گروه سیاسی مشرق؛ در حالی که مردم مسلمان کشور بحرین توسط رژیم فاسد و ظالم آل خلیفه و آل سعود سرکوب می شوند دیدار وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران که از سوی افکار عمومی به عنوان حامی مستضعفین و مظلومان این کشور محسوب می شود، معانی غم انگیز و تعجب آوری را به همراه دارد.

مطمئنا دیدار صالحی با خالد بن احمد آل خلیفه همتای بحرینی وی، در چهارچوب برنامه های دیپلماتیک تنظیم شده بود ولی نکته دردآور آنجاست که صالحی در این دیدار هیچ اشاره ای به جنایات آل خلیفه در بحرین نمی کند و فقط دو طرف را به خویشتنداری و مذاکره دعوت می کند.

صالحی در حالي با همتای بحرينی خود ديدار و رژيم متبوع وی را به مذاکره با مردم دعوت می کند که دو گروه "14 فوريه" و "جنبش آزادگان" به عنوان گروه های مرجع در قيام مردم بحرين، از اساس با هر نوع مذاکره با رژيم نامشروع آل خليفه مخالفند و تنها بر برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه تأکيد می کنند.

باید از صالحی پرسید که آیا جا نداشت به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران که بزرگ ترین حامی معنوی مردم به پاخواسته مسلمان محسوب می شود، حداقل کلامی در نفی جنایات آل خلیفه بیان شود؟ ولی متاسفانه انگار اینگونه تحرکات انقلابی در دستگاه دیپلماسی جای خود را با تعارفات سیاسی عوض کرده است.

این جا باید دید که چرا در این دیدار کلامی از مردم بحرین و حق آنان به میان نمی آید. رییس دستگاه دیپلماسی باید پاسخ دهد که چرا و با چه تفکری به این دیدار رفته و چرا درصدد دفاع از مردم بحرین بر نیامده اند؟

این دیدار نکات عجیب دیگری هم دارد. با این وجود که وزیر امور خارجه کشورمان هیچ واکنشی به قتل کودکان و مردم بی گناه در کشور بحرین نشان نمی دهد ولی وزیر امور خارجه بحرین با جسارت تمام تلویحا ادعای دخالت در امور داخلی خود از سوی دیگر کشورها ( بخوانید ایران) را مطرح و از ایران می خواهد در امور داخلی این کشور دخالت نکند.