به گزارش مشرق، انتشار مطلبی در سایت وزارت ورزش مبنی بر «گشایشهای حاصل از برجام در عرصه ورزش/ 65 میزبانی رشتههای مختلف ورزشی پس از اجرای برجام تا پایان سال 95» بار دیگر این موضوع را نشان داد که وزارت ورزش و جوانان علاقه خاصی دارد تا تمام مسائل را به برجام ربط دهد، همانگونه که وزیر ورزش و جوانان نیز چنین رودیکری را در پیش گرفته و در اظهارنظرهایش بارها به مقوله برجام پرداخته است.
یکی از آخرین اظهارنظرهای مسعود سلطانیفر در تاریخ 6 اردیبهشت 96 بود (تصویر اول) اگر چه او پیش از این هم چنین صحبتی کرده بود. (تصویر دوم)
تصویر بالا مربوط به سایت وزارت ورزش است
این در حالی است که مقام معظم رهبری در روز 10 اردیبهشت سال جاری در دیدار هزاران نفر از کارگران و کارآفرینان، با انتقاد از کسانی که حضور خود را موجب دور شدن سایه جنگ از کشور میدانند، افزودند: گاهی میشنویم بعضی میگویند یا در گذشته گفتهاند که "وقتی ما آمدیم مسئولیت پیدا کردیم، توانستیم سایه جنگ را از سر کشور رفع کنیم"، اما این حرفها درست نیست و واقعیت آن است که در تمامی سالهای متمادی، حضور ملت در صحنه، موجب رفع سایه جنگ و تعرض از سر ایران شده است.
با این حال استفاده ابزاری از موضوع برجام در وزارت ورزش و جوانان به همین جا ختم نمیشود. اینکه برجام در موارد اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و غیره چه تاثیراتی بر جامعه داشته یا نداشته است، محل بحث ما نیست و در این مقال نمیگنجد اما نکته این است که وزارت ورزش چند روز پیش میزبانی ایران در مسابقات بینالمللی را حاصل برجام دانست، موضوعی که با واقعیت فاصله زیادی دارد و بیشتر شبیه مانور تبلیغاتی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری است.
تصویر زیر خبر سایت وزارت ورزش است.
وزارت ورزش و جوانان تحت مدیریت مسعود سلطانیفر بر این باور است که برجام باعث گشایش در اخذ ویزای ورزشکاران و تسریع همکاریها و همچنین تسهیل و بهبود روند انجام تبادلات ارزی فدراسیونهای ورزشی و تامین هزینه اردوهای تیمهای ایرانی در کشورهای خارجی شده است.
در این خصوص باید گفت، همواره تمامی کشورهای دنیا حداقل در ظاهر بر این موضوع که ورزش از سیاست جداست، تاکید داشتهاند و اقدامی را صورت نمیدهند که نهادهای بالا دستی آنها از جمله کمیته بینالمللی المپیک نسبت به این موضوع حساس شوند. شاید در مواردی اخذ روادید برخی از کشورهای خاص دشوار بوده باشد اما هیچگاه این موضوع به مشکلی حاد برای ورزش بدل نشد که تیمهای ما حتی در بدترین شرایط تحریمی نتوانند در مسابقات آن کشورهای خاص شرکت و حضور پیدا کنند. (اگر هم بوده، تعداد قابل ملاحظهای نبوده است).
شاید بهتر باشد کمیته ملی المپیک در خصوص موضوع تبادلات ارزی به صورت مبسوط گزارشی را ارائه بدهد اما در این خصوص به همین نکته بسنده میکنیم که با وجود گذشت حدود دو سال از برجام، هنوز فدراسیونها و تیمهای ورزشی مجبورند پول ورودی مسابقات (و گاهی اوقات پول رزرو هتل) را به صورت نقدی بپردازند و نمیتوانند به صورت بانکی این کار را انجام دهند. یعنی تیمهای اعزامی پول را به صورت نقدی در جیب خود میگذارند و راهی مسابقات میشوند نمونه آن المپیک 2016 ریو، مسابقات وزنهبرداری قهرمانی آسیا که اخیرا در ترکمنستان برگزار شد و بازیهای کشورهای اسلامی. بگذریم از این نکته که هنوز پول بلوکه شده فوتبال ایران در فیفا آزاد نشده است، حتی پس از اجرای برجام.
سایت وزارت ورزش در جایی دیگر مینویسد: «از تیرماه 94 تا پایان سال 95 در مجموع 65 میزبانی در 20 رشته ورزشی کسب شده است و از ابتدای سال 96، میزبانی مسابقات بینالمللی ووشو و ماراتن پارس و دو میزبانی تکواندو و 5 میزبانی رویدادهای معتبر بین المللی کسب شده است.»
وزارت ورزش اعتقاد دارد برجام باعث شده ایران بتواند میزبانیهای مختلفی را در رشتههای ورزشی کسب کند. در گزارشی که در سایت رسمی وزارت ورزش و جوانان آمده، اشاره نشده که دقیقا این 65 میزبانی، برای چه مسابقاتی بوده و این سایت تنها به یک خط در این مورد بسنده کرده و گفته میزبانی مسابقات ووشو، ماراتن پارس و تکواندو از موارد معتبر این میزبانیها بوده است.
در این خصوص هم باید گفت، ایران در برخی از رشتهها سالیان زیادی است که میزبانی رویدادهای مختلفی را بر عهده داشته است. در مورد ووشو و تکواندو که دو رشته مورد نظر سایت وزارت ورزش است باید گفت، پیش از برجام بیش از 20 بار مسابقات تکواندو و 4 بار رقابت ووشوی جام پارس برگزار شده است. پس برگزاری این دو رویداد ارتباطی به برجام نداشته است.
در زیر به تعدادی از مسابقات که سالیان زیادی است در کشورمان تا به امروز برگزار میشود اشاره میکنیم:
28 دوره تکواندوی جام فجر
26 دوره مسابقههای بینالمللی بدمینتون
6 دوره مسابقات بین المللی ووشو جام پارس
25 دوره شطرنج جام فجر
دورههای متوالی کشتی جام تختی
برگزاری جامهای جهانی کشتی (پیش از برجام)
لیگ جهانی والیبال از سال 93
در خصوص دو رشته اسکی و تنیس هم باید گفت همه ساله مسابقات بینالمللی زیادی در این دو رشته با حضور نمایندگان کشورهای خارجی برگزار میشود.
این نکته هم ضروری است که در برخی از رشتهها مانند بوکس و جودو ، چند سالی است که مسابقات بینالمللی در ایران برگزار نمیشود. آیا میتوان عدم برگزاری مسابقات مختلف در دو رشته یاد شده را هم به برجام ارتباط داد؟
همچنین ایران در شرایط بد تحریمی هم میزبان مسابقات بزرگی بوده که برای اولین در تاریخ آن رشته رخ داده است. مسابقات توسعه جهانی واترپلو پیش از امضای برجام در تهران برگزار شد. ایران در خردادماه سال 94 میزبان این مسابقات بود. در مورد میزبانی لیگ جهانی والیبال و البته قهرمانی آسیا هم باید به تاریخهای پیش از امضای برجام مراجعه کرد. سیزدهمین دوره مسابقات قایقرانی قهرمانی آبهای آرام بزرگسالان و هفتمین دوره مسابقات قهرمانی قایقرانی آبهای آرام جوانان در سال 88 برگزار شد. در فوتبال و فوتسال هم همواره ایران در سالیان گذشته میزبان رویدادها و تیمهای مختلف بوده است.
شاید برای فهمیدن اینکه برجام چه تاثیری در ورزش کشور داشته و باعث چه گشایشی شده، نیاز به چشم بصیرت است، همان چشم بصیرتی که به ما کمک میکند تا بدانیم سایه جنگ را چه کسی از سر ایران برداشت و همان چشم بصیرتی که فقط وزارت ورزش از آن بهره میبرد و دیگران از آن بینصیب هستند چرا که تقریبا هر چیزی که در زمان تحریم در ورزش وجود داشته، در زمان پس از برجام هم شاهد آن هستیم.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که جزئیات دقیق میزبانیهای ایران در اختیار وزارت ورزش قرار دارد و اعداد این گزارش بر اساس آن چیزی که در منابع غیررسمی و رسمی وجود دارد، به نگارش درآمده است.