سید وحید حسینی در «همایش اسلام طبیعت و محیط زیست» با انتقاد از روند سیاستزدگی در راه رفع معضل آلودگی هوای کشور اظهار کرد: آلودگی هوای تهران بهصورت عمده در یکسوم روزهای سال، مهمان پایتخت است و هر سال بیش از 100 روز هوا در وضعیت ناسالم و آلوده قرار دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شریف افزود: در تقویم سالهای اخیر، ماههای آبان و آذر و دی همواره شاهد اپیزودهای متوالی آلودگی هوا هستیم مثلاً در سال گذشته 22 روز متوالی در آذر و دی، هوا ناسالم بود.
حسینی گفت: در تهران محله کمآلوده و محله بیشترآلوده نداریم و فقط تمرکز انتشار آلودگی هوا بر مرکز پایتخت است؛ آلودگی هوای این شهر حتی از عکسهای ناسا هم پیداست و با یک لکه خاکستریرنگ از آسمان هم شناخته میشود.
حسینی تصریح کرد: مدیریت آلودگی هوای تهران در دست باد است و تنها باد میتواند آلودگی را از شهر ببرد؛ به گزارش سازمان بهداشت جهانی سالانه 26 هزار نفر در کشور جان خود را بر اثر آلودگی هوا از دست میدهند که سهم تهران از این عدد، حدود 6هزار نفر است.
وی افزود: دود دیزل سرطانزاست؛ تصلّب شرایین و گرفتگی قلبی میآورد، برآورد شده است؛ آلودگی هوا 18 هزار میلیارد تومان صدمات سالیانه در تهران دارد.
این استاد دانشگاه صنعتی شریف تأکید کرد: بررسیهای دانشگاهی نشان میدهد مقصران چنین وضعی خودروهای تهران هستند و نقش هر خودرو در میزان آلودگی تولیدی معلوم شده است مثلاً پیکان بهاندازه 20 خودروی عادی یورو2 و 200 ماشین هیبریدی دود تولید میکند؛ وضع موتورسیکلتها هم به همین منوال است و بسیار آلاینده هستند.
حسینی با طرح این پرسش که راه حل اجتماعی و سیاسی چنین وضعی چیست، اظهار کرد: جای این بحث در علوم انسانی و همایشهای اینچنینی است.
وی در ذکر چالشهای غیرمهندسی بحث آلودگی هوا گفت: حل این معضل در درازمدت رخ میدهد و یک مدیر ریسک نمیکند که وارد مشکلی شود که 10 سال بعد حل شود؛ آلودگی هوا از سویی ذینفعان متعددی دارد و 17 سازمان در آن مسئولیت دارند، همچنین در بحث از رده خارج کردن وسائل نقلیه آلاینده فرسوده، بحث فقیر و غنی پیش میآید اما این پرسش هنوز پابرجاست که؛ آیا یک فقیر حق دارد با تردد موتور و خودروی فرسودهاش، معادل 30نفر دیگر آلودگی هوا تولید کند؟
بهگفته مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، سیاستزدگی موجب شده است هیچ دولتی در بحث حمل و نقل عمومی به داد شهرداریها نرسد؛ این عدم تعامل در 30سال اخیر همواره بوده و تنها یک استثنا داشت که رییسجمهور و شهردار تهران در یک راستا بودند که پیشرفتهایی حاصل شد.
وی در پاسخ به این پرسش یکی از دانشجویان در خصوص سهم شهرداری در کاهش آلودگی هوا گفت: این سهم عمدتاً به حمل و نقل عمومی برمیگردد که شهرداری مشکل بودجه دارد مثلاً یک اتوبوس تککابین 600 میلیون و یک اتوبوس بیآرتی نزدیک یک میلیارد تومان قیمت دارد و این درحالی است که سرمایهگذاری در حمل و نقل عمومی برای شهرداریها هیچ سودی در برابر هزینههای متعدد ندارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شریف افزود: در تقویم سالهای اخیر، ماههای آبان و آذر و دی همواره شاهد اپیزودهای متوالی آلودگی هوا هستیم مثلاً در سال گذشته 22 روز متوالی در آذر و دی، هوا ناسالم بود.
حسینی گفت: در تهران محله کمآلوده و محله بیشترآلوده نداریم و فقط تمرکز انتشار آلودگی هوا بر مرکز پایتخت است؛ آلودگی هوای این شهر حتی از عکسهای ناسا هم پیداست و با یک لکه خاکستریرنگ از آسمان هم شناخته میشود.
حسینی تصریح کرد: مدیریت آلودگی هوای تهران در دست باد است و تنها باد میتواند آلودگی را از شهر ببرد؛ به گزارش سازمان بهداشت جهانی سالانه 26 هزار نفر در کشور جان خود را بر اثر آلودگی هوا از دست میدهند که سهم تهران از این عدد، حدود 6هزار نفر است.
وی افزود: دود دیزل سرطانزاست؛ تصلّب شرایین و گرفتگی قلبی میآورد، برآورد شده است؛ آلودگی هوا 18 هزار میلیارد تومان صدمات سالیانه در تهران دارد.
این استاد دانشگاه صنعتی شریف تأکید کرد: بررسیهای دانشگاهی نشان میدهد مقصران چنین وضعی خودروهای تهران هستند و نقش هر خودرو در میزان آلودگی تولیدی معلوم شده است مثلاً پیکان بهاندازه 20 خودروی عادی یورو2 و 200 ماشین هیبریدی دود تولید میکند؛ وضع موتورسیکلتها هم به همین منوال است و بسیار آلاینده هستند.
حسینی با طرح این پرسش که راه حل اجتماعی و سیاسی چنین وضعی چیست، اظهار کرد: جای این بحث در علوم انسانی و همایشهای اینچنینی است.
وی در ذکر چالشهای غیرمهندسی بحث آلودگی هوا گفت: حل این معضل در درازمدت رخ میدهد و یک مدیر ریسک نمیکند که وارد مشکلی شود که 10 سال بعد حل شود؛ آلودگی هوا از سویی ذینفعان متعددی دارد و 17 سازمان در آن مسئولیت دارند، همچنین در بحث از رده خارج کردن وسائل نقلیه آلاینده فرسوده، بحث فقیر و غنی پیش میآید اما این پرسش هنوز پابرجاست که؛ آیا یک فقیر حق دارد با تردد موتور و خودروی فرسودهاش، معادل 30نفر دیگر آلودگی هوا تولید کند؟
بهگفته مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، سیاستزدگی موجب شده است هیچ دولتی در بحث حمل و نقل عمومی به داد شهرداریها نرسد؛ این عدم تعامل در 30سال اخیر همواره بوده و تنها یک استثنا داشت که رییسجمهور و شهردار تهران در یک راستا بودند که پیشرفتهایی حاصل شد.
وی در پاسخ به این پرسش یکی از دانشجویان در خصوص سهم شهرداری در کاهش آلودگی هوا گفت: این سهم عمدتاً به حمل و نقل عمومی برمیگردد که شهرداری مشکل بودجه دارد مثلاً یک اتوبوس تککابین 600 میلیون و یک اتوبوس بیآرتی نزدیک یک میلیارد تومان قیمت دارد و این درحالی است که سرمایهگذاری در حمل و نقل عمومی برای شهرداریها هیچ سودی در برابر هزینههای متعدد ندارد.