
به گزارش مشرق، مهران مدیری تنها یک جمله گفت و بعد هم رسماً عنوان کرد که منظورش از حرفهایی که زده دولت یازدهم و مذاکرهکنندگان هستهای نبوده است. انتظار میرفت پس از موضع شفاف و منطقی مدیری حداقل ناسزاگویی به این هنرمند مردمی از سوی چهرههای شناخته شده کاهش پیدا کند، اما برخی دوست ندارند حرف مدیری را قبول کنند و جالب است که موج بدوبیراهگویی علیه او شدت گرفته است.
در تازهترین مورد از موضعگیریهای تند میتوان به یادداشت احمد طالبینژاد، منتقد و نویسنده سینمایی و نیز موضعگیری شتابزده صادق زیباکلام اشاره کرد.
از جمله کسانی که پس از تکذیبیه مدیری نیز عصبانیتش فروکش نکرده و دست به قلم برده احمد طالبینژاد، منتقد معروف سینماست. او با انتشار یادداشتی به انتقاد از مهران مدیری پرداخته است.
طالبینژاد در بخشی از یادداشت خود نوشته «سیاست و هنر هرگز آبشان توی یک جوی نرفته یا اگر رفته، به معجونی تلخ و گاه کشنده، تبدیل شده است.»
جالب است که طالبینژاد منتقدی است که یکی از سیاسیترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران با عنوان «قصهها» را جزو بهترین آثار تاریخ سینمای ایران میداند و سال گذشته خواهان ارائه این فیلم به اسکار هم شده بود و حالا او میگوید که هنر و سیاست آبشان در یک جوی نمیرود!
ریشه این تندرویهای ژورنالیستی را باید در تعصبات سیاسی و جناحی دانست. حملهکنندگان به مهران مدیری که حتی حاضر نیستند حرف او را درباره اینکه سخنانش علیه شخص یا جناح سیاسی خاصی نبوده، از او قبول کنند، چگونه دم از دموکراسی، اخلاق و آزادی بیان میزنند؟ موضعگیریهای اخیر برخی چهرهها علیه یک هنرمند نشان میدهد که بداخلاقیهای اجتماعی به خصوص در فضای مجازی متأسفانه از سوی نخبگانی که تمایلات پررنگ سیاسی دارند ترویج میشود و تا زمانیکه نگاه ملی به پدیدههای هنری و اجتماعی وجود نداشته باشد، متأسفانه این بداخلاقیها هم ادامه دارد.