولاک 
جز در خور قامت حسن نیست 

آن را که محبت تو ای شاه 
چون پاک روان به ملک تن نیست 

در حیرتم آنکه این چنین کس 
چون مرغ چرا به بابزن نیست 

خاک ره هندوی تو باشد 
مشکی که به خطه ختن نیست 

چون بازوی تو به کسر اصنام 
نیروی خلیل بت‌شکن نیست 

چون است که دشمن تو ای شاه 
برگردنش از قضا رسن نیست 

بی نور تو عرش مستقر نه 
بی رای تو عقل موتمن نیست 

ای شاه قرین یک غلامت 
صد همچو اویس در قرن نیست 

جز مهر تو مایه جنان نه 
جز مدح تو زینت سخن نیست 

بی مهر علی و آل پاکش 
آسوده «هما» روان به تن نیست 

*** 

ازنیمه ماه رمضان ماه بر آمد 
با آمدنش فصل غم ورنج سر آمد 
  
شاد است رسول دوسرا حضرت طاها 
زیرا که کنون سبط کبیرش به بر آمد 
  
در بیت علی غلغله و شور به پا شد 
جبریل امین شاد بر او جلوه گر آمد 
  
گو یوسف مصری برود باز به چاهش 
چون یوسف زهرا ز دل چاه بر آمد 
  
شد نام نکویش حسن و نیک بگویم 
این نام زدرگاه خدای قدر آمد 
  
باید که فراموش کنی حاتم طایی 
بر سلسله جود وکرم راهبر آمد 
  
او کشتی صبر است به دریای بلاها 
ایوب که باشد چو علی را پسر آمد 
  
ای شیعه مبارک به تو این روز خدایی 
از بحر ولایت به تو این تاج سر آمد