به گزارش مشرق، زهره طبیبزاده نماینده مجلس نهم شورای اسلامی گفت: در مجلس نهم تحقیق و تفحص از دانشگاه آزاد را هم داشتیم، البته اطلاعات قابلقبولی به ما ارائه نمیدادند و در برابر دهها نامهای که به دانشگاه ارسال میکردیم، از ارائه اطلاعات استنکاف میشد، ولی ما از طرق مختلف اطلاعاتی به صورت مستقیم و غیرمستقیم دریافت میکردیم که با تخلفات مالی گسترده در دانشگاه آزاد مواجه شدیم، یکی از آنها چگونگی واگذاری مناقصات بود.
طبیبزاده اضافه کرد: واگذاری پروژهها یا با مناقصه محدود یا بدون برگزاری مناقصه انجام میشد که این مسئله یکی از تخلفات ۲۵ ساله گذشته در دانشگاه آزاد بوده است و اهم آن تخلفات برای رسیدگی به قوه قضائیه ارجاع داده شده، ولی هیچ خبری از رسیدگی به این تخلفات نبود، در صورتی که اگر رسیدگی میشد، شاهد تخلفات جدید نبودیم.
نماینده مجلس نهم شورای اسلامی با بیان اینکه شیوههای غیرقانونی در دانشگاه آزاد یک روال رایج در سالهای گذشته بوده است، گفت: هر سال ۲۰۰ سکه میگرفتند و این سکهها را بین برخی اعضای هیأت موسس و هیأت امنا در بسیاری از سالها پخش میکردند و کسی به این مسئله رسیدگی نکرد.
وی افزود: این دانشگاه ظاهراً غیرانتفاعی بود، ولی عملاً برای انتفاع برخی اعضای هیأت مؤسس و هیأت امنا و رؤسای دانشگاه تشکیل شده است.
طبیبزاده گفت: در کشورهای پیشرفته دنیا از نظر علمی و صنعتی بهازای هر یک مهندس، ۵ تکنسین وجود دارد، ولی در ایران این مسئله برعکس است، در کشور ما با تورم دانشجویان و دانشآموختگان در مقاطع تحصیلات تکمیلی مواجهیم که بازار کار برای آنها وجود ندارد و این مسئله سبب سرخوردگی آنها میشود.
نماینده مجلس نهم شورای اسلامی اظهار داشت: در حال حاضر دانشگاه آزاد به کارخانه تولید مدرک و تولید دانشآموختگان مقاطع تحصیلات تکمیلی تبدیل شده است، بهطوری که در واحد رودهن که یک واحد کوچک در اطراف تهران است، سالانه ۷۰۰ دانشجوی رشته مترجمی زبان انگلیسی پذیرش میشود، آیا این تعداد دانشجوی رشته مترجمی نیاز کشور است؟ این فقط نمونهای از خروار بیقانونیهای دانشگاه آزاد است.
وی گفت: مردم زندگی را به خود تنگ میگیرند، ولی فرزندانشان را به دانشگاه آزاد میفرستند، اما ۹۰ درصد دانشآموختگان به خصوص در رشته علوم انسانی فاقد شغل هستند. بنابراین این دانشگاه را میتوان یک کارخانه تولید مدرک دانست که محصولاتش چیزی جز افسردگی فارغالتحصیلان و آسیبهای اجتماعی نیست، زیرا دانشآموختگان، شغلی ندارند و هزینهای که صرف دانشگاه آزاد کردهاند را هدررفته میبینند، بنابراین مسئولان باید به صورت جدی راجعبه این پدیده تجدیدنظر اساسی داشته باشند، زیرا بهجای تربیت دانشجویان فنی و حرفهای در کشور، دانشجویان مقاطع ارشد و دکتری تربیت میشوند که هیچ بازار کاری ندارند که این کار از سوی دانشگاه آزاد نهتنها خدمت به کشور نیست، بلکه خیانت به جوانان است.