به گزارش مشرق، «الکساندر کنیازف» کارشناس سیاسی روس در یادداشتی به بررسی اهداف آمریکا از استفاده بزرگترین بمب غیر اتمی در افغانستان پرداخته است.
در این یادداشت آمده است: به کار بردن بزرگترین بمب غیر اتمی از سوی آمریکا در ولسوالی «اچین» ولایت «ننگرهار» افغانستان از نظر ماهیت به حمله موشکی یک هفته قبل پنتاگون علیه پایگاه الشعیرات در استان حمص سوریه شباهت بسیار زیادی دارد.
در هر ۲ مورد نیز به لحاظ نظامی اثر این اقدامات ناچیز بوده و بیشتر هدف به نمایش گذاشتن قابلیت های نظامی آمریکا دنبال شده است. بنابراین ضد تروریستی تلقی شدن اینگونه اقدامات توجیه پذیر نبوده بلکه در حقیقت ترفندها و شگردهای واشنگتن می‌باشد تا ابتکارات سیاسی (بدون حضور «کاخ سفید») در فرآیندهای حل بحران سوریه و همچنین افغانستان را بی نتیجه باقی گذارد.
حمله موشکی پنتاگون به الشعیرات به خاطر ایجاد ابهاماتی در خصوص ضرورت توسعه روند مذاکرات سوری در «آستانه» بوده و با پرتاب بمب به اچین به نوعی روی ضرورت تقویت بعد نظامی حل مشکل افغانستان تاکید می‌شود که می‌تواند تلاش ها در جهت راه حل سیاسی مشکل را برای یک مدت طولانی به تاخیر اندازد.
البته پرتاب بمب به اچین بر مواضع داعش و طالبان در افغانستان حداقل تاثیر را خواهد داشت ولی همزمان می تواند روی تلاش های «مسکو» برای جلب طالبان به روند مذاکرات افغانستان تاثیر منفی گذارد. تصادفی نیست که آمریکا دقیقا در آستانه کنفرانس مسکو در خصوص افغانستان دست به چنین عملی زد.
لازم به ذکر است که ابتکار عمل مسکو در خصوص نشست های سه جانبه «روسیه - چین - پاکستان» بلافاصله با واکنش های بسیار منفی مواجه واشنگتن شد که با جلب ایران، هند و ازبکستان به این فرآیند ناراحتی آمریکا به مراتب بیشتر شده است.
از این نظر، پرتاب بمب روز گذشته آمریکا با تبلیغات ضد روسی بیشتر رسانه‌های افغانستان که طی ماه های اخیر مشاهده می‌شد، در یک خط قرار گرفته است.
دولت کابل مجبور به تائید حضور خود در این روند بوده و از موضع کاملا همسو با واشنگتن پیروی می‌کند که موافقت آن با حمله نیروی هوایی آمریکا به اچین این موضوع را تائید می‌کند.
با اینکه کابل در ظاهر، به اصطلاح ادب دیپلماتیک را رعایت می‌کند اما در اصل بر تخریب هر نوع اقدامات و پروژه های غیر آمریکایی برای حل مشکل افغانستان نظیر توافقنامه امنیتی چهارجانبه چین - تاجیکستان - پاکستان - افغانستان و یا مذاکرات مسکو می‌کوشد.
برجسته کردن موضوع افغانستان در اقدامات تبلیغاتی جدید واشنگتن توجیه دیگری نیز دارد. کابل در برنامه انتخاباتی «دونالد ترامپ» جایگاهی نداشت ولی هدف تقویت بعد نظامی (تشدید درگیری های نظامی) حل مشکل افغانستان در لابلای بیانیه های ترامپ در رابطه به ایران و چین مشاهده می‌شود.
اظهار نظرهای ضد ایرانی و ضد چینی رئیس جمهور جدید آمریکا هدف استفاده ابزاری از افغانستان علیه تهران و پکن (و همچنین مسکو از طریق آسیای مرکزی) را در نظر دارد. بنابراین باید انتظار اقدامات جدید واشنگتن در جهت افزایش حضور نظامی در افغانستان و از این طریق تاثیر گذاری روی شرایط منطقه را داشت.
