در این میان سن و سال و میزان تحصیلات بی اهمیت بوده و در بین حاجی فیروزها کودک و جوان، تحصیل کرده و بی‌سواد برای کسب درآمد در روزهای پایانی سال با تنبکی در‌دست، پایکوبی می‌کنند.

بیشتر مکان‌های شلوغ و پرتردد را برای خودانتخاب می‌کنند و پشت بیشتر چراغ قرمزهای شهر صدایشان به گوش می‌رسد به طوریکه برای رونق کسب و کار خود با تنبک و سازهای دهنی مردم را شاد می‌کنند.

یکی از حاجی‌فیروزهای شهر که 26 ساله و دانشجو بود در خصوص درآمد و ساعت کاری خود گفت:  معمولا پشت چراغ قرمز را برای تنبک زدن انتخاب می‌کند و بیشتر در مناطق بالایی شهر که پول خوبی به حاجی فیروزها می‌دهند مستقر می‌شود.

وی در خصوص درآمد و انتخاب محیط کار خود گفت: بعد از دانشگاه پشت یکی از چراغ‌های قرمز شهر مستقر شده و بیشتر محله های بالای شهر را که پول بیشتری به آنها می‌دهند را انتخاب می‌کند و از 5 بعداز ظهر تا 12 شب مشغول به کار است.

این حاجی فیروز 26 ساله در رابطه با درآمد خود مبلغ مشخصی را اعلام نکرد ولی با اعلام رضایت گفت: درآمدش از این راه کفاف خرید شب عید و تهیه مایحتاجش را می‌دهد و روزهای پایانی سال با شلوغ شدن معابر در خیابان های شهر نیز همراه دونفر از دوستانش به صورت گروهی به زدن تنبک و ساز مشغول شده و درآمدشان را تقسیم می‌کنند.

وی درآمد گروهی در 3 روز پایانی سال را روزانه حدود یک میلیون اعلام کرد و گفت: درآمد کسب شده از این راه بین 3 نفر تقسیم می‌شود و پاسخگوی هزینه های آخر سال از قبیل خرید پوشاک و کرایه خانه آنها است.

حاجی فیروز 26 ساله در ادامه گفت: اوایل ماه آخر سال برای امرار معاش به دستفروشی مشغول بوده و با تمام شدن اجناس، لباس‌های حاجی فیروز را به تن کرده و از این راه کسب درآمد می‌کند.

وی با بیان اینکه اکثر حاجی فیروز‌های سطح شهر همان متکدیان هستند اظهار کرد: بیشتر متکدیان در پایان سال که بازار حاجی فیروزها حسابی گرم می‌شود ترجیح می‌دهند به جای تکدی گری، لباس‌های مخصوص به تن کنند و با آواز خوانی و تنبک زدن درامد بیشتری از این طریق کسب کنند.

حاجی فیروز 26 ساله در خصوص تهیه لباس مورد استفاده برای کار خود گفت: از یک شلوار گرم کن قرمز به همراه پیراهن هم رنگ آن استفاده می‌کند و با جلیقه مشکی و کلاه مقوایی خود را به حاجی فیروزهای شهر شبیه می‌کند و در طول انجام کار، روی خود را سیاه می‌کند.