تلاش های ایران در نوع خود تحسین برانگیز است اما کشورهای دیگری هم متقاضی پوشش مناسب برای بسکتبال دختران هستند حتی آمریکا که کمپین های متعددی را برای متقاعد کردن فیبا به راه انداخت.

بگذریم در سال های طولانی ریاست فدراسیون در ایران، قابلیت های دیده نشده دختران بسکتبال، کل فعالیت های آنها را در جنبه بین المللی شدن تباه کرد در حالی که جا داشت فدراسیون علاوه بر مکاتبات مستمر در این سال ها، اقدام و عمل را فراموش نمی کرد و با تدارک کارآمدتر به مبارزه با مقاومت های فیبا در زمینه ممنوعیت پوشش دختران بسکتبال می پرداخت.

یک دهه سرگردانی
بسکتبال دختران بنا بر همین دلیل کم کاری ها، از تعامل متقابل فاصله گرفت و هدفمند نبودن فعالیت ها طی لااقل یک دهه گذشته مراحل پیشرفت در مهارت های این رشته را به تاخیر انداخت.

هم اینک و با نگاهی گذرا به وضعیت بسکتبال دختران ایران می توان به این نکته پی برد با وجود انواع روش ها و فنون تدریس، دختران ایران تا اندازه زیادی ار معلومات تخصصی یا حرفه ای این ورزش دور افتاده اند که دلیل عمده آن ضعف در رویکرد مناسب فدراسیون بسکتبال به اهداف قهرمانی به ویژه در ابعاد بین المللی بسکتبال دختران است.

فرصت های پیش رو
این روزها که تب حضور دختران ایرانی در بازی های نیمه رسمی عشق آباد فروکش کرده  و وعده دیدار ناظر فیبا از مسابقه ای با پوشش اسلامی دختران هنوز محقق نشده است، لیگ برتر دختران که به تازگی به پایان رسید فرصت مناسبی پدید آورد تا مهمترین ویژگی های بسکتبال مختص دختران ایرانی دیده و سنجیده شود.

 

دخترانی که بعد از ماجرای عشق آباد، نامه وزیر به فیبا و فعالیت های جهانی برای برداشته شدن ممنوعیت ها و همین طور حضور ناظر فیبا برای مشاهده طرح لباس جدید، انگیزه ها همین طور شکیبایی شان چند برابر شد تا چنانچه موانعی در برابرشان ایجاد شد انعطاف پذیرتر باشند. مانند غیبت فتانه هادوی سرمربی تیم ملی که در دیدارهای نهایی گروه های AوB بسکتبال دختران حاضر نشد.

بازخوردهای ضروری
به نظر می رسد بررسی شرایط فنی دختران بسکتبالیست با توجه به دورافتادگی شدید آنها از میادین بین المللی، نداشتن حامیان مالی در ایران و نیازمند بودن به امکانات و تجهیزات، به مطالعه عمیق و زمان کافی با استفاده از منابع مختلف علمی نیاز دارد.

آن گونه که پیداست بازیکنان لیگ برتر بسکتبال با وجود بهره گبری از تجربه کافی در چند سال گذشته در اوج پختگی و مهارت های این ورزش قرار دارند و امسال یکی از بهترین دوران ورزشی خود را در لیگ برتر به نمایش گذاشتند که بازخورد آن به تیم ملی بسکتبال دختران کمک می کند.

مشاهده سطح بازی بازیکنان پسر برای دختران و قابل قیاس بودن آن برای آنها می تواند اشکالات گروهی را به صورت جمعی و ایرادات فردی را به نحو انفرادی برطرف کند از این رو می توان به نتایجی هر چند کلی در رایج ترین سیستم تدریس بکارگیری مهارت های تکنیکی و تاکتیکی در میان دختران دست یافت.

گام سوم
زیاد به دنبال این نیستم بسکتبال و والیبال دختران را میان دو کفه ترازو وزن کنم و ببینم کدام سنگین تر است اما آنچه مسلم است الگوهای رایج پیشرفت دختران والیبال به نسبت فعالیت هایی که در سال های گذشته داشتند بهتر بوده است.

بسکتبالیست های دختر اما با وجود ظرفیت های جسمانی و فنی همین طور هوش و خلاقیت، با اتلاف وقت در برنامه ریزی به اهداف خود در زمینه های مختلف نرسیدند و امروز اگر نیم نگاهی به فعالیت های آنهاست، محصول حس رقابت و برتری جویی خود دختران بسکتبال،  تغییر در نگرش ها، علایق و در نهایت رشد دختران سایر ورزش ها از جمله والیبال است و این پرسش را مطرح می کند چرا دختران بسکتبالیست نتوانند در عرصه های داخلی و سپس با سرمایه گذاری خارج از محدودیت های بین المللی، اغیار را به نسبت توانمندی های خود مجاب کنند؟

 

بسکتبال دختران به غیر از وعده هایی که گاه پوچ است، به احساس تعهد و سازمان بندی مناسب نیاز دارد و پیش بینی اقدامات و امکاناتی که آنها را به هدف نزدیک می کند. بازی دختران در تورنمنت عشق آباد و انگیزه های تازه ای که در لیگ برتر بسکتبال پدیدار شد، دو گام بزرگ در راستای اصلاح و تکمیل برنامه های دختران بسکتبال بود که به صورت خودجوش و براساس همت جمعی برداشته شد. اینک گام سوم باقی مانده است که شامل شناخت، هدایت و حمایت مسئولان و نگاه مسئولانه به موضوع بسکتبال دختران است که باید دقیق و محکم در راه بکارگیری توانایی و قابلیت های دختران بسکتبالیست بکار گرفته شود.