به گزارش مشرق به نقل از تارنمای «بیروت پرس»، هر تغییری که در عرصه سیاسی و میدان های نبرد سوریه رخ می دهد در واقع از برکت های آزادسازی حلب است. پس لرزه های آزادسازی این شهر به مدت درازی ادامه خواهد داشت. مرحله پس از آزادسازی حلب مانند مرحله پیش از آن نخواهد بود. این یک اصل ثابتی است که همه تحرکات در عرصه سیاسی و نظامی به آن وابسته است. بیشتر این تحرک ها شگفت آور و پرشتاب خواهد بود. در راس این شگفتی ها موضعگیری های ضد اسلامی ترامپ است. او در این زمینه هیچ تفاوتی میان مذاهب و جریان ها و گروه ها قائل نشد. موضع گیری های ترامپ، شکاف را میان کشورهای اسلامی و وی افزایش خواهد داد. در بین این کشورها ترکیه قرار دارد که در داشتن روابط با روسیه یا آمریکا در تردید است. این موضع گیری های ترامپ سبب می شود که ترکیه به روسیه گرایش پیدا کند. ترکیه در این زمینه تردیدی ندارد که با چنین اقدامی از منافع و امنیت خود محافظت خواهد کرد. در سیاست هنگامی که پای منافع در میان باشد احتمال رخ دادن هر اتفاقی وجود دارد. به طوری که امکان دارد دشمن امروز به دوست فردا تبدیل شود و عکس این مساله هم درست است.

تردیدی نیست که ترکیه تا این لحظه از حضور در نشست آستانه اکراه داشت اما این کشور بر خلاف میل باطنی خود در این نشست شرکت می کند. به ویژه این در شرایطی است که موضعگیری های جبهه النصره حالتی از دشمنی آشکار میان ترکیه و این جبهه را ترسیم کرد. زیرا جبهه النصره اعلام کرد که روند سیاسی هیچ گاه به سود انقلاب سوریه نیست و کشورهایی که به مخالفان فشار آوردند تا در نشست آستانه شرکت کنند در افزایش اختلاف میان گروه های مخالف نقش داشتند. همچنین جبهه النصره نشست آستانه را دسیسه و کسانی را که در آن شرکت کرده اند توطئه گر معرفی کرد.

بنابراین جبهه النصره اعلام جنگ می کند. به نظر می رسد آنچه در استان ادلب رخ می دهد جنگ آشکاری از سوی جبهه النصره علیه همه گروه ها از جمله جنبش احرار الشام بازیچه جبهه النصره است که تصمیم گرفت در نشست آستانه شرکت نکند. جنبش احرار الشام از اختلاف درونی رنج می برد و شکاف ژرفی میان عناصر اخوانی و سلفی تندرو آن وجود دارد.

موضع گیری جبهه النصره درباره نشست آستانه پس از تدابیر ترکیه صورت گرفت که به موجب آن به طور موقت پیشروی در شهر الباب متوقف شد و جبهه ای نظامی برای رویارویی با جبهه النصره تشکیل شد. گروه هایی که در نشست آستانه حضور دارند افزون بر بررسی آتش بس، پیشنهاد کرده اند نیروی مشترکی میان آنان و ارتش سوریه به فرماندهی روسیه و ترکیه برای مبارزه با داعش تشکیل شود. این پیشنهادی است که پس از اقدام های جبهه النصره در ادلب، این گروه را هم هدف قرار خواهد داد. آشکار است که کانال های اطلاعاتی این مرحله را با همه پیچیدگی ها و تناقض های آن مدیریت می کنند تا ائتلاف سازی ها و صف بندی ها مشخص شود. این مساله ای است که سبب می شود مرحله آینده با شگفتی هایی همراه شود که شاید جبهه النصره به طور موقت در میدان های نبرد دست برتر را داشته باشد. این موضوعی است که ترکیه را در برابر گزینه های تلخی قرار خواهد داد. به نظر می رسد جبهه النصره دوست ترک ها از نظر تغییر ائتلاف سازی ها مانند داعش عمل خواهد کرد.

بدون تردید روسیه در به وجود آوردن چنین وضعیتی نقش داشت. روسیه با پشتیبانی از سوریه در آزادسازی حلب، ترکیه را در وضعیتی پیچیده قرار داد و در مراحل آینده ترک ها را وادار خواهد کرد تا از برخی از خواسته های خود عقب نشینی کنند. این اقدام ها زمانبر خواهد بود تا موضع گیری ها دولت آمریکا مشخص شود. به طوری که روسیه اعلام کرده است حل سیاسی بحران سوریه بدون مشارکت کارامد آمریکا تکمیل نخواهد شد. بدون تردید تنها برنده این تحولات و تغییر دیدگاه ها نظام سوریه است و همه عرصه های نظامی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در انتظار آن است.