مشرق- حتما خبر را شنیده اید. "محمد رویانیان، علی پروین، لطف الله فروزنده دهکردی، محمد پنجعلی و محمدحسین نژاد فلاح به عنوان اعضای جدید هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس منصوب شدند." این یعنی پایان بلاتکلیفی چند ماهه یکی از محبوب ترین باشگاه های کشور که القصه، حال و روز خوشی هم در لیگ برتر ندارد؛ اما نگاهی اجمالی به این نام ها، با وجود احترام آمیز بودن شخصیت حقیقی آنها، موجبات تاسف بسیاری از اهالی ورزش و فوتبال شده است. این انتصاب ها آنقدر نا امید کننده بود که چشم انداز چندان روشنی را پیش روی وزیر قرار نمی دهد. شاید بتوان اینگونه دید که، خود بخوان از این انتصاب ها حدیث مجمل!
اما چه چیز موجب می شود تا چنین اسف نامه ای روی خط قرار گیرد؟ به راستی که می توان عنوان داشت، این انتصاب ها و بررسی زوایای آن چون درد است که از هر سو خوانده شود، یک معنی دارد. از ابتدای خبر ارسالی روی خروجی رسانه ها آغاز می کنیم؛ اما ابتدا و انتهای آن توفیری ندارد که ندارد.
اول. مگر سردار رویانیان رئیس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت نیست و به معنای شغلی 24 ساعته نیست؟ اکنون، او چگونه می خواهد این کشتی بحران زده را بدون آگاهی از فوتبال و مافیایش، به سر منزل مقصود برساند؟ و ...، ده ها پرسش دیگر که پاسخی ندارد به غیر از اینکه، افسوسی بر انتصاب هایی نادرست و فاقد مبنای تحلیلی درست!
دوم. علی پروین و محمد پنجعلی را فوتبالی های این انتصاب می دانند و همین یعنی ما را با سایر رشته ها کاری نیست. چه روزی مسئولان بر تب فوتبال زدگی خود غلبه خواهند کرد و سایرین را چون طفلانی یتیم نخواهند دید؟ از روزهای نیامده و سراب ها نگوییم؛ اما به راستی، پروین نماد چه چیزی در فوتبال این مرز و بوم است؟ قرار است کدامین ناداشته را به این تیم و هوادارانش تزریق کند؟ علم نداشته یا لمپنیزم ریشه دار در دهه پنجاه و شصت شمسی؟ مگر عملکرد وی در دوران حضور در استیل آذین چگونه بوده که اکنون این آزموده را بار دیگر می آزماییم؟ دیگر سخنی درباره محمد پنجعلی نداریم که سکوت، بهترین واکنش به این انتصاب است!
سوم. محمدحسین نژادفلاح بار دیگر به این تیم بازگشت تا کدامین کار ناکرده در دوران سابق را به پایان برساند؟ شاید خصلت دوران مدرن، فراموشی انسان باشد؛ اما مگر تصاویر در آغوش کشیدن و همراهی محمد عباسی پس از رای اوردن برای این وزارت از سوی این نماینده را می شود فراموش کرد؟ نزادفلاح که بار دیگر به این باشگاه بازگشته، در دوران جلوس بر صندلی نمایندگی مردم، چه طرحی در جهت ارتقای ورزش و فوتبال این دیار داشته است؟ چه تعداد نطق یا تذکر ورزشی از وی شنیده شده که بار دیگر، چنین مسئولیت خطیری به وی واگذار می شود؟
چهارم. محمد عباسی که شناختی از وی میان ورزشی ها وجود نداشت را می توان با انتصابات اخیرش بیشتر شناخت. این هیئت مدیره و مدیرعامل که اولین گام های حساس وی بود، نوید بخش روزهای خوبی نیست. باید نگران ورزش و فوتبال بود و البته، محمد عباسی.
اما چه چیز موجب می شود تا چنین اسف نامه ای روی خط قرار گیرد؟ به راستی که می توان عنوان داشت، این انتصاب ها و بررسی زوایای آن چون درد است که از هر سو خوانده شود، یک معنی دارد. از ابتدای خبر ارسالی روی خروجی رسانه ها آغاز می کنیم؛ اما ابتدا و انتهای آن توفیری ندارد که ندارد.
اول. مگر سردار رویانیان رئیس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت نیست و به معنای شغلی 24 ساعته نیست؟ اکنون، او چگونه می خواهد این کشتی بحران زده را بدون آگاهی از فوتبال و مافیایش، به سر منزل مقصود برساند؟ و ...، ده ها پرسش دیگر که پاسخی ندارد به غیر از اینکه، افسوسی بر انتصاب هایی نادرست و فاقد مبنای تحلیلی درست!
دوم. علی پروین و محمد پنجعلی را فوتبالی های این انتصاب می دانند و همین یعنی ما را با سایر رشته ها کاری نیست. چه روزی مسئولان بر تب فوتبال زدگی خود غلبه خواهند کرد و سایرین را چون طفلانی یتیم نخواهند دید؟ از روزهای نیامده و سراب ها نگوییم؛ اما به راستی، پروین نماد چه چیزی در فوتبال این مرز و بوم است؟ قرار است کدامین ناداشته را به این تیم و هوادارانش تزریق کند؟ علم نداشته یا لمپنیزم ریشه دار در دهه پنجاه و شصت شمسی؟ مگر عملکرد وی در دوران حضور در استیل آذین چگونه بوده که اکنون این آزموده را بار دیگر می آزماییم؟ دیگر سخنی درباره محمد پنجعلی نداریم که سکوت، بهترین واکنش به این انتصاب است!
سوم. محمدحسین نژادفلاح بار دیگر به این تیم بازگشت تا کدامین کار ناکرده در دوران سابق را به پایان برساند؟ شاید خصلت دوران مدرن، فراموشی انسان باشد؛ اما مگر تصاویر در آغوش کشیدن و همراهی محمد عباسی پس از رای اوردن برای این وزارت از سوی این نماینده را می شود فراموش کرد؟ نزادفلاح که بار دیگر به این باشگاه بازگشته، در دوران جلوس بر صندلی نمایندگی مردم، چه طرحی در جهت ارتقای ورزش و فوتبال این دیار داشته است؟ چه تعداد نطق یا تذکر ورزشی از وی شنیده شده که بار دیگر، چنین مسئولیت خطیری به وی واگذار می شود؟
چهارم. محمد عباسی که شناختی از وی میان ورزشی ها وجود نداشت را می توان با انتصابات اخیرش بیشتر شناخت. این هیئت مدیره و مدیرعامل که اولین گام های حساس وی بود، نوید بخش روزهای خوبی نیست. باید نگران ورزش و فوتبال بود و البته، محمد عباسی.
