به گزارش خبرنگار مشرق، پنتاگون در نظر دارد تا پایان امسال یک تلویزیون دولتی در خصوص دادگاههای مربوط به زندانیان گوانتانامو راهاندازی کند. فقط مسئله اینجاست که هر کسی امکان دیدن آن را ندارد.
در حال حاضر، تنها راه ممکن برای اینکه بتوان شاهد یک کمیسیون به اصطلاح نظامی در مورد شخصی که متهم به انجام اقدامات تروریستی است بود این است که از پنتاگون بخواهید تا به شما اجازه سفر به خلیج گوانتانامو را بدهد. با این حال، فقط روزنامهنگاران و نمایندگان گروههای حقوق بشر اجازه ورود به آنجا را دارند؛ و آن اندک افراد خوششانسی نیز که اجازه ورود به این جزیره را بدست میآورند باید چند هزار دلار بپردازند تا بتوانند تحت مراقبت دائمی در اطراف این پایگاه نظامی پرسه بزنند.
علاوه بر این، کسانی که میتوانند اجازه ورود به این جزیره را بدست آورند، باید فهرست بلندبالایی از قوانین را به امضا برسانند که به ارتش آمریکا این اجازه را میدهد تا تمامی تصاویر و فیلمهای بدستآمده از خلیج گوانتانامو را در صورت لزوم سانسور کند، و در صورتی که مقامات احساس کنند گزارشگری هر یک از این قوانین را زیر پا گذاشته است، وی باید با آینده کاری خود خداحافظی کند.
گویا قرار است این روند تغییر یابد. رییس جدید کمیسیون نظامی پنتاگون، ژنرال مارک مارتینز، در حال پیادهسازی طرحی است تا از طریق آن بتوان از وقایع داخل خلیج گوانتانامو اطلاعات بیشتری بدست آورد. در این طرح، پنتاگون تلویزیون مداربستهای را راهاندازی خواهد کرد که به پخش دادگاههای زندانیان گوانتانامو میپردازد. البته پخش این برنامهها با حدود یک دقیقه تأخیر انجام خواهد گرفت و پنتاگون علت این کار را حفاظت از اطلاعات طبقهبندیشده اعلام کرده است.
با این حال، باز هم اکثر مردم آمریکا نخواهند توانست هیچ یک از دادگاههای گوانتانامو را ببینند. و از آنجا که هیچ گونه عکسبرداری از جلسات دادگاههای این زندان مجاز نیست، نمیتوان انتظار هر گونه فیلم آرشیوی برای به نمایش گذاشتن در شبکههای مختلف تلویزیونی را داشت.
همچنین مشخص نیست که مرکز پخش این فیلمهای مداربسته دقیقاً در کجا قرار خواهد گرفت. آنچه تا کنون مقامات پنتاگون تعیین کردهاند این است که مقر آن در یک ساختمان نظامی در اطراف واشنگتن دیسی خواهد بود. برنامههای این تلویزیون نیز تنها در یک جا قابل دریافت خواهد بود. به گفته وایرد، هر روزنامهنگار، فعال حقوق بشر، یا اقوام زندانیان که میخواهد به این تصاویر دسترسی داشته باشد، لازم است تا برای دریافت بلیط فرودگاههای بالتیمور واشنگتن، دیولس، یا ریگان نشنال اقدام کند.
کارول روزنبرگ که از سال 2002 تا کنون به طور دائم اخبار مربوط به این بازداشتگاه را تهیه میکند، در مورد گزارشات مربوط به گوانتانامو میگوید: «این گزارشات از محدودیتهای زیادی برخوردارند و این محدودیتها و هزینههای آن سبب میشد تا تعداد سازمانهای خبری که میتوانند به ارائه آنها بپردازند تاحد زیادی کاهش یابند».
حتی پس تأییدیه پنتاگون برای شروع به کار این شبکه تلویزیونی، روزنامهنگاران باز هم از روش مستقلی برای رصد چگونگی برخورد با بازداشتشدگان گوانتانامو برخوردار نخواهند بود ــ جاییکه اسناد مختلفی در مورد شکنجه زندانیان آن وجود دارد. هنوز هم روزنامهنگاران مجبور خواهند بود تا برای مشاهده وضعیت زندانیان به گوانتانامو سفر کنند، و تحت نظارت شدید نظامی آنها تنها میتوانند از مراکز بازداشتیای بازدید کنند که ارتش آمریکا اجازه دیدن آنها را فراهم میآورد.