به گزارش مشرق، در حالی که پیش بینی می شد فوتسال بعد از عنوان تاریخی تیم ملی در مسابقات جام جهانی و رسیدن به رتبه سوم دنیا وضعیت بهتری در پیش داشته باشد و با حضور اسپانسرهای بیشتر، مسابقات لیگ برتر رونق بگیرد اما نه تنها این اتفاق نیفتاده که حتی بیش از نیمی از تیم ها هنوز وضعیتشان برای فصل آینده مشخص نیست.
شاید بتوان گیتی پسند اصفهان را شاگرد اول کلاس فوتسال ایران دانست؛ تیمی که خیلی زود سرمربی خود را معرفی کرد و کار تمدید قرارداد بازیکنانش و جذب نفرات جدید را شروع کرد. کمی بعدتر، تیم تاسیسات دریایی با کادر فنی و بازیکنان موردنظرش به توافق رسید و تمریناتش را استارت زد. مس سونگون هم با معرفی یک مربی داخلی و جذب بعضی از بازیکنان، قدم در راه تمرینات آماده سازی گذاشت تا کارش عقب نماند.
حفاری، فرش آرا و شهرداری ساوه هم شاید وضعیت خوبی نسبت به سه تیم یادشده نداشته باشند اما حداقل شرایطشان از تیم هایی که در ذیل به آنها پرداخته می شود، خیلی بهتر است.
دبیری تبریز یکی از باسابقه ترین تیم های فوتسال ایران در اعتراض به شرایط حاکم بر فوتسال و برنامه ریزی های صورت گرفته، تاکید کرده سال آینده تیمداری نمی کند و به دنبال واگذاری امتیاز تیم در داخل استان است. هرچند کاظم سلیمانی دبیر کمیته فوتسال این تهدیدها را نادیده گرفته و آنرا به بلدنبودن مدیریت افشین دبیری رئیس هیات مدیره نسبت داده است!
یاسین پیشرو قم که سال گذشته برای گرفتن امتیاز این تیم از هیات فوتبال استان قم حتی کار را تا شکایت به مراجع بالاتر پیش برد، بعد از قطعی شدن خرید امتیاز تیم به یکباره اعلام کرد قصد تیمداری ندارد! یاسین پیشرو هم با کمک هیات فوتبال قم در حال واگذاری است و عدم پاسخگویی مدیران این باشگاه، وضعیت آنها را مبهم تر از همیشه کرده است.
تیم ارژن شیراز هم شرایط چندان بهتری نسبت به دبیری و یاسین پیشرو ندارد. جلسه هفته گذشته مسئولان وسرمربی این باشگاه به اینجا رسید که عطای تیمداری را به لقایش ببخشند تا این تیم هم در زمره باشگاه هایی قرار بگیرد که وضعیتشان وخیم به نظر می رسد.
مقاومت البرز، آذرخش بندرعباس و شهروند ساری هم هرکدام مشکلات خاص خودشان را دارند و خبر جدیدی درباره نحوه تیمداری و انتخاب نفرات موردنظرشان منتشر نشده است.
فوتسال باشگاهی با این وضعیت برای کشوری که عنوان سومی جام جهانی را در کارنامه دارد و نگاه دنیا را در مقطعی به خود خیره کرد، به سان مرگ مغزی است که یا اعضایش را می بخشند و امتیازش به تیم دیگری می رسد و یا آنچنان در این بلاتکلیفی باقی می ماند که هنوز فصل به انتها نرسیده، سقوطشان به دسته های پایین تر قطعی می‌شود.
انتظار از کمیته فوتسال و فدراسیون فوتبال این است که زمینه را برای فعالیت کم دردسر باشگاه ها بخصوص تیم های خصوصی فراهم کند و جلوی هرگونه مشکلی که بخواهد کناره گیری تیم ها را رقم بزند، بایستد. کمیته فوتسال می تواند با وضع قوانین سخت گیرانه، جلوی فروپاشی این پشتوانه اصلی تیم ملی را بگیرد. همچنین از باشگاه ها انتظار می رود با درک شرایط موجود، تا حد امکان بهانه گیری را کنار بگذارند و در کنار مشکلات ریز و درشتی که وجود دارد، به فکر هدف نهایی یعنی سازندگی برای تیم ملی باشند.
