به گزارش مشرق، سید حسن اعتمادزاده عضو سابق هیأت امنای تأمین اجتماعی، در نشست خبری با موضوع بررسی عملکرد دولت یازدهم در حوزه سلامت برگزار شد، گفت: طرح تحول زمانی که شروع شد آرزوی جامعه پزشکی و بیماران بود اما به دلیل دیده نشدن منابع مالی و اینکه اصول کلی سیاست‌های سلامت تقریباً به نوعی در آن مسکوت گذاشته شده بود سبب شد به نوعی با شکست مواجه شود. 

وی افزود: در این طرح بیمه‌ها مخصوصاً قسمت درمانی و 18 صندوق بیمه دچار مشکل شدند همچنین تامین اجتماعی به دلیل اینکه تعدادی از خدمات در آن دیده نشده بود دچار کسری بودجه و مشکلات متعدد شد.

اعتمادزاده اضافه کرد: ماحصل این تغییرات سبب شد به تامین اجتماعی فشار وارد شود و دچار رشد 300 درصدی در هزینه درمان اجتماعی شویم. هزینه بخش سلامت تأمین اجتماعی در سال 92 مبلغ 7 هزار و 600 میلیارد تومان بود که به 20 هزار میلیارد افزایش یافت. میزان زیادی از این مبلغ ناشی از افزایش این تعرفه‌ها در گام سوم طرح تحول بود.

عضو سابق هیأت امنای تأمین اجتماعی، ادامه داد: هم‌اکنون با کمک مجلس و اختصاص 8 هزار میلیارد تومان، تأمین اجتماعی توانسته تا اندازه‌ای تعهدات سال 94 را پرداخت کند. هزینه‌های طرح تحول سلامت بیش از تمام دارایی سازمان‌های بیمه‌گر بود و سبب شد که بیمه‌ها با تعویق در پرداخت مواجه شده و بیمارستان‌های آموزشی و تعدادی از دانشگاه‌ها بدهکاری زیادی را متحمل شوند.

وی گفت: ما در وزارت بهداشت به روند شفاف ارائه اطلاعات نیاز داریم، در گذشته تمام ریز درآمدها اعلام می‌شد و در اختیار عموم قرار می‌گرفت اما در دولت یازدهم این امر اتفاق نیفتاد. 

اعتمادزاده گفت: مشکلات دارویی به شرکت‌های تولید دارویی داخل سرایت کرده و آن‌ها را با بحران مواجه نموده است.

عضو سابق هیأت امنای تأمین اجتماعی در خصوص علت بدهی سنگین بیمه‌ها گفت: تعداد دفترچه‌های بیمه هم‌اکنون بیشتر از تعداد جمعیت است و این به دلیل این است که بعضی از افراد همزمان از 2 یا چند دفترچه استفاده می‌کنند که نشان دهنده عدم ارتباط صحیح بین ارگان‌های اجرایی است. این دفترچه‌ها هم‌اکنون اعتبار دارند اما معمولاً کاربرد آنها در بخش بستری بیمارستان‌های دولتی است.

اعتماد زاده گفت: اینکه گفته می‌شود تا قبل از طرح تحول نخ اتاق عمل در بیمارستان یافت نمی‌شد و مردم مجبور بودند برای تأمین لوازم بیمارستان به بیرون مراجعه کنند کاملاً غلط است. کشور ما تنها در دوران جنگ با ناداریی و کمبود شدید امکانات مواجه شد اما دیگر چنین تجربه‌ای تکرار نشد.

عضو سابق هیأت امنای تأمین اجتماعی افزود: این حجم عظیم افتتاح تخت‌های بیمارستانی چه معنی دارد. باید گفت افتتاح و ساخت هر تخت 400 میلیون هزینه در پی دارد و این عدد منهای بقیه هزینه‌ها یعنی نیروی انسانی، وسایل و غیره است. پس ردیف بودجه این تخت‌ها کجاست. وقتی دانشگاه‌ها نمی‌توانند بدهی خود را بپردازند پس چطور افتتاح تخت‌های بیمارستانی امکان‌پذیر است. 

اعتماد زاده حلقه گمشده نظام سلامت را پزشک خانواده و نظام ارجاع دانست و گفت: در صورت اجرا نشدن این طرح‌ها در سال‌های آینده نمی‌توانیم جوابگوی این حجم کنترل نشده تقاضاها باشیم. اگر مدیریت فعلی نظام سلامت ادامه پیدا کند دانشگاه‌ها نمی‌توانند به درستی ارائه خدمت کنند.

وی در پاسخ به این سوال که چرا بیمه‌ها در ابتدای گام سوم طرح تحول که با افزایش تعرفه‌ها مواجه شدند نسبت به آن اعتراض نکردند، گفت: مقصر اصلی شورای عالی بیمه است. افزایش ناگهانی بیمه شدگان از 4 میلیون  به 11 میلیون نفر، حجم تقاضای القایی و هزینه‌ها را افزایش داد. بیمه‌ها حتماً مقاومت کردند اما  مقاومت لازم را انجام ندادند و به نوعی در مقابل عمل انجام شده قرار گرفتند.

عضو سابق هیأت امنای تأمین اجتماعی ادامه داد: در تاریخ بیمه، 2 بار هزینه‌ها به صورت سرسام‌آوری افزایش پیدا کرد، یکی در اواخر دوران هشتم ریاست جمهوری که بیمه روستاییان اجرا شد و دوم بحث بیمه کل اقشار بدون در نظر گرفتن حجم کسانی که می‌خواهند وارد این سیستم شوند و عدم فقدان سیستم کنترلی، این موضوعات سازمان بیمه را دچار بدهکاری زیادی کرد و حتی بیمه‌های خصوصی را تحت تاثیر قرار داد.

وی افزود: در سال 94، بودجه بیمه سلامت 4 هزار و 840 میلیارد تومان بود که از این عدد بخشی هزینه کرد بیمه سلامت بوده و بخشی نیز از محل 10 درصد یارانه‌ها بوده است اما این مقدار نتوانست پاسخگوی هزینه‌های بیمه باشد و مقداری انتشار 8 هزار و 500 میلیارد اوراق عرضه منتشر کردند اما با این‌حال هزینه بدهی  سال 94  با این رقم پرداخت نشد.

وی گفت:‌بیمه کل اقشار و سلامت بدون در نظر گرفتن حجم کسانی است که وارد این بیمه شده‌اند و نبود کنترل بر آنها صورت گرفت و نحوه اجرای آن و تعویق در پرداخت سبب مقروض شدن سازمان‌های بیمه‌گر شد و این موضوع برای همه بیمه‌ها علی‌الخصوص بیمه‌های خصوص رخ داد.

اعتمادزاده اضافه کرد: در بعضی جاها بیمه‌ها با اعمال محدودیت‌هایی، هزینه‌ها را کنترل کرده‌اند مثلا  در بعضی جاها سزارین را در بیمارستان‌های تأمین اجتماعی محدود کردند و برای برخی از اعمال پزشکی هزینه‌ای پرداخت نشد. این باعث شده در سال 96 بودجه تامین اجتماعی در بخش سلامت و درمان، هزار میلیارد کمتر از سال 95 اعلام شود.

وی گفت: هم اکنون در تامین اجتماعی کسری چند هزار میلیاردی وجود دارد. در سال 94 در بخش درآمد اختصاصی دانشگاه‌ها و وزارت بهداشت به ناگهان از 10 هزار میلیارد به 23 هزار میلیارد رسیده‌ایم. اما از سال 94 تا 96 این رقم افزایش کمی داشته است و کمتر از 13 درصد افزایش داشته‌ایم و این نشان می‌دهد درآمد اختصاصی خیلی رشدی نداشته و در تأمین اجتماعی هم منفی بوده است.

وی گفت: تأمین اجتماعی یک سازمان عمومی غیردولتی است که مجموع درآمد‌های آن از حق بیمه و موارد جزئی تأمین می‌شود بعلاوه اینکه هر ساله طبق قانون، دولت باید بخشی از بودجه را به تأمین اجتماعی تعلق دهد. و مجلس دولت را مکلف می‌کند این مبلغ پرداخت شود البته هیچ دولت تا کنون در عمر 45 ساله تامین اجتماعی این بدهی را پرداخت نکرده است.

اعتماد زاده گفت:‌مجموعه تعهداتی تا پایان سال 95، 130 هزار میلیارد تومان است و سازمان حسابرسی کل کشور بعنوان یک سازمان رسمی و مورد قبول هرساله این مبلغ را بررسی و اعلام می‌کند. تمام پرداخت‌های دولت طبق قوانین بودجه است. 

وی ادامه داد: از سال 93 و با مدیریت جدید تامین احتماعی بدون توجه به این واقعیت که بخش بدهی دولت باید با تایید مجلس به تامین اجتماعی اختصاص یابد. حجم عظیم بدهی دولت را بعنوان درآمد شناسایی کرده و معادل این مبلغ واهی هزینه و تعهد پرداخت ایجاد کرده است که مقداری از آن هم به طرح تحول بر می‌گردد و نتیجه اینکه در دو سال 93 و 94 مواجه با کسری 19 هزار میلیارد تومان روبرو شده‌ایم.

عضو سابق هیأت امنای تأمین اجتماعی ادامه داد: امسال تامین اجتماعی مجبور به بازپرداخت سود تسهیلات دریافتی است و با این روند سال آینده هم مبلغ افزایش می‌یابد بدون اینکه منابعی برای آن در نظر گرفته شده باشد و به نظر می‌رسد وام از توان قانونی صندوق بیشتر بوده است و در این وسط با افزایش بی قاعده بخشی از هزینه‌ها همچون بخش درمان هم روبرو بوده‌ایم.

اعتماد زاده اضافه کرد: تامین اجتماعی می تواند سالانه فقط یک دوازدهم بودجه خود را وام بگیرد اما تامین اجتماعی از طریق 300 شرکت زیر مجموعه خود ( یا تمامی سهام آنها یا بخشی از آن برای تامین اجتماعی است ) اقدام به گرفتن وام کرده است و  حاضر نیست مبلغ این وام را اعلام نماید و این نمونه عدم شفافیت دولت  است. 

عضو سابق هیأت امنای تأمین اجتماعی گفت: مقدار وام دریافتی مشخص نیست اما بازپرداخت سود تسهیلات آن در بودجه سال 96، 6 هزار میلیارد تومان است که ناشی از عملکرد مسئولین آن است.