سرویس ورزش مشرق، پس از ناکامی تکواندو در المپیک ریو چشم علاقه مندان به این رشته به آذربایجان و فینال گرند پری و جام جهانی بود تا با درخشش هوگوپوشان ایران در شیاپچانگ باکو خاطرات تلخ ریو از ذهن شان پاک شود. اما افسوس که یک ناکامی بزرگ دیگر برای تکواندو ایران رقم خورد. مردان هوگوپوش ایران با شکست برابر کره و ترکیه نه چندان مطرح و پیروزی سخت برابر روسیه از دور رقابت ها حذف شدند تا سال تلخ تکواندوی ایران کامل شود.
اما پس از این ناکامی شاهد استعفای مدیر تیم های ملی و سرمربی تیم ملی بودیم که پس از المپیک هم شایعه برکناری آنها به گوش رسید. استعفاهایی که بیشتر شبیه به پاک کردن صورت مسئله می ماند و شاید چه بسا باعث تضعیف تکواندو ایران هم بشود.
به اعتقاد صاحب نظران و کارشناسان این رشته اگر پس از المپیک اقدام به بررسی علل عدم کسب نتیجه مردان هوگوپوش در ریو می شد، به آسانی می توانستیم در باکو بازهم قدرت تکواندوی ایران را به رخ همگان بکشیم.
بیژن خراسانی از کارشناسان خبره تکواندو در گفتگو با
مشرق با اشاره به ناکامی تکواندو ایران در المپیک ریو گفت: اتفاقی که در ریو افتاد نیاز به کارشناسی و موشکافی داشت. ملی پوشان و کادر فنی ما چیزی به لحاظ فنی و تکنیکی کم نداشتند و واقعیت امر را باید در حاشیه های اطراف تیم ملی جویا می شدیم. البته آقای پولادگر مدعی شدند که میزگردی تشکیل شده و کارشناسنان در آن به ارائه نظرات خود خواهند
پرداخت اما به واقع مشکلات موجود کارشناسی نشد و اگر هم میزگردی تشکیل شد یا نتیجه ای نداشت و یا نتیجه آن بازگو نشد که حاصل آن هم باعث تکرار ناکامی تیم ملی در جام جهانی شد.
وی افزود:
در فدراسیون تکواندو چیزی به اسم کمیته فنی وجود ندارد و کمیته فنی یعنی نظر شخصی آقای پولادگر و البته گاهی هم نظر آقای ذوالقدر. در فدراسیون تکواندو هر کسی منتقد بوده و به درست یا غلط انتقاد کرده تحمل نشده و همواره از بین رفته است و این مسئله باعث شده تا خانواده تکواندو به یک جامعه از هم گسیخته تبدیل شده است.
خراسانی درباره ابقای بیزن مقانلو بعد از المپیک ریو گفت: باید بپذیریم که برای سرمربی تیم ملی هزینه هایی هم شده است و می بایست او را نگه می داشتیم و استفاده می کردیم اما باید مشکل را می فهمیدیم و برای حل آن برنامه ریزی می کردیم. نباید با کنار گذاشتن مهدی بی باک و مهرداد یوسفی به نوعی مشکلات را به گردن آنها می انداختیم.
وی درباره استعفای مدیر با تجربه تیم های ملی گفت: به اعتقاد من استعفا به این صورت درست نیست. باید قبول کنیم که ذوالقدری سالیان سال زحمات زیادی برای تکواندو کشور کشیده و در این برهه از زمان هم بار سنگینی بر دوشش بود و در این مدت انتقادات زیادی از او شد. شاید مدیر سازمان تیم های ملی نباید به همه سفرهای ملی می رفت اما قطعا حضورش در کنار تیم ملی نیاز بوده که با نظر رئیس فدراسیون اعزام می شد.
به اعتقاد من اگر آقای پولادگر کمی دوستانه تر عمل می کرد و صمیمانه برای نتایج ضیف کسب شده عذر خواهی می کرد بهتر بود نه اینکه سعی کنند تا با عباراتی همچون لابی در قرعه کشی جام جهانی و تلاش جمعی برای قهرمانی آذربایجان بعنوان میزبان قهرمانی آذربایجان را کم رنگ جلوه کنند. به هر حال آقای پولادگر دارای سمت جهانی هستند و می توانستند با حضور در مراسم قرعه کشی از تخلف های احتمالی جلوگیری کنند که این اتفاق صورت نپذیرفت.
وی در پایان افزود: مدیریت پایدار باعث پیشرفت می شود اما متأسفانه در ایران مدیریت پایدار به خودخواهی و غرور کاذب می رسد و اگر این غرور نباشد و مدیران ما همانطور که روز اول سر کار می آیند، بمانند نتیجه کار بسیار خوب خواهد بود. در تکواندو ما شاهد بودیم که همین غرور باعث شده تا اکثر قهرمانان ما از خانواده تکواندو دور شوند و مهره های کارسازی همچون ساعی، خدادا، افلاکی و... که هزینه های زیادی برای پرورش آنها شده است یکی پس از دیگری سوختند.
