به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از ايسنا، دكتر مهدي تهراندوست در نشست خبري هفته سلامت روان با اشاره به اقدامات انجام شده در بيمارستان روزبه براي ارتقاي خدمات درماني آموزشي و پژوهشي گفت: گسترش اورژانس روانپزشكي در اين بيمارستان را پيگيريم. قطعا اورژانس فعلي بيمارستان روزبه پاسخگوي شهر تهران و همچنين كشور نيست.
بيش از 80 درصد مراجعان اورژانسي بيمارستان روزبه را پاسخگو نيستيم
وي ادامه داد: به دليل كمبود فضا بيش از 80 درصد بيماران روانپزشكي اورژانس كه به بيمارستان روزبه مراجعه ميكنند را پاسخگو نيستيم كه اين موضوع براي بيمارستان نگران كننده است. با بودجهاي كه از سوي وزارت بهداشت به بيمارستان روزبه كمك شده، فضايي براي احداث اورژانس روانپزشكي اين بيمارستان در نظر گرفته شده كه تا يك سال آينده به بهرهبرداري ميرسد.
به گفته وي بيش از 40 تا 50 درصد مراجعان بيمارستان روزبه را مصرف كنندگان آمفتامينها تشكيل ميدهند.
تعرفههاي روانپزشكي پاسخگوي اين خدمات نيست
تهراندوست با اشاره به مشكلات مربوط به بيمهها گفت: تعرفههايي كه براي بخش روانپزشكي در نظر گرفته ميشود از شرايط واقعي برخوردار نيست. اين در حاليست كه درمان و تشخيص بيماريهاي روانپزشكي به مراتب زمان بيشتري را نسبت به ديگر بيماريها طلب ميكند. در مجموع تعرفههاي بخش روانپزشكي در بخشهاي دولتي و خصوصي پاسخگوي خدمات نيست.
بيمهها بيماران روانپزشكي مبتلا به سوءمصرف مواد را تحت پوشش قرار نميدهند
وي افزود: همچنين براي برخي خدمات روانپزشكي مانند روان درماني، گفتار درماني و ... كه بايد در بيمارستانهاي روانپزشكي ارائه شوند، تعرفهاي تعيين نشده است. برخي خدمتها مانند اعتياد نيز شامل بيمه نميشود و بيمهها بيماران روانپزشكي مبتلا به سوءمصرف مواد را تحت پوشش قرار نميدهند. بيمارستانهاي روانپزشكي رقم قابل توجهي را در اين زمينه متضرر ميشوند. اين در حاليست كه ميزان قابل توجهي از بيماران روانپزشكي را سوءمصرف كنندگان مواد تشكيل ميدهند.
تهراندوست ادامه داد: طبق بخشنامه بيمهها، سازمانهاي بيمهگر بيش از دو ماه بستري در سال را به بيمارستانهاي روانپزشكي پرداخت نميكنند. اين در حاليست كه يك بيمار روانپزشكي ممكن است دو تا سه بار در سال بستري شود. تاخيرهاي بيمهها در پرداخت مطالبات بيمارستانهاي روانپزشكي نيز بسيار مشكل ساز شده است چرا كه 90 درصد بيماران ما را بيماران بيمهاي تشكيل ميدهند و بيمارستانهاي دولتي به ويژه بيمارستانهاي روانپزشكي با پول بيمهها اداره ميشوند.
بيش فعالي و اضطراب از اختلالات روانپزشكي شايع در كودكان
رييس انجمن روانپزشكي كودك و نوجوان كشور با بيان اينكه رشته روانپزشكي كودكان در ايران نوپاست و انجمن از حدود 10 سال گذشته فعاليت خود را آغاز كرده است به فعاليتهاي انجام شده از سوي اين انجمن، گفت: پخش برنامههايي از سوي صدا و سيما با هدف انگزدايي از مشكلات روانپزشكي كودكان و نوجوانان را پيگيريم. انگ ناشي از مشكلات روانپزشكي در كودكان و نوجوانان بيشتر از بزرگسالان است. بر اين اساس درصد قابل توجهي از اين بيماران به پزشك مراجعه نميكنند.
به گفته وي حدود 20 درصد كودكان و نوجوانان به اختلالات روانپزشكي مبتلا هستند. شايعترين اختلال در ميان كودكان اختلال بيش فعالي است كه حدود 7 تا 10 درصد كودكان دبستاني به اين اختلال مبتلا هستند. اما متاسفانه همه آنها براي دريافت خدمات بهداشتي درماني مراجعه نميكنند.
وي ادامه داد: اضطراب در مقام دوم بيماريهاي مربوط به اختلالات روانپزشكي در گروه سني كودكان است. افسردگي نيز در سنين بالاتر و در نوجواني شايع است. اختلال خلق نيز در اين گروه سني مشاهده ميشود كه به صورت پرخاشگري، تحريك پذيري، سوء مصرف مواد، فرار از منزل و ... ديده ميشود. در بسياري از موارد اين چنين نوجوانان را به عنوان فردي بداخلاق و فاسد تلقي ميكنند و فرد از خانواده، جامعه و مدرسه طرد ميشود. اين در حاليست كه اگر وي به سيستم بهداشت روان مراجعه كند درمان قابل توجهي براي وي انجام ميشود و ميتواند به خانواده بازگردد.
تهراندوست با اشاره به پيشنهادهاي انجمن روانپزشكي كودك و نوجوان براي وزارت بهداشت، گفت: مهمترين پيشنهاد انجمن راهاندازي نظام سلامت روان كودكان و نوجوانان در سطح كشور است چرا كه مراجعه براي سلامت روان به ويژه در سطح كودكان بسيار پايين است. از طرف ديگر تعداد روانپزشكان كودك در كشور حدود 90 تا 100 نفر است كه در سطح كشور پراكنده هستند و توزيع كاملي ندارند و براين اساس تمام كودكان بهره لازم را از اين خدمات نميبرند. لازم است كه در درجه اول به بحث بيماريابي توجه شود. اين موضوع نيازمند همكاري وزارت آموزش و پرورش است. اميدواريم وزارت آموزش و پرورش بستر لازم براي انجام اين اقدامات را در اختيار ما قرار دهد.
رييس انجمن روانپزشكي كودكان و نوجوانان ادامه داد: بحث پيشگيري اوليه از اختلالات روان از سالها قبل در كشور آغاز شده است. آموزشهاي مربوط به فرزند پروري از سال 82 در كشور آغاز شده است اما با توجه به كاستيهاي اين خدمت در سطح ملي تصور آن است كه اين خدمات به بازبيني و ارتقا نياز دارند. پيشنهاد تدوين برنامهاي به صورت ملي بايد در نظر گرفته شود و همچنين نظارت و پايش آن به صورت مستمر انجام شود. تقويت مهارت فرزند پروري در پيشگيري از اختلالات روان در كودكان و نوجوانان سهم بسزايي دارند. آموزش مهارتهاي زندگي و فرزندپروري در سطح مطلوبي قرار ندارد.
وي ادامه داد: در حال حاضر سياستگذاري در سلامت روان در كشور از مكانهاي مختلف تغذيه ميشود و هنوز سياست واحدي در اين زمينه نداريم.