به گزارش خبرنگار فرهنگي مشرق، سينمايي ورطه به نويسندگي و کارگرداني جيمز کامرون سرباز کهنه کار سينماي يهودي امريکا، ماجراي گروهي کاوشگر دريايي آمريکايي است که در زمان جنگ سرد براي خنثي سازي بمب هاي اتمي يک زيردريايي ساقط شده به اعماق اقيانوس غوص مي کنند.
حوادث مرموز زير آب و تغييرات اقليمي فراگير در همه سياره زمين که در ابتدا تصور مي شود توطئه شوروي باشد، قهرمانان داستان را با موجوداتي ماورائي به نام NTI ها (Non-terrestrial intelligence حيات غيرخاکي) آشنا ميکند. موجودات ماورائي که عنصر آب مسخَر آنهاست اين توانايي را دارند که تمامي آبهاي روي زمين را کنترل کنند و سونامي هاي غول آسا بيافرينند.


موجودات ماورائي در منزلگاه خود که چيزي شبيه به معبد با معماري خاص است به نماينده انسان ها نشان ميدند که به دليل شرارت و فساد برخي انسان ها در زمين، ناچارند دست به نابودي نسل بشر بزنند، چرا که بر اساس پيشبيني آنها انسان ها به زودي در جنگي اتمي همه زمين را نابود خواهند کرد و اکنون وظيفه رب النوع و الهه آبهاست که از اين پايان ناگوار براي زمين جلوگيري کنند. کانون فساد و شرارت در زمين در تصاويري از سوي الهه آبها به انسان نشان داده مي شود، اين تصاوير شامل صحنه هاي از جنايات جبهه کمونيستي چين و کره شمالي و تصاويري از انقلاب اسلامي سال 57 ايران و دوران دفاع مقدس است که رزمندگان اسلام را در جبهه نبرد نشان ميدهد.
در يکي از اين تصاوير بسيجي که در حال بستن پيشاني بند با شعاري شبيه به لبيک يا خميني است به وضوح قابل تشخيص است. اين تصاوير بدون کوچکترين تعديل و تغييري شب گذشته از رسانه ملي پخش شد.



در اين فيلم محور شرارتي که سرنوشت زمين را با نابودي رقم خواهد زد جبهه کمونيسم و اسلامگراهاي ايران هستند که جنگ اتمي پاياني را رقم خواهند زد. با توجه به موفقيت غرب در نابودي نازي هاي آلمان و جبهه کمونيسم اکنون تنها اسلام گرايي ايران باقي مانده است.. جالب اين است که در پايان داستان الهه آبها تصميم ميگيرد از نابودي همه انسان ها صرف نظر کند، به اين دليل که قهرمان امريکايي فيلم نيز در ميان انسانهاست. الهه آبها جملات قهرمان امريکايي را که در آنها داوطلبانه حاضر شده است براي خنثي سازي خطر بمب اتمي، خود را قرباني کند، به او يادآوري مي نمايد و او را متوجه ميکند تا زماني که شماها براي دفع خطرهاي ناشي از کانون هاي شرارت حاضر به فداکاري و قرباني نمودن خود هستيد، زمين در امان است و نيازي به نابودي همه انسان ها نيست. اين درست همان ايده رسانه اي است که در حال حاضر در پروژه رسانه اي 2012 و جريان هاي مشابه عليه جمهوري اسلامي ايران در حال انجام است.
نکته حائز اهميت در پخش اين سينماي ترويج و تبليغ مکتب عرفاني خاصي است که «نيايش طبيعت» ناميده ميشود. در اين مکتب جديد که بر اساس الهيات طبيعي قوام يافته و براي مقابله با الهيات وحياني به آن دامن زده ميشود، ارتباط دورني با رب النوع ها و الهه هاي پديده هاي طبيعي چون دريا، آسمان، آتش، درختان و کوه ها به عنوان کليد سعادت معرفي شده است؛ چرا که يکي شدن با روح طبيعت ( و نه هستي به معناي عام) جوهره دين طبيعي اي است که پيش از تسلط اديان مذکر ( مسيحيت و اسلام) در همه جوامع بشري وجود داشته و عرفان سرخپوستي هندوئيسم و شمنيزم نمونه هاي از اين ميراث پيشا مسيحي است.


مبلغان اين دين کفرآلود جديد که نيايش با طبيعت را جايگزين توحيد و پرستش خدا مي دانند در حال حاضر به طور گسترده در کشورهاي مختلف و حتي ايران مشغول به فعاليت هستند که حلقه کيهاني در ايران و مدرسه عرفاني چهار باد در امريکاي شمالي (کانادا و ايالات متحده) نمونه هاي کوچکي از آنهاست.
اين آموزه ها که به ميراث يهودي کابالا متکي است با آميزش جديدي که با هندوئيسم و عرفان هاي سرخپوستي و امريکاي لاتين يافته است، در فيلم هاي سينمايي هاليوود به شدت ترويج ميشود. جميز کامرون که سالهاي زيادي را در سرزمين هاي اشغالي به بررسي و مطالعه عرفان کابالا پرداخته است در آثار جديد خود به صراحت از بي اعتباري اعتقاد مسيحي و استحکام ميراث يهودي کابالا سخن گفته است که تبلور آن را مي توان در فيلم حيرت انگيز آواتار با فروش اسطوره اي يک و نيم ميليارد دلاري و يا فيلم تابوت گمشده مسيح مشاهده کرد. فيلم ورطه نيز از اين قاعده مستثني نيست و با انتقال مفاهيم و مباني پنهاني از عرفان کابالا و الهيات طبيعي در خصوص نيايش با طبيعت، از سالها پيش زمينه ظهور و گسترش اقبال به اين ميراث فتنه انگيز يهودي را مهيا ساخته است.
توجه به اين نکته ضروري است که طبيعت گرايي در کابالا با آنچه تحت عنوان دوستداري محيط زيست در ميراث اسلامي وجود دارد بسيار متفاوت است و نبايد شباهت ظاهري آنها سبب توجيه استفاده از محصولات متعدد فرهنگي کانون هاي صهيونيستي در اين خصوص شود.
 آموزگاران طبيعت گرايي کاباليستي همچون اَل گور (رقيب انتخاباتي دور اول جورج بوش) از دوستي با طبيعت و حمايت از آن سخن نميگويند بلکه در آثار خود به صراحت از طبيعت گرايي به عنوان يک دين و آئين نيايش سخن ميگويند که به دليل حضور اديان خودساخته همچون مسيحيت به آن بي اعتنايي شده است و سعادت بشريت در گرو بازگشت دوباره به آن است.
سينمايي ضد الهيات اسلامي و ضد ايراني ورطه که چهار سال پيش نيز در مجموعه نوروزي شبکه يک به روي آنتن رفت در حالي مجدداً در شبکه گذشته پخش شد که در همان زمان از سوي برخي کانون هاي نظارتي نسبت به مضامين اين فيلم تذکراتي داده شده بود. پخش اينگونه فيلم ها که مضامين پنهان عرفان يهودي را در خود دارند در ماه هاي گذشته افزايش يافته است و به نظر ميرسد رسانه ملي بايد در ساختار فعلي گزينش و دوبله فيلم هاي سينمايي خارجي بازنگري جدي اعمال نمايد. سينمايي 9 که به نحو فاحش تري به تبيين مباني عرفان کابالا مي پردازد نيز چندي پيش در باکس ويژه کودک شبکه پنج سيما به روي آنتن رفت.