به گزارش مشرق به نقل از گل، هزاران هزار تماشاگري كه در هر دربي سكوهاي ورزشگاه را پر مي كنند، ساعت ها به انتظار مي نشينند به اين اميد كه تماشاگر هنرنمايي بازيكنان محبوب شان باشند، اما گاه اين هنرنمايي ها رنگ ديگري به خود گرفته و «مشت و لگد» جاي «دريبل و شوت» را گرفته است. در 43 سالي كه از عمر ديدارهاي پرسپوليس و استقلال مي گذرد، تنش هاي ريز و درشتي در ميدان به وجود آمده كه در ادامه 3 دعواي مشهور دربي را با هم مرور مي كنيم.
دربي ششم؛ يكشنبه 27 دي 1349
پرسپوليس كه ستارگاني مثل همايون بهزادي، علي پروين و مهراب شاهرخي را در تركيب داشت، در دقيقه دوم بازي با گل حسين كلاني پيش افتاد. رايكوف هم كه در تركيب تيمش از مردان مشهوري مثل پرويز قليچ خاني، كارو حق ورديان و علي جباري سود مي برد، در نيمه دوم عباس مژدهي را به زمين فرستاد و همين بازيكن بود كه در دقيقه 75 كار را به تساوي كشيد. در هشت دقيقه مانده به پايان در یک درگیری فوتبالی محراب شاهرخی به زمین افتاد و پرسپولیسی ها به بازی خشن مدافع استقلال اعتراض کردند. مهدی لواسانی مدافع استقلال اخراج و بدنبال آن حسین کلانی و همایون بهزادی نیز با کارت قرمز روبرو شدند.اين بازي بعد از چند دقيقه درگيري و جنجال نيمه تمام ماند و نتيجه آن 3-0 به سود استقلال اعلام شد. سه اخراجی بازی به همراه محراب شاهرخی یک سال محروم شدند که محرومیت این بازیکنان در آبان ماه 1350 بخشیده شد. شاهرخی در حالی محروم شد که حاج ابوالحسن داور بازی اذعان کرده بود که او هیچگونه فحاشی نکرده و بی گناه است!
دربي سي و هشتم؛ جمعه 30 دي 1373
پرسپوليس كه بعد از كنار گذاشتن علي پروين، حميد درخشان را روي نيمكت نشانده بود، در پانزده دقيقه ابتدايي نيمه دوم با پنالتي فرشاد پيوس و ضربه سر بهزاد داداش زاده با دو گل جلو افتاد. روال بازي به گونه اي بود كه تصور مي شد پرسپوليس برنده اين بازي از مرحله نيمه نهايي ليگ است (در آن سال ليگ در دو گروه برگزار مي شد) اما تكل خشن رضا شاهرودي روي محمد تقوي و 10 نفره شدن پرسپوليس، جريان بازي را كاملاً دگرگون كرد. ابتدا صادق ورمزيار در دقيقه 80 نتيجه را كم كرد و 6 دقيقه بعد ادموند اختر دروازه عابدزاده را باز كرد تا همه چيز برابر شود. بعد از اين گل بود كه مجتبي محرمي و امير قلعه نويي در وسط زمين از خجالت هم درآمدند و بازي با هجوم تماشاگران به زمين نيمه تمام ماند. يك روز بعد، نتيجه بازي 3-0 به سود استقلال اعلام شد و چند بازيكن از هر دو تيم، با محروميت هاي طولاني مواجه شدند. عملكرد احمد ابهران، داور اين بازي هم باعث شد كه از سال بعد، داوران خارجي براي مدتي طولاني دربي را سوت بزنند. بازي برگشت اين دو تيم، در ورزشگاهي خالي از تماشاگر در بندر عباس و به قضاوت مهدي اخوان برگزار شد و بدون گل به پايان رسيد.
دربي چهل و نهم؛ جمعه 9 دي 1379
اين بازي يك حساسيت ويژه داشت و آن هم حضور مهدي هاشمي نسب در تركيب اصلي استقلال بود؛ بازيكني كه تا فصل پيش براي پرسپوليس به ميدان مي آمد و قاتل استقلال شده بود.
منصور پورحيدري در اين بازي، هاشمي نسب را در خط حمله به كار گرفت اما اين پرسپوليس بود كه با پنالتي بهروز رهبري فرد در دقيقه 58 به گل اول رسيد. ده دقيقه بعد محمد نوازي با يك ضربه ايستگاهي از نزديكي هاي خط اوت، بازي را به تساوي كشيد و در پنج دقيقه پاياني، هاشمي نسب گل دوم استقلال را زد و غش كرد! اما اين گل هم دوامي نداشت و علي كريمي در دقيقه 87 بازي را به تساوي كشيد.
برخلاف دعواهاي گذشته، اين بار جنجال ها بعد از سوت پايان شروع شد؛ با مشتي كه پرويز برومند به صورت پايان رافت زد و پس از آن هم نوبت به حميد استيلي و محمد نوازي رسيد كه مشت و لگدي روانه هم كنند. اين دعوا تاثيري بر نتيجه بازي نداشت ولي محروميت هايي براي بازيكنان رقم زد.
