به گزارش گروه خواندنی های مشرق، این اولین باری بود که یک هواپیمای تجاری از سوخت های زیستی استفاده می کرد هرچند که این هواپیما ها در یک مخزن از چهار مخزن خود سوخت زیستی استفاده می کردند.

به تازگی این شرکت اعلام کرده است که یک نوع سوخت هوایی را ارائه کرده است که بقایای کربنی به اندازه نصف سوخت های معمول دارد. این کاهش از سوختن مناسب تر این سوخت نمی آید بلکه علت چگونگی تولید این سوخت جدید است.

یکی از شرکای ورجین در این پروژه، لنزا تک با جذب کردن گازهای خروجی بی مصرف از کوره های آهن کار را آغاز کرد. این گازها در صورتی که به این طریق جذب نمی شدند به صورت دی اکسید کربن وارد جو می شدند. در قدم بعد به کمک تکنولوژی شریک دیگر پروژه، سوئدیش بیوفیول این مواد با واکنش هایی تبدیل به سوخت جت می شوند.

این سیستم با بیش از 65 درصد کوره های ذوب آهن دنیا سازگاری دارد. به گفته ی ریچارد برانسون، ریس ویرجین آتلانتیک، با توجه به ظرفیت کوره های آهن توانایی تولید سالانه 15 میلیارد بشکه سوخت جت وجود خواهد داشت. که در فرآیند تولید به مقدار زیادی از انتشار دی اکسید کربن جلوگیری خواهد شد.