به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، دکتر عبدالحسین مهدی‌نسب، با گرامیداشت یاد و خاطره شهدای هشت سال دفاع مقدس اظهار کرد: در سال‌های ابتدایی جنگ تحمیلی، اَنترنی و رزیدنتی خود را در بیمارستان امام خمینی(ره) اهواز شروع کرده بودم و زمانی که "دکتر علوی‌فاضل" رییس دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود، ریاست بیمارستان امام خمینی(ره) اهواز را حدود یک سال و چند ماه برعهده داشتم که این مسئولیت به سال‌های ۶۶ و ۶۷ برمی‌گردد.وی ادامه داد: جوِ اجتماعی آن دوران با زمان حال حاضر بسیار متفاوت بود؛ خاطرم هست زمانی که عملیات می‌شد، در ساختمان بیمارستان امام(ره) اهواز مسیری برای حرکت در راهروها و بخش‌ها نداشتیم، مجروحین بسیاری را برای درمان به این مرکز اعزام می‌کردند و به آنها خدمات می‌دادیم. به دشواری مسیری باز می‌کردیم که از درمانگاه به سمت اتاق عمل برویم.
رییس بیمارستان امام خمینی(ره) اهواز در دوران دفاع مقدس عنوان کرد: ما پزشکان هم با ویزیت و تشکیل پرونده، رزمندگانی که وضعیت اورژانسی و حادی داشتند را به اتاق عمل می‌فرستادیم. به دلیل ازدحام بالای مجروحین در بیمارستان‌ها، امکان نگهداری مجروحین وجود نداشت و رزمندگانی که وضعیت نسبتا حادی نداشتند، برای ادامه درمان با هواپیماهای C۱۳۰به تهران اعزام می‌شدند.
مهدی‌نسب تعهد یک پزشک در قبال درمان یک انسان را فارغ از هرگونه تعصب دانست و گفت: به یاد دارم که در گیر و دار همین اتفاقات، یک مجروح عراقی را به بیمارستان امام خمینی(ره) اهواز اعزام کردند. این فرد از ناحیه سینه ترکش خورده بود و پای وی نیز درب و داغان شده بود. من و همکارانم به دلیل داشتن همان تعهد، این فرد را به اتاق عمل فرستادیم و همان کاری را که برای مجروحین خودمان انجام می‌دادیم برای این فرد عراقی هم انجام دادیم.
وی با یادآوری خاطره‌ای از یکی از اساتید گروه داخلی در روزهای بمباران اهواز، اظهار کرد: زمانی عراق بیش از ۵۰ نقطه اهواز را بمباران کرد و میدان شهدا و حوالی بیمارستان شهید رجایی از جمله این نقاط بود. یادم هست که یکی از اساتید بسیار محترم گروه داخلی که اکنون بازشسته است در همین حین که این نقاط مورد اصابت بمب قرار می‌گرفت در محوطه بیمارستان روی زمین دراز کشیده بود و به صورت سینه‌خیز حرکت می‌کرد. فریاد زد و صدایم کرد: مهدی چرا ایستاده‌ای؟ بخواب.. بخواب... . ما هم با ترس و لرزی که داشتیم این روزها را گذراندیم ولی مردم ما با چه علاقه‌ای به پشتیبانی از جبهه‌های جنگ می‌پرداختند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ادامه داد: یادم هست دو خانم با چه شوقی با آن همه ازدحام روبه‌روی درمانگاه، کتری‌های بزرگی می‌آوردند و چای می‌دادند. هر کس به فراخور توانایی‌هایی که داشت کمک می‌کرد. متاسفانه در آن دوران دوربین و موبایل و این‌گونه وسایل نبود که کمک‌رسانی‌ها و پشتیبانی مردم از جبهه‌ها به تصویر کشیده شود. شرایط بسیار خاصی بود و آنها که بودند و دیدند، هرگز فراموش نخواهند کرد.
وی افزود: ایمان و اعتقادات دینی در آن دوران بسیار بیشتر از زمان حال بود. انگیزه دینی، حس میهن‌دوستی و انگیزه حفظ و دفاع از کشور بسیار قوی بود و هر کس در هر وضعیتی که بود سعی می‌کرد وظیفه خودش را به نحو احسن انجام دهد.
مهدی‌نسب گفت: در آن زمان اساتیدی مانند دکتر احمدی‌زاده (گوش و حلق و بینی)، دکتر صفوی نائینی، دکتر عظمایی، دکتر ملک افشار و رزیدنت‌ها دکتر منجم‌زاده و دکتر احمدزاده و تعدادی دیگر حضور داشتند. در شرایطی بسیار سخت کار می‌کردیم؛ وقتی به لحاظ امنیتی به شهر اهواز خاموشی می‌دادند، نباید کوچک‌ترین چیزی روشن می‌کردیم.
وی ادامه داد: خاطرم هست در یکی از همین شب‌ها که خاموشی داده بودند، باید به اورژانس بیمارستان می‌رفتم؛ بعد از خیابان ۲۴ متری، ساختمانی ۴ یا ۵ طبقه به فاصله ۱۰۰ متری از بیمارستان وجود داشت که اورژانس بیمارستان در زیرزمین آن ساختمان مستقر شده بود. مجبور بودیم از پاویون تا محل اورژانس را در تاریکی طی کنیم. در همین حین ناچار شدم برای رفتن به اورژانس چراغ قوه خیلی کوچکی دستم بگیرم که حداقل به سلامتی به آن طرف خیابان برسم. در همین حین صدایی به گوشم رسید: "خاااااموش کن، مگر نمی‌دونی... ؟" خلاصه... شرایط بسیار سختی بود ولی باید ارایه خدمات درمانی در هر شرایطی ادامه پیدا می‌کرد.
رییس بیمارستان امام خمینی(ره) اهواز در دوران دفاع مقدس گفت: با توجه به پیشروی نیروهای دشمن تا ۲۰ کیلومتری اهواز، تقریبا شهر تخلیه شده بود و به جز نیروهای امدادی، کادر درمان بیمارستان‌ها و نیروهای نظامی و امنیتی، کمتر کسی از مردم در شهر مانده بود ولی همت رزمندگان و مردم و دفاع همه‌جانبه ملت ایران دشمن را به عقب راند.
مهدی‌نسب اظهار کرد: دفاع مقدس شرایطی ایجاد کرد که اکنون امنیت و آسایش ما نسبت به دیگر کشورهای منطقه در سطح بالایی قرار دارد ولی متاسفانه خیلی‌ها قدر این شرایط را نمی‌دانند. این شرایط، نتیجه فداکاری و شهادت رزمندگان ما است و باید قدر این جانفشانی‌ها را بدانیم.
متخصص ارتوپدی مرکز آموزشی درمانی امام خمینی(ره) اهواز درباره ضرورت حفظ و صیانت از میراث ارزشمند هشت سال دفاع مقدس گفت: گستردگی شبکه‌های اجتماعی موجب تنبلی نسل جوان‌مان شد. آنها در آن دوران نبوده‌اند که قدر این امنیت و آسایش حال حاضر خود را بدانند.
مهدی‌نسب افزود: باید در جهت ترویج فرهنگ ایثار و شهادت برای نسل جدید کارهای بیشتر و موثرتری انجام داد و موزه‌های دفاع مقدس در این امر فعال‌تر شوند. کتاب‌های بیشتر و مستندها و فیلم‌های بیشتری نوشته و ساخته شود.
وی اظهارکرد: در حوزه بهداشت و درمان دوران دفاع مقدس آنچنان که باید و شاید کار خاصی انجام نشده است. لازم است دانشگاه و وزارت بهداشت به طور همه‌جانبه در این حوزه وارد شوند و مستندات، عکس‌ها و خاطرات پزشکان و کادر درمان و کادر پرستاری که در صف اول ارایه خدمات درمانی به رزمندگان و مردم در جبهه‌های جنگ بودند را جمع‌آوری کنند. حتی می‌توان بخشی از موزه‌های دفاع مقدس را در کشور به بخش بهداشت و درمان و امدادرسانی در جنگ اختصاص داد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز به ارایه خدمات درمانی در دوران دفاع مقدس در بیمارستان صحرایی امام حسین(ع) اشاره کرد و گفت: خوشبختانه این بیمارستان به موزه تبدیل شده که برخی از ابزار درمانی آن دوران و همچنین تصاویر مربوط به درمان مجروحین جنگ در این بیمارستان برای بازدید قرار داده شد و هر ساله کاروان‌های راهیان نور ضمن پاسداشت خدمات پزشکان و پرستاران در هشت سال دفاع مقدس، از این بیمارستان بازدید می‌کنند.
مهدی‌نسب اظهار کرد: البته در اقدام بسیار خوبی، هر ساله کنگره جامعه جراحان دوران هشت سال دفاع مقدس ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهدای آن دوران و به منظور پاسداشت و قدردانی از خدمت خالصانه پزشکان و جراحان سال‌های جنگ تحمیلی، در محل بیمارستان صحرایی امام حسین(ع) برگزار می‌شود.
وی گفت: ضرورت دارد مستندات مربوط به ارایه خدمات درمانی در هشت سال دفاع مقدس، به صورت کتاب، فیلم و عکس و ساخت ماکت بیشتر در معرض دید نسل جوان قرار بگیرد، لازم است دسترسی به این موارد برای جوانان راحت‌تر فراهم شود، موزه‌های دفاع مقدس فعال‌تر شوند و باید از همه ظرفیت‌ها در جهت آگاه‌سازی و ترویج فرهنگ ایثار و فداکاری و شهادت در این راستا استفاده کرد.
