اگر این کار افتخارآفرینی به حساب می‌آید باید وزیر کار و امور اجتماعی دولت نهم که در یک دوره کوتاه حد ود 20 هزار میلیارد تومان را به بنگاه‌های زودبازده‌ داد در صدر قرار گیرد. رییس محترم بانک مرکزی توجه ندارد که دادن پول سپرده‌گذاران بی‌پناه به بنگاه‌های ناکارآمد و احتمالا به ارزان‌ترین قیمت در این وانفسای اعتباری، آسیب زدن به همین کارگران و کشاورزانی است که از سر ناگزیری پول خود را به بانک‌ها داده‌اند تا از شر تورم در امان باشد.

 در شرایطی که بنگاه‌های بزرگ و سرپای ایران که به روز بد نیفتاده‌اند هزاران میلیارد تومان از بدهی خود را به رغم سپرده وثایق سنگین پرداخت نمی‌کنند. حراج پول شهروندان با آسان‌ترین روش آیا افتخارآفرینی دارد؟ این چه افتخارآفرینی است که پول شهروندان را بدون اجازه آنها از منابع بانک خارج و دراختیار 10 هزار بنگاهی قرار دهید که همین الان هم با مشکل مواجه هستند.

کاش رییس کل بانک مرکزی در نشست‌های مربوط به پرداخت این هدیه افتخارآفرین از پول مردم می‌نشست تا می‌شنید که نارضایتی‌ها تا چه اندازه افزایش یافته است. بر پایه خبری که منتشر کرده‌اید و با افتخار می‌گویید «قرار بود 7500 بنگاه دارای وضع نامناسب 16 هزار میلیارد تومان بگیرند اما 13 هزار واحد توانسته‌اند 10 هزار میلیارد تومان بگیرند و البته این روند ادامه دارد.» آیا فکر کرده‌اید که آن 40 هزار بنگاهی که ثبت نام کرده اما وام به آنها پرداخت نشده‌ است تا چه اندازه اندوهگین و خسته‌اند؟ آیا قرار است همه 50 هزار صاحب بنگاه‌ها که تا امروز ثبت نام کرده‌اند، همین نسبت وام بگیرند؟ در این صورت باید 29 هزار میلیارد تومان پول تهیه کنید که با 10 هزار میلیارد تومان پرداخت شده به 40 هزار میلیارد تومان می‌رسد که اگر هر دلار را معادل 3600 تومان لحاظ کنیم این رقم معادل 11 میلیارد دلار می‌شود. این میزان فشار برای پرداخت تسهیلات تکلیفی بنگاه‌ها آن هم خارج از قانون بودجه سالانه معنایی جز پوپولیسم دارد؟